Ιστορία θηλασμού της μαμάς Θωμαής

Η ζωή μου μπορεί να φαντάζει για πολλούς σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Δύσκολες καταστάσεις που δεν είναι συνηθισμένες για πολλούς. Την δύναμη που έχουμε μέσα μας πολλές φορές δεν την φανταζόμαστε…

Ήμουν ένα αρκετά ζωηρό κορίτσι με κακές παρέες, μηχανάκια, ναρκωτικά, αλητεία… Ο γάμος και η εγκυμοσύνη δεν υπήρχαν καν στο μυαλό μου. Όταν πήρα την απόφαση να πάω σε θεραπευτική κοινότητα τότε άλλαξε και όλη μου η ζωή.

Τελείωσα με το παρελθόν μου και σε 2 χρόνια γνώρισα τον άντρα μου. Σύντομα κατάλαβα ότι με αυτόν τον άντρα θα μείνω για πάντα. Είμαστε 7 χρόνια μαζί. Ήταν στην δουλειά όταν εγώ πήρα το τεστ, φοβόμουν τόσο πολύ να το κάνω… Ήθελα να είμαι έγκυος!

Αυτά τα χρόνια πολλές φορές είχαμε ελεύθερες επαφές, αλλά δεν είχα μείνει έγκυος. Όταν είδα το θετικό τεστ με έπιασαν τα κλάματα από την χαρά μου. Κατευθείαν τον πήρα τηλέφωνο και γελώντας του είπα τα ευχάριστα. Από κει και πέρα άλλαξε όλη μου η ζωή. Μετρούσα τις μέρες μέχρι να έρθει το νινί!!

Σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης είχα μάθει τα πάντα, διάβαζα πολύ. Όπως αποδείχτηκε όμως δεν διάβαζα αυτά που έπρεπε! Με έβαλαν με πρόκληση 37+5 εβδομάδων, τελικά βγήκε ο κούκλος με βεντούζα!!! Ήδη είχα rooming in γιατί δεν ήθελα να πιει ούτε σταγόνα ξένο γάλα. Δεν είχα διαβάσει καθόλου για τον θηλασμό γιατί νόμιζα ότι απλά αν θες, θηλάζεις.

Το μωρό μόλις γεννήθηκε μου το πήραν κατευθείαν. Με είχαν μέσα στο δωμάτιο που γέννησα και δεν με κατέβαζαν κάτω. Μετά από 2 ώρες και φασαρία με κατέβασαν… το μωρό; Που είναι το μωρό; Ζήτησα να μου το φέρουν και η ώρα περνούσε και πουθενά το μωρό.

Τελικά πήγα έξω από το θάλαμο νεογνών και τον πήρα. Φοβόμουν να τον κρατήσω αγκαλιά, φοβόμουν να τον ακουμπήσω. Τον σήκωσα από το πυρεξάκι του και τον έβαλα στο στήθος, έπιασε και άρχισε να ρουφάει. Ήμουν πολύ ευτυχισμένη. Όλα παν μια χαρά!! Στο πυρεξάκι δεν ξαναμπήκε! Ήταν επάνω στο στήθος μου όλη την ώρα! Άκουγε την καρδούλα μου και έτρωγε όποτε ήθελε.

Την δεύτερη μέρα άρχισαν να πονούν οι θηλές μου, και μετά από μερικούς θηλασμούς έτρεχαν αίμα και πύον. Φώναξα τις μαίες και η απάντηση τους ήταν «θα σου δώσουμε ψευδοθηλές αλλά δεν θα το πεις στον παιδίατρο της κλινικής», εντάξει είπα εγώ και έστειλα τον άντρα μου να τις αγοράσει. Ο πόνος ήταν πολύ δυνατός ακόμα και με τις ψευδοθηλές αλλά εκεί, δεν το έβαλα κάτω.

Το βράδυ μπαίνει μια μαία μέσα και με βλέπει που τον έχω επάνω στο στήθος μου και κοιμάμαι, και κουνώντας το κεφάλι ειρωνικά μου λέει « Ααα καλά… αν συνεχίσεις έτσι δεν σε βλέπω καλά!» και φεύγει.

Την επομένη το πρωί φύγαμε από την κλινική. Μετά από μια μέρα ήρθε η μαία της κλινικής σπίτι, εγώ να πονάω τόσο πολύ, αλλά αυτή την φορά από το στήθος μου που ήταν πρησμένο. Μου έκανε μασάζ και μου έβγαζε το γάλα, εγώ τσίριζα, δεν την άφηνα γιατί πονούσα, μου είπε κάποια στιγμή «να σε πάρω στην κλινική να σου φέρνω ένα-ένα τα μωρά να τα ταΐζεις, πολύ γάλα βρε κοπέλα μου».

Φεύγοντας, αφού είδε και το μωρό, μου έγραψε ένα χάπι να πάρω για να μην πάθω μαστίτιδα και να μην πονάω. Το χάπι που δίνουν για απογαλακτισμό! Εγώ τότε δεν ήξερα και το πήρα για να μειωθεί το γάλα και να μην πονάω. Το μωρό όμως συνέχισα και το θήλαζα κανονικά, δεν μου είπε να μην θηλάσω λόγω του χαπιού.

Πέμπτη μέρα, έρχεται πάλι η μαία (την φώναξα εγώ γιατί με πονούσε πάλι το στήθος, γιατί είχα θέμα με τα ράμματα από κάτω, γιατί ανησυχούσα αν τρώει ο μικρός και με είχε φοβίσει και αυτή με το βάρος), ζυγίζει το μωρό, είναι ΟΚ από βάρος αλλά έχει ίκτερο 19!!!!!

