Διαβάσατε ό,τι βιβλίο έχει πέσει στην αντίληψη σας περί ύπνου, εξαντλήσατε ό,τι σχετικό άρθρο έχει γραφεί στο διαδίκτυο, αλλά τίποτα δεν φαίνεται να αποδίδει στην περίπτωση σας.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα! 
Έτσι καλείστε να διαλέξετε ανάμεσα σε δύο λύσεις, που όμως καμία από τις δύο δεν φαίνεται να σας ικανοποιεί.

Η μία είναι να αφήσετε το σπλάχνο σας να πλαντάξει μέχρι να κοιμηθεί τελικά εξαντλημένο από το κλάμα (κι εσείς γεμάτη ενοχές και ράκος από την μέθοδο αυτή που τελικά σας φαίνεται βάναυση και δεν σας ταιριάζει) και η άλλη να μείνετε δίπλα του να του κάνετε παρέα, να του κρατάτε το χέρι ή να τραγουδάτε και να σας έχει φάει από μισή έως μία ώρα, σε κάποιες περιπτώσεις ίσως και περισσότερο, μέχρι τελικά να κλείσει τα μικρά του ματάκια.

Αυτή η δεύτερη λύση, κρύβει στοργή και είναι πιο κοντά στα πιστεύω σας, αλλά σας έχει κουράσει, μια που σας παίρνει χρόνο, και απαιτεί πολλή υπομονή. Και ναι… καλή η υπομονή, αλλά έλα που ελάχιστα αποθέματα σας έχουν μείνει από όλη την μέρα και αυτό το κερασάκι στην τούρτα φαίνεται να είναι κερασάκι γίγας.

Ειδικά στην περίπτωση που υπάρχει ένα δεύτερο παιδάκι στο σπίτι ή ίσως και περισσότερα είναι πολύ δύσκολο να αφιερώσετε τόσο χρόνο στο να κοιμηθεί το μωρό. Αν πούμε δε και ότι είστε και εύκολες στον ύπνο και αποκοιμιέστε εσείς πριν από το μωρό, εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν γιατί με τον σύζυγο θα τα λέτε ή μέσω μέιλ ή μέσω τηλεφώνου.

Και φυσικά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και την περίπτωση που είναι η πιο συνηθισμένη σχεδόν σε όλες τις μανούλες, ότι κοιμίζοντας τα παιδιά, συμμαζεύουμε ότι περιφέρεται από εδώ κι από εκεί για να ξυπνήσουμε το πρωί κεφάτες και να μην σκοντάφτουμε σε αυτοκινητάκια, κουζινικά ή μπαλίτσες.

Εάν όμως την υπομονή μας και τις αντοχές μας, τις έχουμε εναποθέσει μέσα στο όμορφα διακοσμημένο δωμάτιο του Winnie ή της Χιονάτης, τότε η καθημερινότητα μας, έχει δυσκολέψει αρκετά και τα νεύρα μας έχουν χτυπήσει κόκκινο. 

Φως στο τούνελ! 
Υπάρχουν όμως κάποια βήματα που οδηγούν σε μία τρίτη λύση ή τέταρτη ή όπως εσείς θέλετε να την αριθμήσετε, που ίσως σας δώσει φως στο τούνελ. Αξίζει να τα εφαρμόσετε και πού ξέρετε; Ίσως μέσα από αυτά βρείτε τη λύση που ψάχνατε καιρό!!! 

Μπανάκι, ώρα για χαλάρωση! 
Το μπάνιο αποτελεί μία πηγή χαλάρωσης για το μωρό σας, όπως και για τους περισσότερους ανθρώπους. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που κάποιοι άνθρωποι κάνοντας μπάνιο «ζωντανεύουν» και γεμίζουν ενέργεια.

Εάν έχετε διαπιστώσει ότι το μωρό σας μετά το μπάνιο είναι έτοιμο να εκτοξευθεί στο διάστημα από ενέργεια, προτιμήστε να του κάνετε λίγο πιο νωρίς το μπανάκι του.

Εάν είναι στη φάση που μπουσουλάει και κάνει παρκέ στο πάτωμα, από την ώρα που θα του κάνετε το μπανάκι του και μετά, φορέστε του τις πυτζαμούλες του και πάρτε το αγκαλίτσα κάνοντας πράγματα μαζί του, για να μην ξαναλερωθεί. Μπορείτε να διαβάσετε κάποιο βιβλίο ή να σιγοτραγουδήσετε ή να κάνετε αγκαλίτσες και χάδια στο κρεβάτι. 

