Θηλασμός και εισαγωγή στέρεων τροφών (μέρος δεύτερο)

Θηλασμός και εισαγωγή στέρεων τροφών (μέρος δεύτερο)

Σ’ αυτό το άρθρο υπάρχει μια γενική καθοδήγηση για την μετάβαση από τον αποκλειστικό θηλασμό στην οικογενειακή διατροφή και τη συνέχιση του θηλασμού.

Οι πρακτικές λεπτομέρειες για το ΠΟΙΕΣ τροφές πρέπει να χρησιμοποιούνται και το ΠΩΣ να παρασκευάζονται πρέπει να προσαρμόζονται κατά περιοχή και περίπτωση και σύμφωνα με τις οδηγίες και συμβουλές πεπειραμένου και ειδικευμένου προσωπικού.

Πώς να παρέχουμε άλλες τροφές ενώ παράλληλα συνεχίζουμε το μητρικό θηλασμό: 

6 με 8 μήνες: Εξερευνώντας τις τροφές και αρχίζοντας το φαγητό

Για αρχή, ο στόχος είναι απλά να ενθαρρύνουμε τα θηλάζοντα μωρά να πειραματίζονται με την καινούργια εμπειρία του να έχουν φαγητό στο στόμα τους. 

Η ακριβής στιγμή της αναπτυξιακής ετοιμότητας για φαγητό διαφέρει από μωρό σε μωρό. Κάποια είναι πιο ενθουσιώδη στο να ξεκινήσουν να τρώνε άλλες τροφές στους 6 μήνες από όσο άλλα. 

Δεν πειράζει αν κάποιες ημέρες φτύνουν το φαγητό ή φαίνεται να παίζουν με αυτό αντί να το τρώνε, διότι θα λαμβάνουν τη κύρια διατροφή τους από το μητρικό γάλα. 

Εάν τα παιδιά αρνούνται τις τροφές πρέπει να ενθαρρυνθούν να δοκιμάσουν διαφορετικές τροφές, γεύσεις και συστατικά. 

Ο συχνός κατά βούληση θηλασμός μπορεί να καλύπτει σχεδόν όλες τις ενεργειακές ανάγκες των μωρών από 6 μέχρι 8 μηνών, έτσι αν δείχνουν μικρό ενδιαφέρον στο φαγητό αλλά θηλάζουν συχνά, δεν υπάρχει λόγος για ιδιαίτερη ανησυχία. 

Από τους 6 μήνες τα δύο θεμελιώδη θρεπτικά στοιχεία που χρειάζονται τα μωρά σε μεγαλύτερες ποσότητες είναι σίδηρος κα ψευδάργυρος, έτσι η προτεραιότητα είναι να δίνουμε κόκκινο κρέας, συμπληρώματα ή κατάλληλα ενισχυμένες τροφές. 

Αρχικά, τα μωρά χρειάζονται μαλακές τροφές που δεν χρειάζονται πολύ μάσημα όπως πηχτός πουρές ή αλεσμένο κρέας, ψάρι, αυγό, όσπρια, λαχανικά. 

Μερικά μωρά είναι ευχαριστημένα με κομμάτια μαλακής τροφής, όπως κομμάτια από μαγειρεμένα λαχανικά που μπορούν να κρατάνε και να πιπιλίζουν ή να τα δαγκώνουν με τα ούλα τους. 

Τα θηλάζοντα μωρά έχουν εκτεθεί στις γεύσεις και τις μυρωδιές του φαγητού της μητέρας τους μέσα από το μητρικό γάλα και μελέτες δείχνουν πως είναι πιθανότερο να δεχτούν τροφές που έχουν παρόμοια υφή με τη δίαιτα της μητέρας τους. 

Σταδιακά η ποσότητα και η ποικιλία της προσφερόμενης τροφής μπορεί να αυξηθεί σταδιακά προσφέροντας γεύματα δύο ή τρεις φορές την ημέρα. 

Σε αυτή την ηλικία δεν υπάρχει πλεονέκτημα να προσφέρουμε συχνότερα γιατί είναι πιθανό να παραγκωνίσουμε το μητρικό γάλα και αυτό μπορεί να ελαττώσει τη συνολική πρόσληψη θρεπτικών συστατικών του μωρού.

9 με 11 μήνες: Τρώγοντας περισσότερο
 
Καθώς τα μεγαλύτερα μωρά συνηθίζουν να τρώνε, ο αριθμός των γευμάτων που προσφέρονται μπορεί να αυξηθεί στις 3 με 4 φορές την ημέρα, με 1 ή 2 προγεύματα αν χρειαστεί. 

Ο θηλασμός κατά βούληση πρέπει να συνεχίσει αλλά μπορεί να βοηθήσει να καθιερωθεί ένα πρόγραμμα τακτικών ωρών γευμάτων. 

Καινούργιες τροφές πρέπει να συνεχίσουν να εισάγονται στο διαιτολόγιο για να διευρύνουν την ποικιλία των τροφών (και θρεπτικών συστατικών) που καταναλώνονται.

12 με 24 μήνες: Μπαίνοντας στον οικογενειακό τρόπο διατροφής

Γύρω στην ηλικία των 12 μηνών τα περισσότερα παιδιά είναι ικανά να φάνε φαγητά με την ίδια σύσταση με την υπόλοιπη οικογένεια. Μερικές τροφές εξακολουθεί να είναι αναγκαίο να ψιλοκόβονται ή να μαλακώνονται.

Διαβάστε περισσότερα σχετικά με τον θηλασμό και την οικογενειακή διατροφή ΕΔΩ



Πηγή: unicef 
Photo: sxc 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *