Η γιορτή της Παναγιάς (μια από τις επίσημες αργίες στην Ελλάδα).

Η Παναγία, το ιερότερο από τα πρόσωπα της Ορθοδοξίας, δοξάζεται σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Η Κοίμησή της στις 15 Αυγούστου, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης και εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε ολόκληρη τη χώρα. Νησιά όπως η Τήνος και η Πάρος είναι διάσημα για τι θαυματουργές εικόνες Της και δεκάδες χιλιάδες πηγαίνουν αυτή τη μέρα για να προσευχηθούν στην Παναγία για ένα θαύμα. 

Στην Ελλάδα, η Παναγία θεωρείται ότι είναι “μητέρα” όλων όσων υποφέρουν, και προστάτιδα του έθνους μας. Η 15η Αυγούστου είναι μια μεγάλη εθνική εορτή (πολλές φορές το πρόσωπό της Παναγίας έχει συνδεθεί με τους αγώνες του Ελληνικού Έθνους).

To Πάσχα του καλοκαιριού

Η Κοίμηση της Παναγίας λέγεται και Πάσχα του καλοκαιριού και αυτό γιατί κατά την παράδοση όταν η Παρθένος Μαρία πέθανε, μια νεφέλη άρπαξε κι έφερε κοντά της όλους τους Αποστόλους, οι οποίοι την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής και μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος. Η Παναγία (δλδ η πιο αγία) ανελήφθη στους ουρανούς, ο Χριστός την πήρε μαζί Του στον παράδεισο, ψυχή και σώμα.

Η προετοιμασία των Ορθόδοξων χριστιανών για το Πάσχα του καλοκαιριού περιλαμβάνει νηστεία για 15 μέρες, από την 1η μέχρι και τις 14 Αυγούστου. Στις 14 Αυγούστου οι πιστοί πηγαίνουν στην εκκλησία και οι γυναίκες και τα παιδιά στολίζουν έναν επιτάφιο με λουλούδια, όπως κάνουν και το Πάσχα. Τα μοιρολόγια που αφιερώνονται στην Παρθένο Μαρία ψάλλονται το απόγευμα, και ακολουθεί η έξοδος του Επιταφίου που μεταφέρεται σε παρέλαση στα δρομάκια του κάθε χωριού μετά από τρεις γύρους στον περίβολο της εκκλησίας.

Οι άνθρωποι με την ψυχή γεμάτη ελπίδα και κατάνυξη, προστρέχουν στα αμέτρητα προσκυνήματα, όπου λιτανεύονται οι θαυματουργές εικόνες Της για να μαρτυρήσουν τη πίστη τους στο πρόσωπό Της και συμμετέχουν στις παραδοσιακές εορταστικές εκδηλώσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται χορός, τραγούδι και φαγητό.

Εκτός από τις πολλές παραδόσεις για τα θαύματα της, η μεγάλη λατρεία που έχουν οι Έλληνες για τη «μάνα» του Θεού και των ανθρώπων αποδεικνύεται από τα πολλά ονόματα που της έχουν προσδώσει. Σε πολλά μέρη η Παναγία ονομάζεται Μεγαλόχαρη, Παρηγορίτισσα, Εκατονταπυλιανή, Φανερωμένη, Κοσμοσωτήρα, Χοζοβιώτισσα, Εικοσιφοίνισσα, Βρεφοκρατούσα, Γαλακτοτροφούσα, Ελεούσα, Θαλασσινή, Γιάτρισσα, Μυρτιδιώτισσα, και πολλά ακόμη, ονόματα που δίνονται σε εικόνες της Παναγίας που αποκαλύφθηκαν από κάποιο θαύμα.

Όπως αναφέρει ο Καθηγητής Χρήστος Γερ. Σιάσου, “Το όνομα, Μαρία, που Της δόθηκε αρχικά, δεν της δόθηκε τυχαία, εδόθη κατά πρόγνωση και βουλή Θεού, παρά του οποίου ήταν ορισμένη να γίνει Μητέρα Αυτού. Σημαίνει δε το όνομα Μαρία: Παντοδυναμία, τουτέστιν εκείνη η οποία ένωσε τα δύο άκρα αντικείμενα Θεό και άνθρωπο. Ακόμη σημαίνει Σοφία, η οποία βρήκε τον τρόπο για να ενώσει δύο φύσεις σε μια υπόσταση, χωρίς να συγχύσει τα ιδιώματα των φύσεων. Και τρίτον σημαίνει Αγαθότητα, δηλαδή χάρις, η οποία θεοποίησε την ανθρώπινη φύση και ανεβίβασε αυτή υπεράνω των ουρανίων δυνάμεων. Αυτά τα τρία επίθετα περιέχει το όνομα Μαρία. Δόθηκε διότι έμελλε να υπηρετήσει το μυστήριο της ενσάρκωσης του Κυρίου…”.

Χρόνια Πολλά σε όλους και ιδιαιτέρως στις/στους εορτάζουσες/οντες: Δέσποινα, Δέσπω, Δεσποίνου, Δεσποινιώ, Ντέπη, Πέπη, Ζέπω, Πιπίνα, Ελώνα, Ελλώνα, Ελόνα, Θεοτόκη, Θεοτοκία, Κρυστάλλω, Κρουστάλλω, Κρουστάλω, Κρυσταλία, Κρυσταλλία, Κρουσταλένια, Κρίστι, Κρύστα, Μαρία (για παντρεμένες γυναίκες), Μάριο, Μάρω, Μαριώ, Μαριωρή, Μαρίκα, Μαριγώ, Μαριγούλα, Μαρούλα, Μαρίτσα, Μανιώ, Μαριέττα, Μαρούσα, Μάρσια, Μαργέτα, Μαριέττα, Μαργετίνα, Μιρέλλα, Μυρελλα, Μιρέϊγ, Παναγιώτη, Πάνο, Πανούσο, Παναγή, Πανάγο, Γιώτη, Πανίκο, Παναγιώτα, Γιώτα, Παναγιούλα, Γιούλα, Παναγούλα, Πάνη, Τότα, Τούλα, Πρέσβεια, Πρεσβεία, Συμέλα, Σιμέλα, Σουμελά, Γεσθημανή, Ιεσθημανή, Γεθσημανή, Μαρινίκη, Καθολική, Ηλιοστάλακτη