Αγαπητή μαμά Άντζυ,
να χαίρεστε το μικρό σας και μπράβο για ότι έχετε καταφέρει με το θηλασμό του.

Καταλαβαίνω ότι νοιώθετε μοναξιά αφού τα βράδια μένετε μόνοι σας με το μικρό μιας και ο σύζυγος σας εργάζεται εκείνες τις ώρες. Το πρωί εργάζεστε εσείς οπότε είναι δύσκολη η επικοινωνία σας και η μοναξιά στο καινούριο ρόλο της μαμάς γιγαντώνεται.

Για να μπορέσετε να ανταποκριθείτε στα καινούρια καθήκοντα της μητρότητας και γονεϊκότητας γενικότερα, χρειάζεται αρκετός χρόνος αλλά και πειραματισμός. Δεν είναι κάτι που διδασκόμαστε και δεν το το γνωρίζουμε πριν το κάνουμε. Δοκιμάστε διάφορες εναλλακτικές για να μη γίνουν τα νεύρα και η απογοήτευση μόνιμοι συνοδοί της καθημερινότητας σας.

Οι μπαμπάδες συνήθως αργούν να μπουν στο γονεϊκό ρόλο. Αν ωστόσο δεν ζητάτε τη βοήθεια του δεν θα μπορέσει να σας τη προσφέρει, έτσι εσείς θα νοιώθετε κουρασμένη, τα νεύρα σας θα είναι μόνιμα όπως λέτε και η απογοήτευση θα συνεχίζεται.

Η μαμά μπορεί πιο εύκολα να καταλάβει τις ανάγκες του παιδιού, του νοικοκυριού και έτσι καλό είναι να ζητάει βοήθεια από το σύζυγο αναθέτοντας του καθήκοντα π.χ να κάνει μπάνιο τον μικρό, να φροντίσει τις αγορές του supermarket κτλ.

Μη ξεχνάτε ωστόσο να φροντίσετε και τον εαυτό σας. Αν υπάρχει κάτι που σας αρέσει να κάνετε μόνη σας, ζητήστε από το μπαμπά να κρατήσει το μικρό έστω κάθε 15 ημέρες και να το κάνετε.

Κανονίστε εξόδους μαζί με τον σύζυγο σας για να μπορείτε να μοιραστείτε τι σας απασχολεί και να νιώσετε καλύτερα.

Αναζητήσετε στον ευρύτερο κύκλο σας μαμάδες με παιδάκια σε ανάλογη ηλικία και κανονίστε συναντήσεις για να μοιραστείτε κοινές ανησυχίες.

Αν τα νεύρα και η απογοήτευση συνεχιστούν θα σας πρότεινα να επισκεφτείτε κάποιο ειδικό να μιλήσετε.

Καλή συνέχεια και να θυμάστε ότι η γονεϊκότητα έχει δυσκολίες αλλά κρύβει και ευχάριστες εκπλήξεις που θα τις ανακαλύψετε σιγά σιγά στη πορεία που έχετε ήδη ξεκινήσει.