Θέλει μόνο τη γιαγιά!

Ψυχολόγος

Έχω ένα κοριτσάκι 24 μηνών και το τελευταίο διάστημα δείχνει έντονη προσκόλληση στην μια γιαγιά.

Όταν η γιαγιά είναι παρούσα θέλει να είναι μόνο μαζί της απορρίπτοντας όλους τους άλλους (μαμά, μπαμπά, παππού κλπ)
, ζητάει επίμονα την αγκαλιά της, θέλει να κάνει όλες τις δραστηριότητες μαζί της, όταν απομακρύνεται ή φεύγει η γιαγιά κλαίει και γενικώς την ζητά συνεχώς και την προτιμά ακόμη κι από μένα κι από τον πατέρα της.

Να σημειώσω πως από ενός περίπου έτους μέχρι και στην ηλικία των 20 μηνών η γιαγιά κι ο παππούς φιλοξενούνταν για μεγάλες περιόδους στο σπίτι μας (καθώς μένουν στην επαρχία) και φυσικά την πρόσεχαν όσο εγώ κι ο πατέρας της ήμασταν στην δουλειά.

Σχετικά πρόσφατα, 22 μηνών, η μικρή ξεκίνησε τον παιδικό, στον οποίο ακόμη προσαρμόζεται και κατά περιόδους ακόμη αντιδρά αλλά νομίζω εντός “φυσιολογικών” πλαισίων.

Εδώ και ένα μήνα περίπου λοιπόν έχει αναπτύξει αυτή την έντονη προσκόλληση στην γιαγιά της με αποκορύφωμα τις τελευταίες μέρες που ο παππούς και η γιαγιά είναι πάλι μαζί μας.

Η γιαγιά είναι πάντα δίπλα της και όπως μπορείτε να φανταστείτε της κάνει όλα τα χατίρια με το παραπάνω αλλά και πάλι η μικρή δεν δείχνει ικανοποιημένη, είναι συνέχεια νευρική και με το παραμικρό αντιδρά, κλαίει και ζητάει την αγκαλιά της.

Είναι αρκετά περίπλοκη κατάσταση καθώς νομίζω πως για την συμπεριφορά της μικρής φταίει και η προσαρμογή στον παιδικό και ίσως η ηλικία και δημιουργείται και ένας φαύλος κύκλος καθώς και η γιαγιά κολακευμένη από την προτίμηση της μικρής δεν “βοηθάει”.

Να πω ακόμη ότι τόσο εγώ όσο και ο πατέρας της ασχολούμαστε συνέχεια μαζί της και λέγοντας συνέχεια εννοώ τα απογεύματα που επιστρέφουμε από την εργασία μας και τα Σαββατοκύριακα, κάνουμε ένα σωρό δραστηριότητες, παίζουμε και γενικώς η μικρή είναι η προτεραιότητά μας, άλλωστε η ίδια το “απαιτεί” με τον τρόπο της αλλά κι εμείς προτιμούμε να παίζουμε μαζί παρά να κάνουμε κάτι άλλο.

Αυτή λοιπόν η προσκόλληση με έχει προβληματίσει και όπως μπορείτε να φανταστείτε με στεναχωρεί κιόλας (ανώριμο αλλά πραγματικό!). Δεν ξέρω πως να το χειριστώ, πως να αντιδράσω π.χ. την στιγμή που πάω να την πάρω αγκαλιά κι αυτή τσιρίζει για να πάει στην γιαγιά ή όταν με διώχνει και τρέχει στην γιαγιά κλπ και κυρίως αναρωτιέμαι αν αυτό υποδηλώνει κάποια βαθύτερη ανάγκη του παιδιού.

Μέχρι στιγμής προσπαθώ να αγνοώ αυτή την προτίμηση και να φέρομαι φυσιολογικά, να κάνω πράγματα μαζί της αλλά γίνεται όλο και πιο δύσκολο καθώς πραγματικά με αποκλείει από τα πάντα προτιμώντας την γιαγιά. Τι θα με συμβουλεύατε;

Ευχαριστώ
Άννυ Α., Αθήνα

19/04/2013

Αγαπητή μου Άννυ να σου ζήσει το κοριτσάκι σου.

Καταρχήν μην αγχώνεσαι και μην νιώθεις απόρριψη ή τύψεις για λάθη που σκέφτεσαι ότι έχεις κάνει. Τα παιδιά αγαπούν το μπαμπά και τη μαμά, αλλά οι παππούδες (ο Θεός να τους έχει καλά που βοηθάνε) τους κάνουν τα χατίρια και συνήθως δεν βάζουν όρια όπως εμείς οι γονείς, γιατί να το κάνουν άλλωστε;

Η κόρη σου αυτή τη στιγμή αντιδρά στο γεγονός ότι την έστειλες παιδικό και διαλέγει την εύκολη λύση, την αγαπημένη της γιαγιά για αυτό και έχει προσκολληθεί πάνω της. Θέλει να γίνουν όλα όπως πριν και να μην βιώσει καμιά αλλαγή. Η γιαγιά δεν μπορεί να σε βοηθήσει και φυσικό είναι να νιώθει όμορφα που της δείχνει η μικρούλα την αδυναμία της.

Για αρχή πρέπει να της εξηγήσεις ότι η γιαγιά και ο παππούς δεν μπορούνε να είναι κάθε μέρα μαζί σας οπότε όταν λείπει η γιαγιά θα συνηθίσει σιγά σιγά. Θα προσαρμοστεί και στον παιδικό σταθμό, είναι λίγο μικρούλα αλλά θα συνηθίσει. Και εσύ δεν είσαι ανώριμη φυσικά ούτε κάνεις κάτι λάθος. Της δείχνεις την αγάπη σου, της αφιερώνεις χρόνο απλά  τις δύσκολες αποφάσεις τις παίρνουμε εμείς οι γονείς, τα παιδιά μας μπορεί να μας θυμώνουν, να αντιδρούν, αλλά εμείς είμαστε οι γονείς και δεν το ξεχνάνε ποτέ.

Συζήτα με τον άνδρα σου, πάρτε κοινές αποφάσεις και μείνετε σταθεροί σε αυτές. Είναι μια συναισθηματική αλλαγή που πρέπει να τη βιώσει η μικρούλα σου.

Καλή δύναμη και ότι χρειαστείς είμαι στη διάθεσή σου και πάλι


Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *