Γράφει η Μάρθα

www.mitrikosthilasmos.com

Συχνά ακούγατε το περιβόητο «ένα παιδί ίσον κανένα». Θυμώνατε στο άκουσμα του, μια που το παιδί σας το λατρεύετε και το ρητό αυτό, σας έκανε να σκέφτεστε ότι είναι σαν μην έχετε κανένα παιδί. Τώρα πια αναρωτιέστε, μήπως τελικά… το ρητό αναφέρεται στο τρέξιμο που ρίχνετε πλέον με δυο παιδιά, και στους καθημερινούς τρελούς ρυθμούς που σίγουρα δεν είχατε πριν;

Η εικόνα να κλαίει το μωρό, το μεγαλύτερο παιδάκι σας να φωνάζει μαμά και να θέλει να παίξετε ή αν είναι ακόμα μεγαλύτερο να πρέπει να το διαβάσετε, δεν είναι πλέον η εξαίρεση στην καθημερινότητα σας, αλλά… ο κανόνας.

Συχνά, τελειώνει η μέρα, και διαπιστώνετε ότι κάτι κάνατε πάλι λάθος, κάπου δεν οργανωθήκατε καλά, και δεν σας έφτασε η μέρα. Κάτι δεν λειτουργεί σωστά και δεν μπορείτε να βρείτε τι είναι αυτό.

Το σπίτι είναι άνω κάτω, το πλυντήριο ξεχειλίζει από άπλυτα, για τα ασιδέρωτα… ούτε να τα σκέφτεστε, στο ψυγείο πάλι ξεχάσατε να κάνετε εκκαθάριση και ξάφνου όπως ψάχνετε κάτι να φάτε, διαπιστώνετε ότι εκείνα τα υπόλοιπα γεμιστά που φυλάξατε έχουν κάνει δύο άσπρα βαμβακάκια στα καπάκια τους, το κέτσαπ άφησε τα αποτυπώματα του στο ράφι, τα πράσινα λαχταριστά χορταράκια που σας είχε φέρει η μανούλα σας για να βράσετε, έχουν γίνει κίτρινα όπως επίσης και το μπρόκολο που η όψη του σε κάνει να δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις αν είναι μπρόκολο ή κουνουπίδι. Στη δε κατάψυξη ψάχνετε μανιωδώς που είναι εκείνος ο έρμος ο κιμάς που είχατε φυλάξει και κάνετε ένα μικρό νορβηγικό ταξίδι κοκκαλώνοντας τα χέρια σας μέχρι να τον ανακαλύψετε.

Τα πόδια σας δεν σας κρατάνε, έχετε ανακαλύψει και κομματάκι από φλεβίτη, που δεν τον είχατε πριν, τα χέρια σας τα νοιώθετε να έχουν κρεμάσει, και το μόνο που θέλετε είναι να ξαπλώσετε το κουρασμένο σας κορμί με τα σμπαραλιασμένα του μέλη στο κρεβατάκι σας. Έλα όμως που η σκέψη από την πραγματικότητα…απέχει πολύ!

Τριγυρίζετε σαν τη σβούρα να συμμαζέψετε τα ασυμμάζευτα, μερικά τα κουκουλώνετε ίσα για να φύγουν από το οπτικό σας πεδίο(σύντομα θα ξαναεμφανιστούν μπροστά σας)και αναρωτιέστε αν θα μείνει χρόνος για σας να κάνετε ένα ντουζάκι. Ευθείς αμέσως, σας έρχεται η απάντηση. Αποκλείεται! Το μόνο που θέλετε είναι να πέσετε να κοιμηθείτε και το ντουζάκι θα το κάνετε αύριο.

Αλλά…. κι εκείνη η μαγική μασκούλα προσώπου με τον άργιλο που σας πρότεινε η Κατερίνα να κάνετε, για να φύγουν τα μαύρα στίγματα και να συσφίξει το δέρμα σας, πότε θα μπει στο προσωπάκι σας; Και πάλι η απάντηση έρχεται από μόνη της. Προτιμάτε να διώξετε τους μαύρους κύκλους από τα μάτια σας με λίγο παραπάνω ύπνο, και να αγνοήσετε τα μαύρα στίγματα και τη σύσφιξη.

