Καλησπέρα και συγχαρητήρια για το έργο σας!
Έχω ένα κοριτσάκι 10 μηνών το οποίο θηλάζω αποκλειστικά- και θα ήθελα να συνεχίσω μέχρι τουλάχιστον 18 μηνών.
Μέχρι τον 4ο μήνα περίπου η κόρη μου είχε καλή σχέση με τον ύπνο,. Κοιμόταν μόνη στο κρεβατάκι της με την πιπίλα της και ξυπνούσε μόνο μια ή το πολύ 2 φορές για να θηλάσει. Ώσπου μια μέρα ξαφνικά αρνήθηκε να ξαναπάρει πιπίλα και ήθελε μόνο στήθος για να αποκοιμηθεί. Επίσης άρχισε να ξυπνά περισσότερες φορές τη νύχτα, πράγμα που με εξαντλούσε.
Διαβάζοντας για το co-sleeping μέσα από το σάιτ, αλλά και συμβουλές που έχουν δοθεί σε άλλες μητέρες να κοιμίζουν τα μωρά τους θηλάζοντας, σκέφτηκα ότι δε θα ήταν και τόσο κακό να το δοκίμαζα. Τελικά καταλήξαμε να κοιμόμαστε μαζί με το μωρό σχεδόν όλη τη νύχτα, πράγμα που μας εξυπηρετούσε και τις 2 αφού ούτε εγώ ξυπνούσα κάθε λίγο και λιγάκι άλλα και το μωρό έπινε όσο γάλα ήθελε και για όσο ήθελε.
Όμως αυτό με τον καιρό οδήγησε σε μεγάλη εξάρτηση την μπέμπα η οποία ακόμη κι αν είναι χορτάτη θέλει οπωσδήποτε να πιπιλίσει στήθος για να κοιμηθεί και διέκοπτε συχνά τον ύπνο της αν αντιλαμβανόταν ότι την είχα μεταφέρει στο κρεβάτι της.
Σκέφτηκα ότι το σωστό θα ήταν να κοιμάται μόνη της στο κρεβάτι της. Δοκίμασα να κόψω τη συνήθεια αυτή μαχαίρι βάζοντας τη στην κούνια της και φεύγοντας από το δωμάτιο να την αφήσω να
κλαίει μέχρι να αποκοιμηθεί. Αυτό όμως δε λειτούργησε καθώς έκλαιγε χωρίς σταματημό για ώρες, ανέβαζε δέκατα από την ψυχολογική πίεση, άρχισε να την πιάνει τρόμος μόλις έβλεπε το κρεβάτι της και το χειρότερο γαντζώθηκε ακόμη περισσότερο πάνω μου.Τώρα χρησιμοποιώ άλλο τρόπο… Την κάνω μπάνιο, διαβάζουμε μαζί παραμύθι και μετά τη βάζω στο στήθος όπου την αφήνω ΣΧΕΔΟΝ να αποκοιμηθεί και τη βάζω στο κρεβάτι της. Τονίζω το σχεδόν γιατί θέλω να αντιλαμβάνεται ότι μπαίνει στην κούνια της. Έχει ανταποκριθεί πολύ καλά σε αυτό αλλά το θέμα είναι ότι και πάλι με θέλει συνέχεια δίπλα της και να έχει επαφή μαζί μου σωματική. Δηλαδή θέλει να της χτυπάω την πλατούλα ή να έχει αγκαλιά το χέρι μου ή να τη χαϊδεύω κ.λ.π μέχρι να κοιμηθεί τελείως. Αν ξυπνήσει βέβαια μετά από λίγο και δε με δει κλαίει μέχρι να ξαναπάω να τη χαϊδεψω ή έστω να με δει, σαν να θέλει επιβεβαίωση ότι δεν έφυγα…
Πώς μπορώ να συνεχίσω από δω και πέρα ώστε να καταφέρω να την κάνω να νανουρίζεται και να κοιμάται μόνη της στο κρεβάτι και να μην είναι τόσο εξαρτημένη από μένα;
Θα ήθελα επίσης να σαν αναφέρω ότι η μικρή έχει ανάγκη από συχνούς θηλασμούς καθώς δεν τρώει στέρεες τροφές και στην ηλικία της έχει μεγάλες ενεργειακές ανάγκες.
Επίσης μέχρι 13 μηνών θα πρέπει αναγκαστικά να κοιμόμαστε στο ίδιο δωμάτιο αλλά μετά θα μετακομίσουμε και θα ήθελα να την πάω στο δικό της δωμάτιο.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Διονυσία Π., Ηράκλειο
Φίλη Διονυσία,
το θέμα του ανεξάρτητου παιδικού ύπνου απασχολεί πολλούς γονείς. Δεν είναι λίγες οι ερωτήσεις που έχει δεχτεί η στήλη “Ρώτα τον Ειδικό” σχετικά με το πότε και πώς τα παιδιά μπορούν ή πρέπει να μάθουν να κοιμούνται μόνα τους.
