Απαντά η Αναστασία-Τάνια Ζώτου

Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπεύτρια-Οργονοθεραπεύτρια
Βοηθός Μητρότητας-Τοκετού και λοχείας (Doula)
Πιστοποιημένη Σύμβουλος Γαλουχίας IBCLC
Σύμβουλος Περιγεννητικής Αγωγής-Lamaze

Καλησπέρα σας,
Θα ξεκινήσω και εγώ με τα συγχαρητήρια μου για την εξαίρετη βοήθεια που προσφέρετε (όπως έχει χιλιο-ειπωθεί άλλωστε!) και ελπίζω να συνεχιστεί η προσπάθεια σας και να υποστηρίζεται με τις γνώσεις σας εμάς τους γονείς.

Η κορούλα μας, δόξα τω Θεό, είναι 16 μηνών, ένα υγιέστατο και δραστήριο μωρό σύμφωνα με την ηλικία της. Θηλάζει από τη μανούλα της από τις πρώτες ώρες της γέννησης της και δεν έχει πιει κάποιο διαφορετικό γάλα ως τώρα. Φυσικά η διατροφή της έχει εμπλουτιστεί από τους 5½ – 6 μήνες με στερεές τροφές κανονικά ακολουθώντας τους ιδιαίτερους ρυθμούς της, όπως παρουσιάζει το κάθε παιδί.

Μέχρι τους 10-11 μήνες θήλαζε μόνο πρωί και βράδυ και όσες φορές ξύπναγε στο ενδιάμεσο (που ήταν αρκετές μιας και από μικρή είχε μεγάλη δυσκολία με τον ύπνο και το βράδυ μπορεί και ανα μισή ώρα να ξυπνάει). Μεγαλώνοντας άρχισε να ζητάει να θηλάζει πιο συχνά. Στην αρχή προσπαθούσαμε να περιορίσουμε με ξεγέλασμα αυτήν την επιθυμία. Αφού είδαμε ότι δεν οδηγάει πουθενά, αποφασίσαμε να ακούσουμε την ανάγκη της και πλέον θηλάζει κατά βούληση.

Ξεχάσαμε να αναφέρουμε ότι είναι πολύ δεμένη με τη μανούλα. Σε τέτοιο σημείο που την παίρνει ο ύπνος μόνο με εκείνη, μόλις δούμε άγνωστο να πλησιάζει φωνάζουμε “μαμά”, τις δύσκολες της ώρες (πείνα, πόνος, νύστα, όταν νυχτώνει κλπ) θέλουμε μόνο τη μαμά και ούτω καθ’ εξής! Παρόλο που από όσο ξέρουμε αυτό δικαιολογείται από το άγχος του αποχωρισμού που νιώθουν τα παιδιά, η μαμά, δεν έχει λείψει πάνω από 4-5 ώρες από τη μικρή ως τώρα και δεν έχει βιώσει έντονα την απουσία της.

Γνωρίζουμε και πλέον έχουμε βιώσει τη μαγεία του θηλασμού και ότι πρέπει να εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας, αλλά (κλασσικά!) υπάρχει και η επιρροή από το εξωτερικό περιβάλλον. Έτσι ανάμεσα σε όλα όσα έχουμε αντιμετωπίσει όσον αφορά το θηλασμό, τη διάρκεια του και άλλα διάφορα (δυστυχώς γνωστά στους περισσότερους γονείς), μας έχει δημιουργηθεί κάποια αμφιβολία.

Το ερώτημά μας λοιπόν είναι αν οι συχνοί θηλασμοί, που έχουν αυξηθεί σύμφωνα με τη ζήτηση του παιδιού, εντείνουν το θέμα της προσκόλλησης στη μαμά και αν κάνουμε κάτι λάθος σχετικά με αυτό.

Ελπίζουμε να μην μακρυγορήσαμε πολύ και θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι όποιες δυσκολίες και αν προκύψουν σχετικά με το θηλασμό, όσο βουνό και αν φαίνεται ώρες-ώρες, αξίζει και με το παραπάνω κάθε δυνατή προσπάθεια!

Σας ευχαριστούμε πολύ και καλή συνέχεια!
Δήμητρα & Γιώργος, Χαλάνδρι

Αγαπητοί Δήμητρα και Γιώργο,
πολύ συγκινούμαι όταν το ζευγάρι αποτελεί μια λειτουργική ενότητα όπως εσείς, και ο πατέρας συμμετέχει πλήρως στην ανατροφή του παιδιού όπως εσύ Γιώργο. Αυτό φυσικά προκύπτει από την αγάπη και τη λαχτάρα σου να ανταποκριθείς στο ρόλο του πατέρα καθώς και από το ότι και εσύ Δήμητρα του “επιτρέπεις” και τον προσκαλείς στην σχέση χωρίς να τον αισθάνεσαι απειλή.

Τα ερωτήματα που βάζεται είναι τόσο συνηθισμένα από γονείς που αποφάσισαν να μεγαλώσουν το παιδάκι τους με τρόπο φυσικό και προσανατολισμένο στις βασικές του ανάγκες σε μια δυστυχώς όμως αφύσικη και απάνθρωπη κοινωνία όπου το φυσιολογικό δεν είναι το σύνηθες!

Είναι σοφό και υπέρ του παιδιού που ακολουθείτε τους ρυθμούς του και στο θηλασμό. Καθώς 1.5 χρονών δεν υπάρχει ακόμη θέμα παθολογικής εξάρτησης. Η εξάρτηση που φυσιολογικά εκδηλώνεται είναι κάτι το αναμενόμενο σε αυτή την ηλικία. Η μόνη προϋπόθεση είναι πλέον εσύ Δήμητρα να αισθάνεσαι καλά με αυτό και να μην νιώθεις καταπίεση και δυσανεξία στο θηλασμό.
Για να μην αποσπάται εύκολα όταν ζητά να θηλάσει σημαίνει πως το έχει ανάγκη ακόμη.

Δεν αναφέρατε πως γεννήθηκε το παιδάκι σας, πολλές φορές τα παιδάκια που γεννήθηκαν με καισαρική η με επισκληρίδιο αναισθησία και στερήθηκαν τη μαμά τους για κάποιο χρονικό διάστημα μετά τον τοκετό, εκδηλώνουν έντονο άγχος αποχωρισμού και χρειάζονται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να μπορέσουν να υπάρξουν και χωρίς την μαμά τους με κάποιο ενήλικα που θα κάνει καλή επαφή μαζί τους. Με το χρόνο και καθώς ανταποκρίνεστε στις ανάγκες του με επαφή θα επουλωθούν τα όποια τραύματα και θα γίνει αυτάρκες.

Μπορείς λοιπόν Δήμητρα να θηλάσεις το παιδάκι σου και μέχρι τα 3.5 του χρόνια αν εσύ αισθάνεσαι καλά ακολουθώντας πάντα τις ανάγκες του και χωρίς να χρησιμοποιείται θηλασμός ως υποκατάστατο για επαφή πιο ταιριαστή στις εκάστοτε ηλικιακές του ανάγκες.

Στείλτε νέο ερώτημα προς τη στήλη “Ρώτα τον Ειδικό“

Μητρικός Θηλασμός Fun page

Υποστηρικτική Oμάδα Μητρικού Θηλασμού “Απανταχού θηλάζουσες“