Καλησπέρα και ειλικρινά μπράβο σας για την πολύτιμη βοήθεια εκ των προτέρων!!
Έχω θέμα με τον άντρα μου ο οποίος άλλα λέμε άλλα κάνει με το παιδί. Δηλαδή, εγώ προσπαθώ να το βάλω για ύπνο και όταν κοντεύει να το πάρει ο ύπνος έρχεται και το παίζει… μετά εκείνο ξαγρυπνάει και αφού περάσει λίγη ώρα κλαίει γιατί θέλει να κοιμηθεί και τότε μου το δίνει για να το ηρεμήσω… Όταν καταφέρνω να το κοιμίσω πάω στον άντρα μου και του εξηγώ ότι και οι δυο πρέπει να έχουμε ίδιες απόψεις όσο αφορά το παιδί για να είμαστε ξεκάθαροι απέναντι του.
Τώρα είναι 6 μηνών αλλά τι θα γίνει μεγαλώνοντας αν εγώ το κοιμίζω και ο άντρας μου προσπαθεί να παίξει;
Έχω διαβάσει ότι στα μωρά αρέσει η ρουτίνα γιατί νιώθουν ασφάλεια γνωρίζοντας το πρόγραμμα ισχύει αυτό;
Περιμένω με αγωνία να δω τι θα κάνω!!!
Ναταλία Π. Λάρισα
Αγαπητή Ναταλία
Η ασυνενοησία και η διαφορετική στάση των γονιών ως προς τα παιδιά μπορεί να γίνει ένα ενοχλητικό αγκάθι στις σχέσεις της οικογένειας.
Φοβάμαι πάντως, ότι δεν είναι κάτι που λύνεται με μία δική μου απάντηση από τη στήλη αυτή, αφού, κάποιες φορές, οι διαφωνίες των γονιών προηγούνται του ερχομού του παιδιού, καθώς επίσης πολλές φορές, δεν αφορούν στην πραγματικότητα το ίδιο το παιδί…
Παρόλα αυτά, ως προς το συγκεκριμένο θέμα, θα προσπαθήσω να περιοριστώ στα πράγματα που -γενικά- πρέπει ή δεν πρέπει να γίνονται, προκειμένου η ζωή των παιδιών μέσα στην οικογένεια να είναι πιο αρμονική.
Είναι πολύ σημαντικό να έχουν οι γονείς μία κοινή στάση, όσον αφορά το μεγάλωμα των παιδιών τους.
Οι καβγάδες, οι λογομαχίες και η ένταση που προκύπτει απ΄αυτές, κάνουν τα παιδιά να νιώθουν διάχυτο φόβο και ανησυχία. Προσπαθήστε να τα αποφύγετε – τουλάχιστον μπροστά στο παιδί. Και μην ξεγελιέστε: τα παιδιά ακούνε ακόμα κι όταν δεν είναι στο ίδιο δωμάτιο με σας!
Όσον αφορά το περιστατικό που αναφέρετε, θα πρότεινα να δοκιμάσετε να “δώσετε λίγο χώρο” στον μπαμπά. Ίσως παίζει με το παιδί, επειδή δεν το βλέπει όσο συχνά θα ήθελε, ή επειδή αισθάνεται παραγκωνισμένος (πολλές φορές συμβαίνει αυτό στους νέους μπαμπάδες), οπότε μία λύση θα ήταν να του προτείνετε να βρείτε μαζί ένα συγκεκριμένο διάστημα που θα μπορεί να παίζει με το παιδί ή να το φροντίζει. Μετά από αυτό, π.χ. θα μπορούσε να αρχίσει η διαδικασία του ύπνου.
Μιλήστε ειλικρινά: πιθανόν να πρέπει να του εξηγήσετε ότι ο νέος σας ρόλος σας κουράζει και κάποιες φορές σας αγχώνει και πείτε ότι έχετε ανάγκη τη βοήθεια του για να τα καταφέρετε. Θα είναι άλλωστε ευτύχημα και για το παιδί αλλά και για σας να μπορείτε να μοιράζεστε τη φροντίδα με τον μπαμπά του.
Θα δείτε στην πορεία (αν δεν το έχετε δει ήδη), ότι ανατροφή των παιδιών είναι εργασία επίπονη, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά και απαιτεί δεξιότητα, υπομονή και μερικές φορές πραγματική ικανότητα αντοχής.
Όταν π.χ. τα ξημερώματα θα βρίσκεστε μόνη μ΄ένα βρέφος που ουρλιάζει ή όταν σας κυριεύει η αγωνία επειδή έχασε την όρεξή του ή όταν φτάνετε στα όρια της υπομονής σας επειδή έχει πεισμώσει, τότε, μερικές φορές θα αισθάνεστε ότι δεν πρόκειται να τα καταφέρετε στο μεγάλωμα του παιδιού σας…
Σε τέτοιες στιγμές, το να έχετε τη δυνατότητα να μιλάτε με το σύντροφό σας, είναι στ΄αλήθεια ευεργετικό γιατί, πολύ απλά, βοηθά να δείτε τα πράγματα κι από μία άλλη σκοπιά και γιατί έχετε τη δυνατότητα να μιλήσετε σε κάποιον που γνωρίζει το μικρό σας πλάσμα και τον ενδιαφέρει επίσης πολύ.
Όλα είναι καινούργια και για τους δυο σας και μην ξεχνάτε ότι αυτό που λένε “κανείς μας δε γεννήθηκε μαθημένος” ισχύει και για το ρόλο του γονιού!
Καλή σας επιτυχία
μπορείτε να τις στέλνετε ΕΔΩ
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Επιστημονικός συνεργάτης του mitrikosthilasmos.com | Βιογραφικό
