Απαντά ο Στέλιος Παπαβέντσης
Παιδίατρος, MRCPCH, DCH
Πιστοποιημένος σύμβουλος γαλουχίας IBCLC
www.pediatros-thes.gr

Αξιότιμε γιατρέ,
εδώ και μια εβδομάδα σταμάτησα να θηλάζω το γιο μου (2,5 ετών), λόγω ισχυρής φαρμακευτικής αγωγής, και δευτερευόντως λόγω αφυδάτωσης και καταπόνησης λόγω γρίπης (avalox, veralox, trebor, tamiflu).

Στην αρχή φάνηκε να το παίρνει καλά, σαν να κατανοούσε την όλη μου κατάσταση. Με στεναχωρεί όμως το ότι φαίνεται ότι ”θρηνεί” για την απώλεια. Τον κοιμίζω με το κεφαλάκι στο στήθος μου στο οποίο ακουμπάει τα χεράκια του. Ειδικά το βράδυ, κλαίει με παράπονο, νευριάζει, θρηνεί, είτε τον έχω εγώ είτε στην αγκαλιά του μπαμπά.

Ανησυχώ για τις επιπτώσεις στην ψυχική του υγεία. (Σημειωτέον ότι η επτάχρονη αδερφή του κάνει ότι μπορεί για να χάνει την ησυχία του, γεγονός που επηρεάζει και τον ύπνο του).

Μέχρι πριν μια εβδομάδα, ο θηλασμός ήταν γι αυτόν τα πάντα, τροφή σώματος και ψυχής. Και ήταν συνηθισμένος να θηλάζει και τη νύχτα ( ο ύπνος του ούτως ή άλλος είναι ανήσυχος, παραμιλάει, ονειρεύεται έντονα).

Το γάλα μου δεν έχει σταματήσει. Το στήθος είναι μαλακό, και νιώθω λίγο πόνο μόνο στη θηλή. Μπορεί να ξαναθηλάσει και με ποιες προϋποθέσεις; Δεν είμαι βέβαια σίγουρη αν θέλω να ξαναθηλάσω, όμως έχω στεναχωρηθεί πολύ.

Σας ευχαριστώ
Ευαγγελία Μ., Ξάνθη

Αγαπητή Ευαγγελία,

ο απογαλακτισμός, όταν μάλιστα γίνεται ξαφνικά, είναι δυνατό γεγονός για ένα παιδί. Με αγάπη, υπομονή, κατανόηση και άφθονη αγκαλιά θα το ξεπεράσει.

Ακόμα και εάν δεν θέλετε να ξαναθηλάσετε, θα έβρισκα λογικό να δείτε εάν θέλει το στήθος και να του το προσφέρετε εφόσον θέλει. Θα βοηθήσει ο απογαλακτισμός να γίνει πιο σταδιακά.

Τις ερωτήσεις σας προς την επιστημονική μας ομάδα