Σοκ εγώ! Άρχισα να κλαίω, απέτυχα, γιατί στο δικό μου παιδί; κ.τ.λ. Μου έφερε την λάμπα σπίτι και τον βάλαμε μέσα. Οι οδηγίες της ήταν: «από δω και πέρα θα το βγάζεις με το θήλαστρο το γάλα και θα του το δίνεις με το μπιμπερό για να είμαστε σίγουροι ότι τρώει. Ο ίκτερος πέφτει με φως και με καλό φαγητό» .

Δεν μου είπε ούτε τι θήλαστρο να πάρω, ούτε πόσες φορές να βγάζω, ούτε τίποτα. Πήγα πήρα ένα θήλαστρο και άρχισα τις αντλήσεις. Δεν κοιμόμουν πλέον, είχα γίνει βρικόλακας, δεν προλάβαινα να κοιμηθώ!!! Ξυπνούσε, τον τάιζα, τον άλλαζα, έβγαζα γάλα, έπλενα, αποστείρωνα και πάλι από την αρχή!!!

Η αλήθεια είναι ότι με βόλεψε το μπουκάλι, κοιμόταν λίγο παραπάνω, έβλεπα την ποσότητα που έτρωγε οπότε ήμουν ήσυχη και δεν έτρεχε το γάλα μου παντού (γιατί έτρεχε πολύ γάλα κάθε φορά που θήλαζα, φανταστείτε φορούσα πάμπερς στο στήθος και το γέμιζα με γάλα που έτρεχε!). Και δυστυχώς συνέχισα έτσι. Δεν βρέθηκε κάνεις να με ξυπνήσει και εγώ δεν το έψαξα παραπάνω.

Φτάνουμε 5 μηνών με αντλήσεις, χωρίς καθόλου στήθος. Το γάλα έχει αρχίσει και μειώνεται τραγικά, εκεί αρχίζω και ψάχνομαι, τι φταίει; Ψάχνω στο ίντερνετ, διαβάζω ότι χρησιμοποιώ λάθος θήλαστρο και πάλι καλά που έφτασα στον 5ο μήνα. Άλλαξα θήλαστρο και έκανα αύξηση παράγωγης. Διάβασα πολύ όμως μέχρι να μάθω όλα αυτά, πήγα σε συναντήσεις του Συνδέσμου Θηλασμού, παρακολούθησα ομιλίες από πιστοποιημένους συμβούλους, αγόρασα βιβλία για τον θηλασμό.

Πήγα να βάλω το μωρό στο στήθος αλλά ήταν αργά για εμάς, δυστυχώς. Δεν καθόταν. Έτσι σε 2 εβδομάδες με συστηματικές αντλήσεις άρχιζα να βγάζω πολύ μεγάλες ποσότητες, αποθήκευσα και στην κατάψυξη πολύ γάλα. Περνώντας ο καιρός συνέχισα να παρακολουθώ συναντήσεις και συνέχισα να ενημερώνομαι. Και η άντληση, άντληση. Αποφάσισα να βοηθήσω και εγώ μανούλες που θέλουν να θηλάσουν ώστε να μην την πατήσουν από λανθασμένες οδηγίες και δημιούργησα ομάδα θηλασμού στο fb.

Λόγω προβλήματος στο συκώτι, (έχω χρόνια πάθηση και με παρακολουθούν συχνά, είχα μερικά χρόνια να πάω στο νοσοκομείο, από τότε που έμεινα έγκυος), πήγα να κάνω την εξέταση που πρέπει μια φορά το χρόνο. Μόλις άκουσαν ότι θηλάζω τρελάθηκαν και άρχισαν να φωνάζουν «Δεν κάνει, κάνεις κακό στο μωρό, θα κολλήσεις το μωρό, ποιος σου το επιτρέπει, κτλ». Εγώ ήμουν διαβασμένη όμως και αντέδρασα.

Έφτασαν στο σημείο, επειδή δεν με πίστευαν, να μου ζητήσουν το τηλέφωνο του πιστοποιημένου σύμβουλου (αφού με ρώτησαν τι είναι σύμβουλος γαλουχίας γιατί δεν είχαν ξανακούσει), για να ρωτήσουν πως με αφήνει να θηλάζω. Δεν τον πίστεψαν και του έκλεισαν το τηλέφωνο, επειδή τους είπε «στείλτε μου με fax την βιβλιογραφία που απαγορεύει τον θηλασμό σε αυτή την περίπτωση, να σας στείλω και εγώ». Παντού γύρω μας υπάρχουν λανθασμένες απόψεις για τον θηλασμό. Πρέπει να προσέχουμε πολύ.

Δεν θήλασα το πρώτο μου παιδάκι αλλά δεν το έβαλα κάτω… έκανα 26 μήνες αντλήσεις… και ήρθε η νέα εγκυμοσύνη… όλα ήταν τελεία… με έναν οξύ τοκετό, γέννησα πριν έρθει ο γιατρός μέσα σε 45 λεπτά από την ώρα που έσπασαν τα νερά… το παιδί μου δεν το ακούμπησε κανένας!!!! σε 24 ώρες ήμουν σπίτι… και ενώ έχω πολλές γνώσεις χρειάστηκα πάλι σπρώξιμο από σύμβουλο θηλασμού. Ήρθε μας βοήθησε και έως τώρα θηλάζω τον δεύτερο γιο μου 8 μηνών… θα αποθηλάσει όταν πάει φαντάρος!!!!