Κούνια τέλος! 
Πολλοί, σας λένε ότι το παιδάκι τους παρόλο που έχει μεγαλώσει και μπορεί να είναι έως και τεσσάρων ετών, το κοιμίζουν ακόμα στο κρεβάτι με τα κάγκελα. Εσείς όμως έχετε διαπιστώσει ότι όταν βάζετε το μωρό σας μέσα στο κρεβάτι του, εκείνο σηκώνεται όρθιο, πιάνει από τα κάγκελα, τα δαγκώνει κι εσείς καρδιοχτυπάτε μην μείνει κανένα δοντάκι στο κάγκελο.

Πολλές φορές ζητάει να το πάρετε αγκαλιά, ή σας πετάει τα κουκλάκια ή την πιπίλα στο πάτωμα. Γενικά, συμπεριφέρεται όπως όταν το βάζετε στο πάρκο και δεν θέλει να μείνει μέσα, νοιώθοντας ότι τα κάγκελα είναι ένα τείχος που κόβει οποιαδήποτε επικοινωνία από τον έξω κόσμο.

Ίσως ακόμα, να είναι και ένας από τους λόγους που ξυπνάει το βράδυ. Τη στιγμή που ακουμπάει κάποιο μέλος του σώματος του στα κάγκελα, νοιώθει ενοχλημένο και ξυπνάει. Μπορεί και να συνειδητοποιεί εκείνη τη στιγμή ότι βρίσκεται στο κρεβάτι του, άρα είναι μόνο του και έτσι αποζητάει την παρουσία σας.

Επιπλέον, εάν δεν έχετε κάποιον καναπέ μέσα στο δωμάτιο ή κάποιο άλλο κρεβάτι, είστε αναγκασμένη να κάθεστε σε κάποια καρέκλα δίπλα στην κούνια, ή κάποιες φορές ακόμα και στο πάτωμα, όταν δεν υπάρχει κάτι από τα προαναφερθέντα.

Να μην πούμε και την περίπτωση που αν είστε εύσωμη γυναίκα, πολλές φορές έχει σφηνώσει το χέρι σας ανάμεσα στα κάγκελα και κοντέψατε να πάθετε νευρικό κλονισμό μέχρι να το βγάλετε.

Εάν το μωρό σας έχει ξεπεράσει τον πρώτο χρόνο ζωής του, σκεφτείτε μήπως μια καλή λύση είναι να πάρετε μονό κρεβάτι. Ούτως ή άλλως θα το παίρνατε κάποια στιγμή, γιατί όχι τώρα; 

Τι μπορείτε να κάνετε για να εξαλείψετε τον φόβο πεσίματος;

• Προμηθευτείτε καγκελάκι προστατευτικό που εφαρμόζει στα μονά κρεβάτια.
• Τοποθετείστε τα μαξιλάρια του καναπέ στο πάτωμα (είναι πιο σταθερά), με τρόπο τέτοιο, ώστε να μην αφήνουν κενό μεταξύ τους και να μην μετακινούνται εύκολα. 
• Βάλτε δίπλα του, από την εξωτερική πλευρά, μαξιλάρια του ύπνου μεγάλα (τα πουπουλένια είναι πιο βαριά και πιο σταθερά) ώστε όταν γυρίζει, να μην κινδυνεύει να πέσει. 
• Το καλύτερο είναι να αγοράσετε ένα κρεβάτι εναμισάρι εάν διαθέτετε χώρο και κατά προτίμηση να υπάρχει συρόμενο κρεβάτι, που να βγαίνει από κάτω (θα σας χρησιμεύσει σε πολλές περιπτώσεις, όπως στις αρρώστιες του μωρού που θα κοιμάστε από κάτω για να μην χρειάζεται να το μεταφέρετε στο δικό σας κρεβάτι, σε φιλοξενία φίλων και πολλές άλλες.) Έτσι, εφόσον κοιμηθεί το μωρό, εσείς θα ανοίγετε το κάτω κρεβάτι και στην (ου μη γένοιτο) περίπτωση που πέσει θα πέσει στα «μαλακά»! 
• Εάν αγοράσετε ένα απλό κρεβάτι εφαρμόστε την λύση των μαξιλαριών στο πάτωμα. H «άπλα» πάντως που προσφέρει το μονό κρεβάτι μπορεί να προσφέρει έναν καλό ύπνο στο παιδάκι σας!

Άκρα του τάφου σιωπή… 
Μέχρι τώρα, βάζατε το μωρό για ύπνο και κλείνατε ότι φως υπήρχε έξω από το δωμάτιο του, κάνατε απόλυτη ησυχία, σβήνατε τηλεοράσεις και γενικά εφαρμόζατε την μέθοδο «μούγκα στην στρούγκα» αφήνοντας το στο δωμάτιο του.

