“Ένα υπέροχο ταξίδι…” Ιστορία θηλασμού της μαμάς Σταυρούλας

Καλησπέρα κι από εμένα!
Σας διαβάζω από την περίοδο της εγκυμοσύνης μου και ήρθε η ώρα να σας πω τη δική μου ιστορία.

Έχω ένα ξωτικούλι 6 μηνών, που γεννήθηκε φυσιολογικά, χωρίς φάρμακα, γιατί της είχα υποσχεθεί ότι θα είμαι μαζί της μέχρι το τέλος και θα το ζήσουμε μαζί και όμορφα αυτό το ταξίδι, παρότι είχα εμετούς μέχρι να γεννήσω και όπως αποδείχθηκε ήταν μοναδική εμπειρία!

Το μικρούλι μου τα πηγαίνει εξαιρετικά στην ανάπτυξή του. Η δε επικοινωνία μας είναι απίστευτη, γιατί και ο άντρας μου και εγώ πιστεύαμε ότι ξεκινάει από την κοιλιά…

Θηλάζω αποκλειστικά, ελεύθερα και ακατάπαυστα, παρότι για εμένα ήταν πολύ δύσκολος δρόμος. Πληγωμένες θηλές μέχρι να με βοηθήσει η παιδίατρος και σύμβουλος θηλασμού να πιάσει καλά η μικρούλα μου το στήθος, φοβερές πιέσεις που το παιδί δεν πήρε πιπίλα, που το θήλαζα όποτε και όσο ήθελε, που το έβρισκα βάρβαρο να κλαίει κι διαφωνούσα κάθετα με τη στάση “CIO (Cry it out) δε θα του περάσει”. Το ένα στήθος έχει πετρώσει 6 φορές, πρόσφατα εγκαινιάστηκε και το άλλο, καθώς τα δόντια μας ήρθαν νωρίς και δεν μας αφήνουν να φάμε όπως θα θέλαμε…

Όμως, δεν αλλάζω με τίποτα, το πώς με χαϊδεύει όταν θηλάζει, το πώς βολεύει πρώτα τα ποδαράκια της πάνω μου όταν κοιμάται και μετά τρώει, το χαμόγελό της μέσα στον ύπνο της όταν νιώθει χορτάτη, το χεράκι της που το βάζει στα δόντια μου κι έτσι αποκοιμιέται κατά το θηλασμό και άλλες πολλές μικρές “ιδιοτροπίες” που θα μας συνδέουν για μια ζωή.

Θα συνεχίσω να θηλάζω το παιδάκι μου με co-sleeping, κόντρα σε όλους όσους προσπαθούν να με πείσουν ότι 6 μήνες αρκούν και δεν έχω τίποτα άλλο να της προσφέρω πια, ακόμα κι αν το στήθος μου πετρώσει 100 φορές και χρειάζεται να κάνω κάθε βράδυ μαλάξεις για να βοηθήσω το γάλα να ρέει πιο εύκολα.

Και σας τα λέω αυτά για να καταλάβουν καλά όλες οι μανούλες ότι η πίεση που δεχόμαστε από τη σχολή που περιέγραψα παραπάνω είναι παραβίαση της ψυχοσύνθεσης της γυναίκας σε μία πολύ ευαίσθητη περίοδο της ζωής της, που κανονικά θα έπρεπε να είναι σημείο σταθμός γεμάτος αγάπη και γλύκα.

Μην αφήνετε να εκβιάζουν τη σχέση σας με το παιδί σας και ζήστε το όνειρο… Αρκεί να κοιτάξετε στα ματάκια του μικρού σας την ώρα που θηλάζει και θα καταλάβετε τι πραγματικά αξίζει τον κόπο…

Σας ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχεια σε όλες μας!