Απαντά η Βασιλική ΜουλάΠερνάμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση στο σπίτι, που μας έχει αναστατώσει.
Ο γιος μας 24 μηνών εκδηλώνει έντονες κρίσεις θυμού με αποτέλεσμα να χτυπάει πολύ δυνατά το κεφάλι του και να είναι γεμάτος καρούμπαλα. Φοβόμαστε πάρα πολύ μήπως πάθει καμία ζημιά από τα χτυπήματα.
Όταν νευριάζει με κάτι, είτε όταν δεν του κάνουμε το χατίρι να του δώσουμε κάτι που ζητάει επίμονα, είτε όταν του λέμε ότι είναι η ώρα φαγητού, και σε άλλες πολλές περιπτώσεις, νευριάζει, αρχίζει και ουρλιάζει και παίρνει φορά και κοπανάει το κεφάλι του πολύ δυνατά.Δεν μπορούμε να τον σταματήσουμε με τίποτα. Όσες φορές έχουμε δοκιμάσει να τον κρατήσουμε αγκαλιά, είναι σα να κρατάμε ένα θηρίο που θέλει να μας ξεσκίσει. Είναι πολύ επίμονος, και αυτή η κρίση μπορεί να κρατήσει και μια ώρα, με αποτέλεσμα να έχουμε χάσει την δύναμη μας όλοι, και εμείς και εκείνος.
Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Φοβόμαστε ότι θα χτυπήσει άσχημα. Από την άλλη ζούμε μια τρέλα, μια παράνοια, λες και που έχουμε να κάνουμε με “σχιζοφρενή”.
Έχουμε και μια μπεμπούλα 5 μηνών, ένα στοιχείο που μπορεί να ενδιαφέρει, αλλά εκείνος την αγαπάει τόσο πολύ που την αγκαλιάζει όλη μέρα, την φιλάει, ενώ αυτές οι κρίσεις είχαν ξεκινήσει πριν την γέννηση της μπέμπας.
Το κακό είναι ότι για να μην τον νευριάζουμε, κοιτάμε να μην του χαλάμε χατίρι, όσο γίνεται, γιατί δεν αντέχουμε αυτό το σκηνικό που θα ακολουθήσει.
Δεν ξέρουμε πραγματικά τι να κάνουμε. Έχουμε χάσει τον έλεγχο!!! Έχετε κάποια λύση στο πρόβλημα μας;
Αλεξάνδρα Ρ., Περιστέρι
Το κοπάνημα του κεφαλιού είναι μια συνήθεια που εκδηλώνεται στο παιδί για δύο λόγους ανάλογα με την ηλικία του.Συνήθως είναι κομμάτι μιας νευρικής κρίσης στο νήπιο μεταξύ 1 και 2 ετών, που δεν έχει λογική, αλλά μπορεί να είναι και εκδήλωση της κούρασης ή της βαρεμάρας μεγαλύτερων παιδιών.
Όταν τα χωρίς λογική νήπια δεν παίρνουν αυτό που θέλουν, μπορεί να πέσουν και να χτυπήσουν άσχημα το κεφάλι και όταν συμβεί αυτό δεν θα είναι με πρόθεση.
Μετά τα 2 χρόνια συνήθων μειώνονται αυτές οι εκρήξεις, αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να στρέψετε την προσοχή του μικρού σας μπόμπιρα αλλού και να μην υποχωρείτε σε κάθε καπρίτσιο του.
Προφανώς έχει βρει τον τρόπο να σας χειραγωγεί και να παίρνει αυτό που θέλει όχι από πονηριά αλλά βάσει της εξαρτημένης μάθησης συμπεριφοράς. Αυτός αντιδρά με το κοπάνημα του κεφαλιού όταν δεν γίνεται το δικό του, εσείς υποχωρείτε και ενισχύετε την συμπεριφορά του.Οπότε, στρέφετε την προσοχή του αλλού και εάν δεν τα καταφέρετε και πάλι κοπανήσει το κεφάλι του, φέρεστε σα να μην συμβαίνει τίποτα.
Όσον αφορά το αδερφάκι, η γνώμη μου είναι ότι όλα τα παιδάκια ζηλεύουν, απλά το εκδηλώνουν με διαφορετικούς τρόπους. Προσπαθήστε να τον ενθαρρύνετε να εκφράζει τα συναισθήματά του. Και το κυριότερο κάντε υπομονή μεγαλώνοντας θα εγκαταλείψει αυτή τη κακιά συνήθεια.
Στείλτε νέο ερώτημα προς τη στήλη “Ρώτα τον Ειδικό“
 |
| Μητρικός Θηλασμός Fun page |
 |
| Υποστηρικτική Oμάδα Μητρικού Θηλασμού “Απανταχού θηλάζουσες“ |
Ψυχολόγος
Επιστημονικός συνεργάτης του mitrikosthilamsos.com| Βιογραφικό
