Ο θηλασμός για μένα είναι μονόδρομος. Δύσκολος, ανηφορικός, επίπονος, κουραστικός, εξαντλητικός, μακρύς αλλά έχει την καλύτερη θέα… Ένα χαμόγελο πληρότητας και ευτυχίας μετά από κάθε θηλασμό! Αυτή η θέα αξίζει κάθε προσπάθεια!

Θηλάζοντας τον 2ο, 5μηνων, γιο μου (βλ. φωτό), έχοντας έκζεμα θηλών με ανυπόφορο πόνο και κλάμα κάθε φορά που θήλαζε μέχρι και τους 4 μήνες… Το έκζεμα επιμένει, ο πόνος παραμένει, αν και καλυτέρευσε ή μάλλον τον συνήθισα.

Τον πρώτο μου μου γιο τον θήλασα και αυτόν με προβλήματα στην αρχή και πόνο για 19 μήνες αποκλειστικά. Τον δεύτερο έλεγα δε θα βγάλω ούτε μήνα. Έχω θήλαστρο παράλληλα με θηλασμό και το παιδί θηλάζει αποκλειστικά σχεδόν 20 μέρες τώρα. Πιο πριν πάλι δικό μου γάλα έπινε αλλά η σίτιση γινόταν με μπιμπερό και λίγο στήθος εναλλάξ για να αντέξω τον πόνο.

Ο μήνας έγινε δεύτερος μήνας, έγινε τρίμηνο, έγινε 5μηνο και εκεί που έλεγα να φτάσω 6μηνο και βλέπουμε νομίζω ότι το έτος θα το καταφέρω. Η μεγαλύτερη κατάκτηση στη ζωή μου είναι ο θηλασμός των παιδιών μου. Και τρίτο να κάνω πάλι θα το θηλάσω!!!