Το στρες στην παιδική ηλικία μπορεί να έχει μακροχρόνιες συνέπειες

© justmaggie.com

 

Το  ανοσοποιητικό σύστημα δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένο κατά τη γέννηση. Τα κύτταρα βέβαια υπάρχουν, αλλά ο τρόπος που θα αναπτυχθούν και θα ρυθμιστούν επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το περιβάλλον στην αρχή της ζωής.

Διαβάστε επίσης: Οι επιδράσεις κατά την εμβρυϊκή και πρώιμη παιδική ηλικία γίνονται τμήμα του εαυτού μας

Μάλιστα, μια μελέτη έδειξε διαταραγμένη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος στους έφηβους οι οποίοι, ως παιδιά, είτε υπέστησαν σωματική βία ή έζησαν κάποιον καιρό σε ορφανοτροφείο, όταν οι έφηβοι αυτοί συγκρίθηκαν με συνομηλίκους τους οι οποίοι δεν είχαν ποτέ βιώσει τόσο δύσκολες καταστάσεις.

Διαβάστε επίσης: Η προσωπικότητα του παιδιού διαμορφώνεται στα τρία πρώτα έτη του

Οι συγγραφείς προέβησαν σε αξιολόγηση του σθένους του ανοσοποιητικού συστήματος εφήβων οι οποίοι είχαν είτε φυσιολογική, είτε ασυνήθιστα αγχωτική παιδική ηλικία. Οι ερευνητές εξέτασαν για τυχόν υψηλά επίπεδα αντισωμάτων του συχνού και συχνά μη προκαλούντος νόσο ιού του απλού έρπητα τύπου 1 (HSV-1).

Τα ψυχικά τραύματα ρίχνουν την άμυνα του οργανισμού

Ενώ σχεδόν τα δύο τρίτα των ανθρώπων είναι φορείς αυτού του ιού, όσοι έχουν υγιές ανοσοποιητικό σύστημα μπορούν να τον κρατήσουν υπό έλεγχο και σπάνια εκδηλώνουν οποιοδήποτε σύμπτωμα – συνήθως, μόνο όταν το στρες ή κάποια αρρώστια επιβαρύνει το ανοσοποιητικό σύστημα. Ωστόσο, οι άνθρωποι με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να έχουν πρόβλημα στην καταστολή του HSV-1 και στην παραγωγή αντισωμάτων εναντίον του, όταν χρειάζεται.

Έτσι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον έλεγχο των λανθανόντων ιών ως μέθοδο αξιολόγησης της ικανότητας του ανοσοποιητικού συστήματος. Σε περιόδους στρες ή όταν το ανοσοποιητικό σύστημα δεν έχει ρυθμιστεί καταλλήλως υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να δραστηριοποιηθεί εκ νέου ο ιός του έρπητα.

Μια ομάδα εφήβων με τεκμηριωμένα περιστατικά σωματικής βίας και αγχωτικού περιβάλλοντος στο σπίτι κατά το παρελθόν, είχε λοιπόν υψηλότερα επίπεδα αντισωμάτων κατά του HSV-1, ένδειξη ότι το ανοσοποιητικό τους σύστημα είχε τεθεί σε κίνδυνο.

Αυτό που προκάλεσε, ωστόσο, την έκπληξη, ήταν ότι μια άλλη ομάδα εφήβων στη μελέτη, οι οποίοι είχαν περάσει καιρό σε ορφανοτροφεία της Ρουμανίας, της Ρωσίας ή της Κίνας πριν υιοθετηθούν από οικογένειες στις ΗΠΑ, παρουσίαζε παρόμοια προβλήματα στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού.

Τα παιδιά αυτά ξεκίνησαν τη ζωή τους σε αγχωτικό περιβάλλον, αλλά πλέον ήταν έφηβοι και ζούσαν, επί μία δεκαετία τουλάχιστον, σε σταθερό, ευκατάστατο και στοργικό περιβάλλον. Και όμως, το ανοσοποιητικό τους σύστημα εξακολουθούσε να είναι επηρεασμένο και μάλιστα, να δείχνει ακριβώς στην ίδια κατάσταση με αυτό των παιδιών που είχαν πρόσφατα υποστεί σωματική κακοποίηση, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Αν και το περιβάλλον αυτών των παιδιών άλλαξε, η φυσιολογία τους ανταποκρίνεται ακόμα στο στρες. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα μάθησης, καθώς και τη συμπεριφορά τους, ενώ τα προβλήματα στο ανοσοποιητικό τους σύστημα πρόκειται να επηρεάσουν την υγεία αυτών των παιδιών.

Διαβάστε επίσης: Καθοριστική η πνευματική ανάπτυξη τα τρία πρώτα χρόνια ζωής των παιδιών

Το συμπέρασμα που απορρέει από όλα αυτά είναι ότι αυτοί οι παράγοντες στρες στην παιδική ηλικία μπορεί να έχουν μακροχρόνιες συνέπειες. Οι ερευνητές είναι ιδιαίτερα προβληματισμένοι για τις επιπτώσεις των ευρημάτων τους, δεδομένης της παρούσας οικονομικής ύφεσης.