Ένας «φυσιολογικός» τοκετός μπορεί να γίνει «φυσικός» εάν η μητέρα αποφασίσει να γεννήσει ακολουθώντας τα ακούσματα της φύσης
Αρχικά, θα έπρεπε να αποσαφηνίσουμε τη διαφορά ανάμεσα στο «φυσιολογικό» και το «φυσικό» τοκετό, αφού πολλές φορές οι δύο όροι συγχέονται μεταξύ τους. «Φυσιολογικός» είναι ο τοκετός κατά τον οποίο το νεογνό γεννάται από τον κόλπο της γυναίκας, ενώ «φυσικός» είναι ο τοκετός χωρίς παρεμβάσεις.
Φυσικός και φυσιολογικός τοκετός
Αρχικά, θα έπρεπε να αποσαφηνίσουμε τη διαφορά ανάμεσα στο «φυσιολογικό» και το «φυσικό» τοκετό, αφού πολλές φορές οι δύο όροι συγχέονται μεταξύ τους. «Φυσιολογικός» είναι ο τοκετός κατά τον οποίο το νεογνό γεννάται από τον κόλπο της γυναίκας, ενώ «φυσικός» είναι ο τοκετός χωρίς παρεμβάσεις.
Ένας «φυσιολογικός» τοκετός μπορεί να γίνει «φυσικός» εάν η μητέρα αποφασίσει να γεννήσει ακολουθώντας τα ακούσματα της φύσης.
Δυστυχώς, στη σημερινή εποχή διαπιστώνουμε πως υπάρχει μία τάση για την άσκηση απόλυτου ελέγχου απέναντι στα φυσικά γεγονότα και μάλιστα μία καθοδήγηση και επιτάχυνση της φυσικής διαδικασίας.
Φαίνεται πως στις μέρες μας η γέννηση ενός μωρού είναι γεγονός απόλυτα ιατρικοποιημένο. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων μια επίτοκος χαμηλού κινδύνου θα αντιμετωπιστεί το ίδιο με μια επίτοκο υψηλού κινδύνου, με αποτέλεσμα ο υψηλός βαθμός παρεμβατικότητας πολλές φορές να οδηγεί στην αύξηση των επιπλοκών τόσο για τη μητέρα όσο και για το παιδί. Για το λόγο αυτό άλλωστε έχει αυξηθεί κατακόρυφα το ποσοστό των εκτελούμενων καισαρικών τομών στη χώρα μας.
Ο φυσικός τοκετός
Όταν μιλάμε για φυσικό τοκετό αναφερόμαστε στον τοκετό όταν δεν υπάρχει ιατρική παρέμβαση κατά τη διάρκειά του, δηλαδή δε χρησιμοποιούνται φάρμακα για την πρόκληση ή επιτάχυνση του, δε χρησιμοποιείται αναισθησία, δε γίνεται παρέμβαση με χρήση εμβρυουλκών και βεντούζας.
Στο φυσικό τοκετό, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), γίνεται αυτόματη έναρξη του τοκετού που με τους δικούς ρυθμούς καταλήγει στη γέννηση τελειόμηνου νεογνού από τον κόλπο.
Αφορά την επίτοκο που χαρακτηρίζεται ως χαμηλού κινδύνου στην έναρξη του τοκετού και διατηρεί αυτή την ιδιότητα σε όλη τη διάρκειά του. Μετά τον τοκετό τόσο η μητέρα όσο και το νεογνό βρίσκονται σε καλή γενική κατάσταση.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΠΟΥ, γενικά ποσοστό 70-80% όλων των εγκύων γυναικών μπορούν να χαρακτηριστούν ως χαμηλού κινδύνου κατά την έναρξη του τοκετού.
Βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι μια επίτοκος που χαρακτηρίζεται ως χαμηλού κινδύνου στην έναρξη του τοκετού θα μπορέσει σε όλες τις περιπτώσεις να βιώσει την εμπειρία του φυσικού τοκετού, διότι μπορεί να παρουσιαστούν επιβαρυντικοί παράγοντες κατά τη διάρκεια του τοκετού που να τον εμποδίσουν. Από την άλλη πλευρά, μια γυναίκα που χαρακτηρίζεται ως υψηλού κινδύνου με την έναρξη του τοκετού, δε σημαίνει απαραίτητα ότι δε μπορεί να γεννήσει με φυσικό τοκετό.
Ο σκοπός της μαίας και του μαιευτήρα που στηρίζουν το φυσικό τοκετό είναι να επιτευχθεί η γέννηση ενός υγιούς νεογνού και να διασφαλιστεί η καλή γενική κατάσταση της μητέρας, εφαρμόζοντας το μικρότερο δυνατό επίπεδο παρέμβασης που είναι συμβατό με την ασφάλεια της επιτόκου και του εμβρύου.
Ο επαγγελματίας υγείας οφείλει:
- Να υποστηρίζει τη γυναίκα, το σύντροφο και την οικογένεια κατά τη διάρκεια του τοκετού και για όσο χρονικό διάστημα χρειάζεται μετά τον τοκετό.
- Να παρακολουθεί την επίτοκο και το έμβρυο κατά τη διάρκεια του τοκετού. Η εφαρμογή μικρών παρεμβάσεων (τεχνητή ρήξη θυλακίου, περινεοτομή) πραγματοποιείται μόνο εφόσον κρίνεται απαραίτητο.
- Να φροντίζει το νεογνό και τη λεχώνα μετά τον τοκετό.
- Να ανιχνεύει έγκαιρα τους παράγοντες κινδύνου και να εξασφαλίζει τη μεταφορά σε τριτοβάθμια φροντίδα υγείας σε περίπτωση εμφάνισης επιπλοκών.
O τοκετός πλημμυρίζει τη γυναίκα με ποικίλα συναισθήματα: θάρρος, δύναμη, αγάπη, ευτυχία. Η ένταση των συναισθημάτων κατά τη διάρκεια του τοκετού προσφέρουν στη γυναίκα μια ξεχωριστή δύναμη που τη γεμίζει με αυτοπεποίθηση. Ο τοκετός σημαδεύει για πάντα τη ζωή της γυναίκας, του παιδιού και της οικογένειας.
«Όσο πιο ήσυχο τοκετό έχει τόσο πιο ήρεμος ενήλικας θα γίνει το παιδί. Το μεγαλύτερο ποσοστό των φόβων, των ανησυχιών και του άγχους μας έχουν τις ρίζες τους στο πόσο ήρεμα και χωρίς βιασύνη γεννηθήκαμε» ~Fr. Leboyer.
Δημοσίευση: 7/4/2017
Σχετικά άρθρα:
Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com