Ένας από τους πιο δύσκολους ρόλους που μπορεί να έχει κάποιος στη ζωή του είναι αυτός του γονέα. Aς δούμε λοιπόν μερικούς κανόνες πειθαρχίας για γονείς: 

Όταν φαίνεται ότι οι γονείς δεν συμφωνούν μεταξύ τους σε ‘ο,τι αφορά τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού, το παιδί μπερδεύεται, υπονομεύεται η αξιοπιστία των γονέων και χάνεται ο σεβασμός στα όρια που έχετε προσπαθήσει να τηρούνται. Το ίδιο βέβαια ισχύει για όλους όσους φροντίζουν τα παιδιά όπως ο παππούς και η γιαγιά. Αν θέλετε να αισθάνεται ασφαλές το παιδί χρειάζεται να υποστηρίζετε ο ένας τον άλλον στις οδηγίες που δίνετε στο παιδί. Θα είναι πιο ευτυχισμένο, θα νιώθει πιο ασφαλές, θα αισθάνεται ότι είναι σαφή τα όρια, θα αγαπά και θα σέβεται και τους δύο γονείς.
 
Η επιβράβευση είναι πιο αποτελεσματική από την τιμωρία 
Μην ξεχνάτε να επιβραβεύεται τα παιδιά με ένα μπράβο όταν βλέπετε ότι συμπεριφέρονται σωστά, ότι έχουν τακτοποιήσει το δωμάτιο τους χωρίς να το έχετε ζητήσει. Για παράδειγμα πείτε τους ότι εάν φερθούν σωστά στην παιδική χαρά θα ξαναπάτε αύριο παρόλο που δεν το είχατε προγραμματίσει.

Είναι απαραίτητη η σταθερότητα στη στάση των γονέων
Χρειάζεται να είναι σαφές στα παιδιά το τι είναι επιτρεπτό και τι όχι. Θα προκληθεί μεγάλη σύγχυση στα παιδιά εάν άλλες φορές επιτρέπεται κάτι και άλλες όχι. Όταν δεν είναι σταθεροί οι κανόνες τα παιδιά δεν ξέρουν πώς ακριβώς να συμπεριφερθούν, νιώθουν ανασφαλή και πιθανόν ότι είναι αδιάφορα για τους γονείς τους.
 

Τη στιγμή που θα χαρακτηρίσετε ένα παιδί ως ‘κακό’ ή ‘χοντρό’ το παιδί θα πιστέψει αυτό που λέτε οδηγώντας το παιδί στην υιοθέτηση συμπεριφορών που συνάδουν με αυτόν τον χαρακτηρισμό. Εξάλλου σκέπτεται ‘για να το λένε οι γονείς μου έτσι θα είναι, δεν μπορώ να τους αμφισβητήσω και θα φερθώ σύμφωνα με αυτό που με χαρακτηρίζουν’. Βέβαια η διαδικασία αυτής της σκέψης είναι υποσυνείδητη. Μπορείτε π.χ. να πείτε στο παιδί ‘αυτή η συμπεριφορά είναι εγωιστική’.
 

Για να μπορούμε να περιμένουμε από το παιδί να φερθεί όπως του λέμε να φερθεί θα πρέπει εμείς οι ίδιοι να είμαστε το καλό παράδειγμα στην πράξη. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι υπονομεύουμε την αξιοπιστία αυτών που λέμε όταν προειδοποιούμε το παιδί για κάποια συνέπεια των πράξεων του και στο τέλος ακυρώνουμε εμείς οι ίδιοι τις συνέπειες. Αν για παράδειγμα προειδοποιήσουμε το παιδί ότι αν δεν μαζέψει τα παιχνίδια δεν θα πάμε στο πάρκο και στη συνέχεια παρόλο που δεν τα μάζεψε πάμε στο πάρκο, πλέον η αξιοπιστία αυτών που λέμε κλονίζεται. Επιπλέον, στο προηγούμενο παράδειγμα θα είναι σαν αν έχουμε επιβραβεύσει το παιδί που δεν μάζεψε τα παιχνίδια. Από αυτό το σημείο και μετά θα είναι πολύ πιθανό ότι το παιδί θα συμπεριφέρεται εκτός ελέγχου.

Προσοχή στις αντιδράσεις θυμού
Με το να φωνάζετε, να μιλάτε άσχημα ή να χτυπάτε όταν θυμώνετε με τα παιδιά τους περνάτε το μήνυμα ότι επιτρέπεται που και που να φωνάζεις, να μιλάς άσχημα, να χτυπάς και γενικά να χάνεις τον έλεγχο όταν θες να λύσεις τις διαφορές σου με κάποιον. Είναι γεγονός ότι το ξύλο δεν βοηθά σε τίποτα, τραυματίζει το παιδί, γεννά αρνητικά συναισθήματα στο παιδί, δημιουργεί προβλήματα στον ψυχικό του κόσμο και στις σχέσεις του με τα άλλα παιδιά. Εάν νιώθετε ότι χάνετε τον έλεγχο είναι προτιμότερο να κάνετε ένα διάλειμμα μέχρι να ηρεμήσετε. Μέχρι να γυρίσετε θα έχουν ηρεμήσει και αυτά.
 

Τα παιδιά χρειάζεται να μάθουν ότι είναι φυσιολογικό όλοι μας να κάνουμε λάθη και ότι κανένας δεν είναι τέλειος. Αν δώσετε αυτό το μάθημα στα παιδιά θα βοηθήσετε στο να έχετε πιο αρμονική σχέση αλλά θα βοηθήσετε και αυτά στο να διατηρούν πιο υγιείς σχέσεις.
 

Δεχθείτε τη συγγνώμη του παιδιού και ότι εκτιμάτε την αναγνώριση από αυτό ότι έκανε λάθος. Εάν νιώθετε ότι θέλετε να συζητήσετε περισσότερο για το περιστατικό περιμένετε μέχρι να αποκατασταθεί πλήρως η σταθερότητα στη σχέση και μέχρι να έχετε ηρεμήσει και οι δύο. Αυτές τις συζητήσεις χρειάζεται να τις κάνετε όταν είστε μόνοι σας και όχι μπροστά σε συγγενείς ή φίλους.

Δίνετε στα παιδιά το δικαίωμα να εκφράσουν τα συναισθήματα τους
Έχουν το δικαίωμα και είναι απόλυτα υγιές να θυμώσουν και να κλάψουν. Σαφώς χρειάζεται να μάθουν ότι ενώ μπορούν να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους δεν μπορούν να φερθούν βίαια ή να μιλούν άσχημα. Εάν απαγορεύεται να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους θα δυσκολεύονται να το κάνουν και ως ενήλικες με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλά προβλήματα στις σχέσεις τους. Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει μάθει να εκφράζει τη δυσαρέσκεια του την κλείνει μέσα του δημιουργώντας ψυχολογικά ή και σωματικά προβλήματα στον εαυτό του και αφήνοντας άλυτα ζητήματα στις στενές του σχέσεις.

mitrikosthilasmos.com

Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com