Έτσι παίρνετε το δρόμο για την κρεβατοκάμαρα. Δεν ξέρετε όμως ότι ο δρόμος για την κρεβατοκάμαρα είναι ο πιο δύσβατος για τις μανούλες;

Διψάσατε. Πηγαίνετε στην κουζίνα και διαπιστώνετε ότι δεν έχετε βάλει να δουλέψει το πλυντήριο. Ε… μια που θα το βάλετε να δουλέψει, δεν στριμώχνετε και τίποτα παραπάνω; Έτσι βρίσκεστε να καθαρίζετε το νεροχύτη από τα τελευταία άπλυτα που είχατε αγνοήσει στο τελευταίο πέρασμα σας.

Ε, τώρα που βάλατε και το πλυντήριο και καθαρίσατε και το νεροχύτη να μην καθαρίσετε και το υπόλοιπα; Με βαριά καρδιά τα καθαρίζετε κι αυτά, μεταφέρετε και την σακούλα σκουπιδιών του μικρού κάδου στον μεγάλο του μπαλκονιού μια που μόνο εσείς ξέρετε να το κάνετε καλά, και βάζετε και το μικρό σημείωμα στο κινητού του αντρούλη σας να πάρει τα σκουπίδια, γιατί διαφορετικά, δεν υπάρχει πουθενά στο μυαλό του η σκέψη ότι αυτό το σπίτι έχει και σκουπίδια.

Κάνατε τα απαραίτητα και ναι… μονολογείτε ότι ήρθε η μεγάλη ώρα να κουκουλωθείτε με το ωραίο παπλωματάκι σας. Μόλις όμως βρήκατε την αγαπημένη σας μεριά στο κρεβατάκι σας, πρόλαβαν να ζεσταθούν και τα κρύα σας ποδαράκια, να σου η έκπληξη!

Το μωρό κλαίει! «Αποκλείεται» σκέφτεστε! Μάλλον δεν ακούω καλά! Σκουντάτε το έτερον ήμισυ να ξυπνήσει αλλά ο αγαπητός «Lion King» σας απαντάει με ένα μουγκρητό, που σας κόβει κάθε ελπίδα. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, μονολογείτε και κατευθύνεστε προς το δωμάτιο του βλασταριού σας. Αν είναι η τυχερή σας νύχτα, την βγάζετε καθαρή δίνοντας την πιπίλα ή και λίγο νεράκι για παρηγοριά. Αν όμως ο ΅Ερμής είναι ανάδρομος, ή η Αφροδίτη μάλωσε με τον Άρη….δεν έχετε και πολλές ελπίδες.

Το πρωί ακούτε τον ήχο του ξυπνητηριού και νομίζετε ότι είναι το τρένο που κορνάρει για να μην σας πατήσει στις γραμμές! Το τρένο δεν σας πάτησε, κι όμως όταν σηκώνεστε από το κρεβάτι επιμένετε ότι πρέπει τελικά να σας πάτησε για να αισθάνεστε έτσι.

Σήμερα θα ξεκουραστώ. Σήμερα θα οργανωθώ καλύτερα για να βρω χρόνο για τον εαυτό μου. Αυτές είναι οι υποσχέσεις που δίνετε στον εαυτό σας καθώς κλείνετε την πόρτα του σπιτιού σας για να πάρετε τον δρόμο για τη δουλειά σας. Τον τρόπο για να το κάνετε αυτό δεν τον ξέρετε και απορείτε αν θα μπορέσετε να τον μάθετε για να μπορέσετε να βρείτε κατά το δυνατόν τις ισορροπίες σας.

Το παραπάνω «έργο» είναι ένα κομμάτι από την καθημερινότητα των περισσότερων εργαζόμενων μητέρων. Ειδικά των εργαζόμενων μητέρων που έχουν περισσότερα από ένα παιδάκια. Όχι ότι είναι εύκολα τα πράγματα με ένα παιδί. Είναι όμως σίγουρα διαφορετικά.

Στο δεύτερο μέρος που θα ακολουθήσει εντός των ημερών θα διαβάσετε κάποιες μικρές συμβουλές για το πώς να χειρίζεστε καλύτερα τον χρόνο σας, για να μπορείτε να έχετε κι εσείς ένα κομμάτι από την πίτα για τον εαυτό σας. Αυτό που χρειάζεται σε όλες μας για να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις της επόμενης μέρας για τον ρόλο μας ως εργαζόμενες, σύζυγοι, και πάνω από όλα μανούλες.

Συνεχίζεται…