Κάποιοι κλείνουν και την πόρτα του δωματίου για να μην ενοχλείται το μωρό από θορύβους. Πολλά παιδιά όμως, παθαίνουν πανικό στο σκοτάδι, στην απόλυτη ησυχία, και στο κλείσιμο της πόρτας. Αυτή η ξαφνική αλλαγή, πολλά παιδιά τα δυσαρεστεί, με αποτέλεσμα να αρνούνται να κοιμηθούν. 

Τολμήστε να αλλάξετε ότι εφαρμόζατε έως τώρα!

• Αφήστε την πόρτα ανοιχτή, το φως έξω από το δωμάτιο να καίει, και κινηθείτε ελεύθερα στο σπίτι κάνοντας τις δουλειές σας.
• Μέσα στο δωμάτιο περιοριστείτε σε κάποιο φωτάκι, αλλά και εφόσον κοιμηθεί το μικρό σας μην αφήνετε φώς στο διάδρομο γιατί κατά τη διάρκεια του ύπνου, το φως που μπορεί να χτυπάει στα μάτια δεν θα επιτρέπει στο παιδί να ξεκουραστεί σωστά.

Η ευρέως γνωστή ορμόνη μελατονίνη, συνδέεται περισσότερο με τον κύκλο
φωτός – σκότους παρά με τον κύκλο ύπνου – εγρήγορσης. Εκκρίνεται από την
υπόφυση (είναι ο αδένας του εγκεφάλου) στο σκοτάδι, ενώ η παραγωγή της
καταστέλλεται με την έκθεση στο έντονο φως.)

• Μιλήστε φυσιολογικά με τα υπόλοιπα μέλη και μην πατάτε στις μύτες.

  Ε… καλά δεν θα καρφώσετε εκείνη την ώρα και κανένα κάδρο στον τοίχο, ούτε θα αφεθείτε ελεύθερη να ξεκαρδιστείτε στα γέλια, και φυσικά δεν θα επιτρέψετε στο μεγαλύτερο σας παιδάκι να παίξει με την μπάλα ή να κάνει πόλεμο με τα στρατιωτάκια του.

  Οι θόρυβοι θα είναι σε φυσιολογικά πλαίσια και δεν θα είναι ενοχλητικοί.

  Σκεφτείτε πόσο νανουρίζονται τα παιδιά όταν βγαίνουν βόλτα παρά τους θορύβους που επικρατούν!

• Αυτό μπορεί να ηρεμήσει το παιδάκι σας, γιατί έτσι θα έχει την σιγουριά ότι βρίσκεστε κάπου τριγύρω! Αν σας φωνάζει, πείτε του ότι η μανούλα είναι εκεί, ότι θα κάνει μπάνιο, θα πλύνει τα πιάτα και γενικά αναφέρετέ του αυτά που κάνετε και που ξέρετε ότι το παιδάκι σας θα καταλάβει.

• Στην αρχή, μπορείτε να κάνετε δρομολόγια έξω από το δωμάτιο για να σιγουρευτεί ότι είστε εκεί. Μετά αραιώστε τα. Εάν συμμαζεύετε και μπαινοβγαίνετε στα δωμάτια τόσο το καλύτερο. Εάν το δωμάτιο είναι κάπως απομονωμένο αφήστε το φως στο διάδρομο ανοιχτό και βάλτε μπρος να σιδερώσετε έξω από το δωμάτιο. Το μωρό σας μπορεί να νανουριστεί βλέποντας σας.

Συντονιστείτε! 
Αυτές οι μέθοδοι είναι καλό να εφαρμόζονται από όποιον εμπλέκεται στην φροντίδα του παιδιού, γιατί το έργο σας θα γίνει πολύ δυσκολότερο, εάν ο καθένας κάνει τα δικά του.

Εάν η γιαγιά κοιμίζει το μωρό κουνώντας το, είναι δύσκολο το μωρό να κοιμηθεί το βράδυ μόνο του, όπως εσείς θα θέλατε.

Βέβαια, στις περιπτώσεις που εσείς έχετε μία έξοδο την εβδομάδα ή και πιο αραιά, μην έχετε τόσο μεγάλο φόβο ότι το παιδί θα βγει από την ρέγουλα του. Τα παιδιά ξέρουν με ποιόν κάνουν τι, αρκεί βέβαια αυτό να μην γίνεται συστηματικά. 

Ο ενάμιση ετών γιος μου, κάθε Σάββατο κοιμάται στο καρεκλάκι – κούνια που τον βάζουν οι γονείς μου, όταν έχουμε την βραδινή μας έξοδο και δεν το ζητάει καμία άλλη μέρα την εβδομάδα. Φροντίζω όμως να αφήνω να τον τοποθετούν εκείνοι εκεί, παραλείποντας οποιαδήποτε ανακοίνωση για ύπνο για να μην γίνει άμεση ταύτιση, κούνια = ύπνος. Αμέσως μόλις κοιμηθεί, τον τοποθετούν στο κρεβάτι του. 

