Ζήλεια
Τί είναι όμως ζήλεια; Η ζήλεια είναι ένα δύσκολο συναίσθημα και να το αναγνωρίσει και να το εκφράσει το άτομο, κυρίως γιατί
του έχει αποδοθεί ένα αρνητικό νόημα. Η ζήλεια εμπεριέχει την επιθυμία να μοιάσουμε σε κάποιον ή να αποκτήσουμε κάτι.

Τα παιδιά που ζηλεύουν έχει αποδειχτεί ότι αργότερα στη ζωή τους πετυχαίνουν τους στόχους τους απλά γιατί έχουν κίνητρο! Οπότε βοηθάει πολύ τα παιδιά να αναγνωρίζουν τα ίδια το συναίσθημα της ζήλειας αλλά και να τους αναγνωρίζεται από το περιβάλλον αυτό το δικαίωμα της ζήλειας όπου και αν κατευθύνεται.

Σήμερα τα παιδιά από τη σχολική ηλικία και μετά ζηλεύουν πολύ κυρίως υλικά αγαθά όπως κινητά, Play-station, επώνυμα ρούχα, κλπ.

Θα βοηθήσει πολύ το παιδί να το βοηθήσουμε να αναγνωρίζει το ίδιο το συναίσθημα της ζήλειας καθώς και να του επιτρέψουμε να ζηλεύει. Βέβαια το να δείχνει το παιδί ότι επιθυμεί κάτι συνέχεια και να παραμένει ανικανοποίητο, είναι δείγμα ανασφάλειας και χρειάζεται να το οριοθετήσουμε.

Αδελφική αντιζηλεία
Η ζήλεια έχει επικρατήσει να την αναφέρουμε πιο συχνά ανάμεσα στα αδέρφια αλλά σε αυτή την περίπτωση πρόκειται για την αδελφική αντιζηλεία.

Η αδελφική αντιζηλεία είναι φυσιολογική και αναπόφευκτη. Τα παιδιά μέσα από τον ανταγωνισμό γνωρίζονται μεταξύ τους αλλά γνωρίζουν και τον εαυτό τους. Ταυτόχρονα μαθαίνουν να νοιάζονται το ένα για το άλλο αλλά και να μοιράζονται.

Καταρχήν είναι ιδιαίτερα έντονη σε δίδυμα. Συμβαίνει όμως αρκετά συχνά και σε αδέλφια με μικρή διαφορά ηλικίας (μικρότερη των 18μηνών) που αποκαλούνται ψευτοδίδυμα.

Τί μπορούν να κάνουν οι γονείς:
Αν είστε εργαζόμενοι γονείς πρέπει να προετοιμαστείτε για την επιστροφή σας στο σπίτι!!

• Να περιμένετε ότι τα παιδιά μόλις μπείτε στο σπίτι, θα έχουν ήδη στήσει ένα γερό καυγά. Εσείς αδιαφορήστε και ρωτήστε πώς πήγε η μέρα τους.  
• Καθιερώστε ένα χρόνο (π.χ. 1/2ώρα) την εβδομάδα  όπου θα είναι αποκλειστικά αφιερωμένος σε κάθε ένα από τα παιδιά ξεχωριστά και φροντίστε να αποκτήσει και ένα όνομα του τύπου η δική μας ώρα ή η δική μας δραστηριότητα. Είναι η ευκαιρία που μπορείτε να πλησιάσετε το κάθε παιδί ως ξεχωριστή προσωπικότητα. Κάθε παιδί έχει διαφορετική προσωπικότητα και για αυτό χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση και το ίδιο συμβαίνει όταν υπάρχουν παιδιά με διαφορετικά φύλο.
• Όσον αφορά τα «καρφώματα» προσπαθήστε να μην τα ενθαρρύνετε και τονίστε ότι σας δυσαρεστεί όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο.
• Αφήστε τα παιδιά σας να παίξουν μόνα τους. Φροντίστε να καλέσετε και συνομήλικα παιδιά για το κάθε παιδί σας.