Παιχνίδι: η παγκόσμια γλώσσα των παιδιών

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το παιχνίδι είναι ένα σημαντικό, μορφωτικό, ηθοπλαστικό και υγιεινό μέσο που συμβάλλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη του παιδιού.

Πώς συμβάλλει το παιχνίδι στην ανάπτυξη του παιδιού;

Σωματική ανάπτυξη: Τα ομαδικά παιχνίδια απαιτούν γρήγορες κινήσεις, αποκτώντας ευκαμψία αρθρώσεων, αντοχή στην κόπωση κι επιδεξιότητα, ενδυναμώνουν το νευρικό σύστημα, διευκολύνουν τη λειτουργία της αναπνοής, εντείνουν την κυκλοφορία του αίματος κι επιφέρουν μια χαλάρωση και ισορροπία.

Πνευματική ανάπτυξη: Με το παιχνίδι πειθαρχείται το πνεύμα του, συγκεντρώνεται η προσοχή του, αναπτύσσεται η κρίση, ο συλλογισμός, η φαντασία, η μνήμη.

Συναισθηματική ανάπτυξη: Το παιχνίδι προκαλεί ευχάριστες συναισθηματικές καταστάσεις οι οποίες συμβάλλουν στην πνευματική ευφορία και γενικά η ψυχή του παιδιού σμιλεύεται και εξευγενίζεται.

Το παιχνίδι είναι για το παιδί το καθ’ εαυτό περιεχόμενο της ύπαρξής του.

Είδη παιχνιδιών

1. Τα παιχνίδια εξάσκησης ή λειτουργικά
2. Τα συμβολικά παιχνίδια
3. Τα παιχνίδια κανόνων

Βιομηχανικό παιχνίδι

1. Τα επιτραπέζια μορφωτικά παιχνίδια
2. Τα κουρδιστά ή ηλεκτρικά παιχνίδια
3. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια “Video Games”

Έχουν σαν βάση το πρόγραμμα. Είναι στατικά και τυποποιημένα. Διάδοχοι των παιχνιδιών της προηγούμενης δεκαετίας, ασύγκριτα βελτιωμένα σε εικόνα, ήχο, δυνατότητες και γενικά ποιότητα παιχνιδιού.

Μια ολόκληρη βιομηχανία στο χώρο της οικιακής ψυχαγωγίας που παίζουν  μικρά και μεγάλα παιδιά! Οι αγαπημένοι ήρωες δεν είναι πια χάρτινοι σε έντυπη μορφή όπως ήταν ο Ζορρό ή ο Γκαούρ Ταρζάν. Οι ήρωες των σημερινών παιδιών είναι ψηφιακοί σε άυλη μορφή και εξίσου αθάνατοι, όπως οι προηγούμενοι.

Κάποια πράγματα μένουν αναλλοίωτα στο διάβα του χρόνου. Προσφέρουν γνώση, διαπαιδαγωγούν ευχάριστα το παιδί και συντελούν στη νοητική του ευελιξία.

Ποιες είναι οι αρνητικές συνέπειες των ηλεκτρονικών παιχνιδιών;

Κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι και παιδονευρολόγοι επισημαίνουν, ωστόσο,  τις αρνητικές συνέπειες των ηλεκτρονικών παιχνιδιών.

Το παιχνίδι αντιμετωπίζεται σαν ένας “ηλεκτρονικός φίλος” του παιδιού που αντικαθιστά την απαραίτητη για τη φυσιολογική του ανάπτυξη παρουσία των συνομηλίκων φίλων του.

Ασχολούμενα τα παιδιά περισσότερο από 3/4 της ώρας ημερησίως παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα συμπεριφοράς, γίνονται πιο εσωστρεφή και απομακρύνονται.

Η υπερβολική χρήση ηλεκτρονικών παιχνιδιών ενοχοποιείται για επιληπτικές κρίσεις, ρευματικές και μυϊκές παθήσεις, μούδιασμα των δαχτύλων και αυξημένη αρτηριακή πίεση, σε παιδιά.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς

• Να συνεργάζονται με το παιδί τους στις επιλογές και στην ψυχαγωγία του.
• Να βάζουν συμφωνίες και να τηρούνται κι από τις δυο πλευρές.
• Να ελέγχουν τους φίλους, το περιβάλλον των παιχνιδιών.
• Να επικοινωνούν με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου του και να μεταδίδουν τα ίδια μηνύματα.