Ο φίλος του ύπνου! 
Φροντίστε να το κάνετε να αγαπήσει κάποιο λούτρινο ζωάκι για να έχει τη σιγουριά ενός μόνιμου αχώριστου φίλου. Εάν δείτε ότι έχει «κολλήσει» με κάποιο, σπεύσατε να αγοράσετε ένα δεύτερο για να μην αλλάξει χρώμα από την βρωμιά, μια που θα είναι δύσκολο να το αποχωριστεί για να το βάλετε στο πλυντήριο.

Τα παιδιά που έχουν ένα λούτρινο σύντροφο, παρηγορούνται ευκολότερα στις στιγμές μοναξιάς, αλλά και κοιμούνται ευκολότερα μόλις νοιώσουν την απαλή τους αγκαλιά.

Προτρέψτε το παιδάκι σας να αγκαλιάσει, να χαϊδέψει, να φιλήσει το ζωάκι ή το κουκλάκι του. Χαϊδέψτε το και αγκαλιάστε το κι εσείς, για να του περάσετε την ιδέα ότι είναι κάτι αγαπητό. Είναι προτιμότερο να το βρίσκει στο κρεβάτι του ή να του το δίνετε τις ώρες που θέλει να «χουχουλιάσει» ή να ηρεμήσει, για να το συνδυάσει με τον ύπνο.

Ενδέχεται από την άλλη, αν το έχει όλη την ημέρα στο οπτικό του πεδίο, να το βαρεθεί και να μην του κάνει αίσθηση. Αν το ζητήσει κατά τη διάρκεια της μέρας, δώστε το και μόλις ασχοληθεί με κάτι άλλο, βάλτε το πάλι στο κρεβατάκι του για να συναντηθούν την ώρα του ύπνου. 

Απομακρυνθείτε από το δωμάτιο 
Εάν δεν μπορείτε εύκολα να φύγετε από το δωμάτιο, προσπαθήστε σιγά σιγά να φεύγετε από το οπτικό πεδίο του παιδιού. Έτσι, εάν δεν σας βλέπει, θα συνηθίσει σιγά σιγά και στην απουσία σας από τον χώρο.

Δεν έχει νόημα να ξεκινάτε την διαδικασία ύπνου από τις 8 η ώρα το βράδυ και τελικά το παιδάκι σας να έχει κοιμηθεί στις 10. Αυτό θα εκνευρίσει κι εσάς κι αυτό. Αφήστε που μπορεί να έχει χωνέψει και το γάλα που θα του έχετε δώσει. Φροντίστε, να ξεκινάτε την όλη διαδικασία, πιο κοντά στην ώρα που έχετε διαπιστώσει ότι το παιδάκι σας αφήνεται στην αγκαλιά του Μορφέα. Μπορείτε βέβαια, να κάνετε πειράματα μέχρι να βγάλετε το τελικό συμπέρασμα.

Να ξέρετε όμως ότι 80 στα 100 παιδιά που κοιμούνται νωρίς το βράδυ, είναι αυτά που κοιμούνται από ελάχιστα έως καθόλου τις μεσημεριανές ώρες. Ένα παιδί που κοιμήθηκε ένα δίωρο ή και παραπάνω για σιέστα, μην ευελπιστείτε να νοιώθει νυσταγμένο στις 8.30 το βράδυ. Εκτός κι αν το παιδάκι σας είναι λάτρης του ύπνου, που μάλλον αν ίσχυε κάτι τέτοιο δεν θα φτάνατε να έχετε διαβάσει όλο αυτό το θαυμάσιο κατεβατό!!!!!! 

Δώστε χρόνο! 
Τέλος, σας προτείνω, εάν μια μέθοδος-τεχνική ύπνου, δεν αποδίδει για το παιδάκι σας, και τα νεύρα σας έχουν χτυπήσει κόκκινο, όπως και του παιδιού σας, εγκαταλείψτε την και ξαναεφαρμόστε την μετά από λίγο χρονικό διάστημα.

Το να μην απέδωσε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν είναι αποδοτική. Μπορεί η αποτυχία της να οφείλεται σε πολλούς άλλους παράγοντες, όπως για παράδειγμα η δύσκολη περίοδο της οδοντοφυΐας, η έναρξη παιδικού σταθμού, η έναρξη εργασίας της μαμάς, και πολλά άλλα που επηρεάζουν την ψυχολογία ενός παιδιού.

Εάν όμως πετύχει… θα χαρούμε να λάβουμε τα θετικά σας σχόλια!!!

Photo: Joe Sullivan