Στην πραγματικότητα όλα εξαρτώνται από το κάθε παιδί ξεχωριστά, ανάλογα με τις συνήθειες και τις ανάγκες του, κάτι το οποίο πρέπει να σεβόμαστε και να ακολουθούμε χωρίς να πειραματιζόμαστε σκληρά ή να επιβάλλουμε καταστάσεις, αγνοώντας την ευαίσθητη παιδική ψυχολογία γιατί πιθανόν να έχουμε και αντίθετα ακόμη αποτελέσματα από τα επιθυμητά…
Τα παιδιά από μωρά ακόμη, αρέσκονται στη ρουτίνα! Θέλουν να ξέρουν τί να περιμένουν κι έτσι είναι ευχαριστημένα με την επανάληψη της διαδικασίας πριν τον ύπνο. Αν αλλάζουμε αυτή τη διαδικασία, τότε ταράζονται και παρουσιάζουν προβλήματα προσαρμογής στην νέα κατάσταση.
Επιπλέον, ο βρεφικός και παιδικός ύπνος διαφέρει από τον ύπνο των ενηλίκων καθώς έχουν άλλες βιολογικές ανάγκες με αποτέλεσμα να μη συμβαδίζουν πάντα οι ώρες ύπνου των παιδιών μας με τις δικές μας!
Και φυσικά τα παιδιά (ασχέτως ηλικίας) έχουν ανάγκη να νιώθουν σιγουριά, ασφάλεια, εγγύτητα, φροντίδα… ακόμη και στον ύπνο τους και σε καμία περίπτωση αυτές τους οι ανάγκες δεν είναι ένδειξη εξάρτησης!
Καλό λοιπόν είναι πριν τον ύπνο να ακολουθούμε:
- Συγκεκριµένη τελετουργία που ηρεµεί το παιδί και το οδηγεί στον ύπνο (π.χ. µπάνιο, παραµύθι).
- Αποφυγή υπερδραστηριότητας προ του ύπνου.
- Ενίσχυση της αυτονοµίας στη σχέση του παιδιού µε τον ύπνο του. Ένα παιδί που θέλει να κοιµάται µαζί µε τον γονέα ενδέχεται να αναζητά την εκπλήρωση άλλων µαταιωµένων αναγκών (π.χ. φροντίδα, εγγύτητα), στις οποίες θα πρέπει να δοθεί πρωτεύουσα σηµασία.
Εσείς -όπως μας περιγράφεις- είστε σε πολύ καλό δρόμο! Συνέχισε να ανταποκρίνεσαι στις ανάγκες της κορούλας σου τόσο με το θηλασμό όσο και με τον ύπνο της και μην της μεταφέρεις την αγωνία σου για το πότε θα γίνει πιο ανεξάρτητη με αυτόν! Αν συνηθίσει πως η μαμά της είναι πάντα εκεί (αυτή η επιβεβαίωση πως δεν έφυγες…) και δεν έχει ανασφάλεια με αυτό (εφόσον πάντα επιστρέφεις για να την ηρεμήσεις), σύντομα θα καταφέρει να κοιμηθεί και μόνη της (είναι μια κατάκτηση των παιδιών όσο μεγαλώνουν!).
Όσο για τη μετάβαση στο δικό της δωμάτιο, στους 13 μήνες είναι πιο κατάλληλη ηλικία (που δεν βιώνουν τόσο έντονα τον ψυχολογικό αποχωρισμό κ.λπ.) γι’ αυτό και αν μέχρι τότε έχει κερδίσει και όση ηρεμία θέλει να νιώθει με τον ύπνο της τότε θα είναι πιο ομαλή και η μετάβαση!
Παρακάτω διάβασε μερικές σχετικές απαντήσεις αλλά και άρθρα για να πάρεις ιδέες πώς να το αντιμετωπίσεις πιο αποτελεσματικά!
- 10 Αλήθειες για πιο ήσυχους γονείς και πιο ήρεμο ύπνο
- Πώς θα κοιμηθούν τα παιδιά μόνα τους;
- “Εκπαίδευση” των βρεφών στον ύπνο
- Μέχρι πότε είναι σωστό να κοιμάται το μωρό στο υπνοδωμάτιο των γονιών;
- Co-bedding και μετάβαση στο παιδικό δωμάτιο
Καλή συνέχεια!
ΥΓ.: Η μικρή τρέφεται αποκλειστικά με μητρικό θηλασμό; Τίποτε άλλο; Καμιά άλλη τροφή; Μετά τον 6ο μήνα και μέχρι το πρώτο έτος, σταδιακά πρέπει να παίρνει συμπληρωματικά και άλλες τροφές για τη σωστή της ανάπτυξη και υγεία, μόνο το μητρικό γάλα δεν επαρκεί…
μπορείτε να τις στέλνετε ΕΔΩ
Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com
