“Το νεογέννητο έχει μόνο τρεις απαιτήσεις: για ζεστασιά -από την αγκαλιά της μαμάς του, τροφή -από το στήθος της και αίσθημα ασφάλειας -από τη παρουσία της. Και τα τρία ικανοποιούνται από το μητρικό θηλασμό”. (Grantly Dick-Read).
Ή όπως είχε αναφέρει σε μια ομιλία της για την “τέχνη του θηλασμού” η κ.Μαρία Φερτάκη Ψυχολόγος, Πιστοποιημένη σύμβουλος γαλουχίας IBCLC: “Ένα βρέφος έχει 4 ανάγκες. Μόνο! Οξυγόνωση, Θερμότητα, Ασφάλεια, Τροφή“.
Στη κοιλιά της μαμάς του το έμβρυο έχει μόνιμα και τα τέσσερα. Όταν γεννιέται υπάρχει πάλι ΕΝΑ και μοναδικό μέρος όπου καλύπτει και τις τέσσερις αυτές ανάγκες του και στο οποίο μπορεί να φτάσει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα από τη στιγμή της γέννησής του. Αυτό το μέρος είναι η αγκαλιά της μαμάς του.
- Οξυγόνωση: Εκεί έχει άριστη οξυγόνωση μια και η αναπνοή της μητέρας του και το διοξείδιο του άνθρακα που αποβάλει ενεργοποιεί τη δική του αναπνοή.
- Θερμότητα: Έχει θερμότητα μια και το στέρνο της δρα σαν θερμοστάτης, αυξάνοντας τη θερμοκρασία της ώστε να το κρατήσει ζεστό. Επανειλημμένες έρευνες έχουν δείξει ότι η θερμοκρασία του μωρού ρυθμίζεται πιο γρήγορα όταν τοποθετείται γυμνό στο στέρνο της μαμάς του από ότι μέσα στο πυρέξ του μαιευτηρίου.
- Ασφάλεια: Έχει ασφάλεια αναγνωρίζοντας τη μυρωδιά, τον χτύπο της καρδιάς και τη φωνή της μητέρας του. Έχοντας αυτά τα τρία, το νεογέννητο είναι έτοιμο να προχωρήσει στην ικανοποίηση της τέταρτης ανάγκης του, να βρει τροφή!
- Τροφή: Σε όλα τα θηλαστικά είναι το νεογέννητο που παίρνει την πρωτοβουλία του θηλασμού, όχι η μητέρα. Εκεί που η μητέρα καθοδηγείται πλήρως από τη βιολογία της δεν κάνει τίποτα για να βοηθήσει το μωρό της να θηλάσει. Απλώς παραμένει διαθέσιμη.
Οπότε και εμείς που ψάχνουμε να ξαναβρούμε το νήμα του θηλασμού ας κάνουμε το ίδιο. Ας αφήσουμε τη μητέρα με το νεογέννητο μωρό πάνω στο σώμα της, δέρμα με δέρμα. Δεν υπάρχουν άλλωστε ιατρικοί λόγοι που κάνουν απαραίτητη την άμεση απομάκρυνση του μωρού από τη μητέρα για να ζυγιστεί, να μετρηθεί, να πλυθεί κλπ. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν και αργότερα ή και πάνω στο σώμα της μητέρας.
Αφήνοντας λοιπόν το μωρό πάνω στη μαμά του, και έχοντας λίγη υπομονή να ξαναανακαλύψουμε την τέχνη του να μην κάνουμε τίποτα, θα εντυπωσιαστούμε βλέποντάς το να σπρώχνει με τα πόδια του και να ωθεί το σώμα του προς το στήθος της μητέρας, να πιάνει τη θηλή της με το χεράκι του και να τη μαλάσει για να την κάνει πιο στητή, να σηκώνει το κεφάλι του και να το κινεί προς το στήθος και τέλος να πιάνει τη θηλή και να θηλάζει. Αυτά όλα τα κάνει μόνο του, το «ανήμπορο» μικρό μωρό μας, χωρίς «οι μεγάλοι», οι ειδικοί, τα μηχανήματα γύρω να κάνουν τίποτα!
Διαβάστε ο πλήρες κείμενο ΕΔΩ
________________________
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Μια έκδοση αυτής της φωτογραφίας ήταν μία από τις δέκα βραβευμένες φωτογραφίες του διαγωνισμού φωτογραφίας για την Παγκόσμια Εβδομάδα Θηλασμού 2010.
Οι παράμετροι του διαγωνισμού ήταν οι φωτογραφίες να “μιλούν” για μια ιστορία μητρικού θηλασμού ώστε να απεικονιστούν τα 10 βήματα για επιτυχή μητρικό θηλασμό και η “Βaby Friendly” πολιτική όχι μόνο σε νοσοκομεία αλλά και στο ευρύτερο σύστημα υγείας, κέντρα υγείας, πρωτοβάθμια φροντίδα και στις κοινότητες.
Σχετικά άρθρα:
Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com
