Στην Αυστραλία γίνεται σοβαρή, συστηματική δουλειά προστασίας και υποστήριξης του μητρικού θηλασμού από την πολιτεία και το σύστημα υγείας.

Ένα από τα σημαντικά εμπόδια στην προσπάθεια για αποκλειστικό θηλασμό έξι μηνών, ακολουθούμενο από συνεχιζόμενο θηλασμό για τουλάχιστον δύο χρόνια, χωρίς ανώτερο όριο, για όσο επιθυμούν μητέρα και παιδί, είναι η επιστροφή της μητέρας στην εργασία, παράλληλα με την έναρξη παιδικού σταθμού.

Επομένως η ενεργός υποστήριξη του μητρικού θηλασμού σε βρέφη και νήπια που ξεκινούν παιδικό σταθμό με εργαζόμενη μητέρα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην συνέχιση του θηλασμού για αυτά τα παιδιά. Αντίθετα, παιδικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί αδιάφοροι ή και εχθρικοί προς τον θηλασμό, όπως συχνά συμβαίνει στην χώρα μας, οδηγούν συχνά την μητέρα σε μάχη για να διατηρήσει το αυτονόητο δικαίωμά της να επιλέγει τον τρόπο διατροφής του παιδιού της και όχι σπάνια και σε παραίτηση και χορήγηση ξένου γάλακτος.

Το ερευνητικό κέντρο για την Υγεία στην Κοινότητα στην Νότιο Αυστραλία διεξήγαγε μια έρευνα σε παιδικούς σταθμούς της Αδελαΐδας. Έγινε ανάλυση των πολιτικών και των πρακτικών αυτών των σταθμών ως προς τον μητρικό θηλασμό.

Πάρθηκαν αναλυτικές συνεντεύξεις από τους/τις διευθυντές/τριες των παιδικών σταθμών ώστε να εξακριβωθούν οι αντιλήψεις και οι στάσεις τους ως προς τον θηλασμό και της σχετικής υποστήριξης που παρέχουν στο κέντρο τους. Επίσης αναζητήθηκαν κατευθυντήριες γραμμές και πολιτικές των παιδικών αυτών σχετικά με την διατροφή των παιδιών.

Από τους 15 παιδικούς σταθμούς που αναλύθηκαν στην έρευνα, 6 είχαν γραπτή αναλυτική πολιτική ειδικά για την υποστήριξη του μητρικού θηλασμού στα παιδιά που έρχονταν στον χώρο τους. Οι περισσότεροι παιδικοί σταθμοί διέθεταν ειδικές τεχνικές οδηγίες για τον χειρισμό μητρικού γάλακτος μέσα στις διατροφικές τους οδηγίες.

Οι περισσότεροι διευθυντές θεωρούσαν ότι η απόφαση για θηλασμό είναι μια προσωπική επιλογή των γονιών που πρέπει κανείς να σεβαστεί και πίστευαν ότι ο ρόλος τους είναι να υποστηρίζουν κάθε γονεϊκή επιλογή, είτε πρόκειται για θηλασμό είτε όχι.

Οι περισσότεροι σταθμοί διέθεταν συγκεκριμένο χώρο για θηλασμό εάν θέλουν οι μητέρες και το παιδί. Επίσης διέθεταν χώρο αποθήκευσης αντλημένου μητρικού γάλακτος.

Οι ερευνητές συμπέραναν ότι οι περισσότεροι παιδικοί σταθμοί υποστηρίζουν τον μητρικό θηλασμό, αλλά με έναν περισσότερο παθητικό παρά ενεργητικό τρόπο. Η προώθηση του θηλασμού χρειάζεται να γίνει βασικό κομμάτι της εκπαίδευσης στα κέντρα βρεφικής και νηπιακής φροντίδας, βασικό κομμάτι των πολιτικών τους και των πρακτικών τους εάν θέλουμε να δούμε αυξημένα ποσοστά συνεχιζόμενου θηλασμού ειδικά ανάμεσα σε εργαζόμενες μητέρες.

Το ενδιαφέρον είναι ότι οι Αυστραλοί ερευνητές δεν δείχνουν ικανοποιημένοι με αυτήν την υποστήριξη του μητρικού θηλασμού σε παιδικούς σταθμούς στην χώρα τους, όταν για αντίστοιχους σταθμούς στην Ελλάδα αυτά που ήδη κάνουν εκεί ανήκουν εδώ στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας και όταν ο μέσος παιδικός σταθμός στην χώρα μας συνεχίζει να είναι όχι παθητικά φιλικός αλλά εχθρικός στις προσπάθειες μιας εργαζόμενης μητέρας να συνεχίσει να προσφέρει μητρικό γάλα και θηλασμό στο μικρό της.

Οποιαδήποτε προσπάθεια της πολιτείας μας να ξεκινήσει πιο συστηματικά την προώθηση του μητρικού θηλασμού στην χώρα πρέπει να συμπεριλάβει απαραίτητα και την δημιουργία ενός προγράμματος για «Φιλικούς προς τα Βρέφη» παιδικούς σταθμούς.

Πηγή: Javanparast S et al. Analysis of Breastfeeding Policies and Practices in Childcare Centres in Adelaide, South Australia. Matern Child Health J. 2011 Sep 25. [Epub ahead of print]