Απαντά η Βασιλική ΜουλάΓεια σας!
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες προσωπικές μου ερωτήσεις και απορίες που έχουν να κάνουν σχετικά με την ψυχολογία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά τον τοκετό.
Από τη στιγμή που έμεινα έγκυος είχα μέσα μου μια φοβία, φοβόμουν να ζήσω όπως ζούσα μήπως και κάνω κάτι κακό στο μωρό. Φοβόμουνα μέχρι και το τί θα φάω. Δεν έβγαινα έξω, δεν ήθελα να έχω σεξουαλικές επαφές με τον άντρα μου τουλάχιστον το πρώτο τρίμηνο, φοβόμουνα το κολύμπι, το περπάτημα, γενικά ήμουν υπερπροστατευτική.Ενώ εργαζόμουν και οδηγούσα μια ώρα για να φτάσω στη δουλειά μου, ξαφνικά στον 5ο μήνα είχα συσπάσεις και έτσι έπρεπε να σταματήσω τη δουλειά και να μείνω στο σπίτι.
Με έκριναν οι πάντες και ιδιαίτερα η οικογένεια του άντρα μου. Η δική μου οικογένεια με στήριζε. Αυτό που θέλω να τονίσω όμως είναι ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου τα νεύρα μου ήταν απίστευτα, ξεσπούσα σε κλάματα συνέχεια, φώναζα, μάλωνα με τον άντρα μου.
Ακόμα και λίγους μήνες μετά τον τοκετό είχα νεύρα και δεν άντεχα όταν έκλαιγε το μωρό..Ξεσπούσα και πάλι στον άντρα μου που γενικά με έκρινε με την πεθερά μου αρνητικά.
Σημειωτέον, θηλάζω το μωράκι μου αποκλειστικά και ακόμα και σήμερα που το μωρό είναι 6 μηνών, με κρίνουν αρνητικά ότι θα έπρεπε να σταματήσω γιατί δεν προσφέρω τίποτα στο μωρό μου πλέον.
Που οφείλονται όλα αυτά τα νεύρα που δεν είχα ποτέ; Πώς θα τα ξεπεράσω; Πώς θα ξαναφτιάξω τη σχέση μου με τον άντρα μου;
Ευχαριστώ!
Γεωργία, Πάφος, Κύπρος
Να σου ζήσει το μωράκι σου!
Η μητρότητα αποτελεί σταθμό στη ζωή κάθε γυναίκας,η γέννηση ενός παιδιού είναι ένα θαύμα.
Σίγουρα οι ορμόνες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού επηρεάζουν την ψυχική διάθεση.
Προσπάθησε να συζητήσεις με το σύζυγο για τα συναισθήματά σου, γιατί είναι συνοδοιπόρος μαζί σου στο ταξίδι της μητρότητας. Περνώντας ο καιρός και μεγαλώνοντας το μωράκι σου, θα ηρεμήσουν τα πράγματα.
Όσον αφορά το θηλασμό του δίνεις το πιο σπουδαίο εφόδιο για τη ζωή του. Κλείσε τα αυτιά σε όσους σε κρίνουν και μην αγχώνεσαι.
Από αγάπη είμαστε οι περισσότερες μάνες υπερπροστατευτικές, απλά πρέπει να υπάρχει κάποιο όριο για να μην νιώσει το παιδί μεγάλη πίεση.
Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και με υπομονή όλα θα φτιάξουν.
Είμαι στη διάθεση για ότι χρειαστείς!
Στείλτε νέο ερώτημα προς τη στήλη “Ρώτα τον Ειδικό“
Σχετικά άρθρα:
 |
| Μητρικός Θηλασμός Fun page |
 |
| Υποστηρικτική Oμάδα Μητρικού Θηλασμού “Απανταχού θηλάζουσες“ |
Ψυχολόγος
Επιστημονικός συνεργάτης του mitrikosthilamsos.com| Βιογραφικό
Μια απο τα ίδια…Τραγική κατάσταση αλλά ευτυχώς έχω το μωράκι μου και παίρνω κουράγιο.Βοήθεια απο κανέναν και μέσα στο σπίτι εμπόλεμη κατάσταση.Σαν να είμαι μια βόμβα που απο στιγμή σε στιγμή θα εκραγεί και δεν ξέρω τι ζημιά θα κάνω.Το χειρότερο είναι πως με αμφισβητούν συνεχώς σαν μάνα.Αλλά την απάντηση τους την τρίβει στα μούτρα το μωράκι μου που δεν ξεκολλάει απο πάνω μου και μου δείχνει κάθε στιγμή πόσο με αγαπάει!
Φιλενάδα, σαν να το έγραψα εγώ.. Οσον αφορά τη πεθερά και τον άντρα σου, τα ίδια πέρασα και συγχώρεσέ με που θα τολμήσω να πω και χειρότερα. Δεν εμφανιζόταν όλη μέρα, καμία βοήθεια,ερχόταν επίσκεψη 11 το βράδυ (!!!) και καθόταν μέχρι τις 1,30, "το παιδί δεν μεγαλώνει επειδή το θηλάζει"(και ήταν στην 97η θέση της κλίμακας),παρεμβάσεις, επεμβάσεις, κατακρίσεις, όταν δεν ήμουν μπροστά ψιθυρίζανε, και αν έλεγα τίποτα τα άκουγα και από πάνω. Δεν λέω άλλα γιατί συγχίζομαι.. Μου μαυρίσανε την περίοδο που έπρεπε να είναι η πιο όμορφη της ζωής μου.
Δεν θα σου χρυσώσω το χάπι, πέρασα δύσκολα, πολλοί τσακωμοί, πολύ κλάμα και πολλά νεύρα γιατί δεν ήμουν ήρεμη να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες με το μωρό. Μόλις όμως πήγε 6 μηνών ζήτησα από τη μαμά μου να έρθει και να με βοηθήσει να μετακομίσω μακριά, η σχέση με τον άντρα μου συνέχισε να είναι άσχημη, είχα φτάσει να θέλω να χωρίσω και θα χώριζα αν δεν ήμουν πάλι έγκυος.
Μην στα πολυλογώ, μετά από πολλές συζητήσεις αλλά και άσχημους τσακωμούς με τον άντρα μου, η δεύτερη εγκυμοσύνη μας έφερε πάλι πιο κοντά και σήμερα είμαστε πολύ αγαπημένοι και καλά. Συνεχίσαμε βέβαια να διαφωνούμε για τη μαμά του, αλλά σπάνια κατέληγε σε καυγά. Τώρα ο μεγάλος είναι 2 και η μικρή 10 μηνών και όλα (και όχι μόνο τώρα) είναι μιά χαρά.
Οπότε υπομονή, βαθιές ανάσες, πολλή κουβέντα και που θα πάει όλα θα φτιάξουνε.
Σου στέλνω την αγάπη μου και την υποστήριξή μου.