Γεια σας. Θα ήθελα να μοιραστώ την ιστορία μου και πόσο μας βοήθησε ο θηλασμός στην υγεία της κόρης μου… 

Γέννησα την κόρη μου 35 εβδομάδων. Είχα μια κανονική εγκυμοσύνη. Την τελευταία βδομάδα είχα πολλούς πόνους και πήγαινα συνέχεια στον γιατρό. Του έλεγα ότι πονάω, μου έλεγε δεν είναι τίποτα… κι όμως, τίποτα δεν πήγαινε καλά! Είχαν σπάσει τα νερά και ο γιατρός μας έλεγε «δεν είναι τίποτα»…

Οι πόνοι χειροτέρεψαν. Με πήγαν στα επείγοντα… Γέννησα με καισαρική. Οι γιατροί έλεγαν πως δεν είχαν ελπίδες ούτε για μένα ούτε για το μωρό…

Βγαίνοντας από το χειρουργείο, μου ανακοίνωσε ο άντρας μου ότι το παιδί μας είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση… Πήγαμε στους γιατρούς να μας πουν τι έχει. Ο γιατρός μας είπε ότι δεν έχουμε ελπίδα… Δεν κυκλοφορούσε το αίμα…

Μετά από ένα 5λεπτο μας ανακοινώνει ότι έσπασε ο πνευμοθώρακας και ότι της έβαλαν μπιλάουντ… Ο γιατρός της μπέμπας μας είπε ότι η μπέμπα δεν θα αντέξει και είπαν στον άντρα μου να υπογράψει για να την αποσυνδέσουν… Δεν δεχτήκαμε!

Η μπέμπα άρχισε και γινόταν καλύτερα… Μετά από ένα μήνα, μου είπε ο γιατρός «σε μια βδομάδα θα την θηλάσεις». Εγώ δεν άντεξα! Πήγα και είπα στις κοπέλες ότι μου είπε ο γιατρός να την θηλάσω… Οι κοπέλες μου την δώσανε αγκαλιά. Ήταν γεμάτη καλώδια… Η καρδιά μου πέταξε από χαρά που την είχα αγκαλιά!

Η μπέμπα μετά τον θηλασμό δυνάμωνε όλο και περισσότερο και οι γιατροί δεν το πίστευαν! Μετά από 10 μέρες η μπέμπα έγινε τελείως καλά… ακόμα και σήμερα ο παιδίατρος την αποκαλεί θαύμα…