Καλημέρα… Θέλω τη βοήθειά σας. Η μικρή μου είναι 14 μηνών και θηλάζει αποκλειστικά. δεν πίνει ξένο γάλα κι από μωρό δεν πιάνει καθόλου πιπίλα και μπιμπερό, όσα είδη κι αν έχω δοκιμάσει.
Το θέμα είναι ότι ξυπνάει ακόμα όλο το βράδυ και κλαίει συνέχεια κι αν δεν την βάλω στο στήθος (έστω και για λίγο) δεν σταματάει ότι κι αν έχω δοκιμάσει (αγκαλίτσες, τραγουδάκια, νεράκι) και το μεσημέρι βέβαια για να κοιμηθεί, θέλει να θηλάσει.
Θέλω να βρω ένα τρόπο να κόψει το βραδινό ξύπνημα, δεν με πειράζει να θηλάζει 2-3 φορές την ημέρα αλλά δεν αντέχω πια όλο αυτό το ξύπνημα το βράδυ! Δουλεύω κιόλας κι έχω εξουθενωθεί πάρα πολύ, θα πέσω κάτω στο τέλος!
Σας παρακαλώ, βρείτε μου μια λύση…
Ευχαριστώ,Νάντια Γ. Περιστέρι
Αγαπητή Νάντια
οφείλω να ομολογήσω, ότι η πρώτη απάντηση που μου ήρθε στο μυαλό για το θέμα της μικρούλας σας, δεν άπτεται και τόσο του αντικειμένου μου…όσο της μικρής μου πείρας σα μαμά…
Σκέφτηκα λοιπόν ότι η λύση στο πρόβλημα, θα μπορούσε να ήταν ένα… καλό βραδινό φαγητό!
Αν δηλαδή η μικρή σας πεινάει κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο λόγος για τον οποίο ξυπνάει και ζητάει να θηλάσει, ενδέχεται να είναι ακριβώς αυτός.
Θα πρότεινα λοιπόν ένα καλό δείπνο ή ακόμα και γενικά επιπλέον φαγητό κατά τη διάρκεια της μέρας. Αν όμως θεωρείτε ότι έχετε καλύψει το θέμα του φαγητού και αποκλείσετε το ενδεχόμενο της νυχτερινής πείνας, τότε οι υποθέσεις (άρα και οι προτάσεις μας) θα πρέπει να στραφούν αλλού.
Το νυχτερινό ξύπνημα είναι ένα πολύ δύσκολο ζήτημα για τους γονείς αλλά και για τα παιδιά. Είναι μεγάλη ταλαιπωρία και για τα δύο μέρη, αφού ο καλός νυχτερινός ύπνος, είναι απαραίτητο στοιχείο ευζωϊας.
Πρώτα-πρώτα λοιπόν, θα πρέπει να (ξανα)τονίσω εδώ, ότι το κάθε παιδί είναι διαφορετικό – και κάθε οικογένεια επίσης διαφορετική.
Η πρωταρχική σχέση του παιδιού με τη μαμά είναι πολύ σημαντική. Αυτό είναι κάτι που το ακούτε πιθανότατα πολύ συχνά και ίσως τις περισσότερες φορές να μην καταλαβαίνετε το λόγο αυτής της συχνής αναφοράς – είναι όμως αλήθεια ότι πολλά “μαγειρεύονται” μέσα σ΄αυτή τη σχέση. Πράγματα που μπορούμε να δούμε και να κατανοήσουμε κι άλλα που δυστυχώς δεν είναι τόσο φανερά και ως εκ τούτου κατανοητά, πράγματα που έρχονται από πολύ παλιά – από τη δική μας πρώτη σχέση με τη μητέρα και πολλά άλλα ακόμη…
Μιλώ έτσι, θέλοντας να δείξω, ότι τα νυχτερινά ξυπνήματα της κόρης σας, μπορεί να έχουν τις ρίζες τους σε πάρα πολλά πράγματα, το θέμα δηλαδή μπορεί να είναι τόσο απλό όσο και πολύπλοκο…
Για παράδειγμα, θα αναφέρω ότι υπάρχουν πολλές” μέθοδοι” που υπόσχονται σχετικά καλά αποτελέσματα ως προς την εκμάθηση συνηθειών ύπνου στα μωρά, το ερώτημα όμως είναι, κατά πόσο οι γονείς είναι διατεθειμένοι να τις εφαρμόσουν και μάλιστα σωστά, δηλαδή με τη σταθερότητα που χρειάζεται, χωρίς πισωγυρίσματα που θα προκαλούσαν σύγχυση στο παιδί αλλά και ακόμη μεγαλύτερη αναστάτωση στην οικογένεια.
Οι μέθοδοι αυτοί επίσης, τις περισσότερες φορές περιλαμβάνουν κλάμα. Είναι επίσης κάτι, στο οποίο πολλοί γονείς αντιδρούν ή πολύ απλά δεν το αντέχουν.
Η κόρη σας θα μπορούσε απλώς να “δοκιμάζει” την ικανότητά της να φέρνει κοντά τη μαμά (που της λείπει κατά τη διάρκεια της μέρας) κλαίγοντας τη νύχτα και ζητώντας εγγύτητα (θηλασμό). Σ΄αυτή την περίπτωση το παιδί πετυχαίνει το σκοπό του, αφού η μαμά έρχεται κοντά του, μην μπορώντας να αντισταθεί, κινούμενη πιθανότατα από τις δικές της ενοχές (για το ότι αφήνει το παιδί για να πάει στη δουλειά κ.λ.π.). Μ΄αυτόν τον τρόπο όμως η μαμά ταλαιπωρείται, το παιδί ταλαιπωρείται και κατ΄επέκταση όλα δυσκολεύουν…
Βλέπετε ότι το θέμα είναι λιγάκι πιο πολύπλοκο απ΄ότι μία απάντηση σε μία” στήλη ειδικού” θα μπορούσε να δώσει…
Με την προϋπόθεση ότι τηρούνται κάποια από τα απαραίτητα στοιχεία που βοηθούν τα μωρά να κοιμούνται καλά*, θα πρότεινα αρχικά να δοκιμάσετε κάποιες από τις μεθόδους που ανέφερα πιο πάνω. Υπάρχουν πολλά βιβλία στην αγορά μ΄αυτή τη θεματολογία, όπως το “Κοιμήσου παιδί μου”, “Μάθετε το παιδί σας να κοιμάται καλά” και άλλα πολλά.
Μακάρι να δείτε αποτέλεσμα – και σύντομα μάλιστα!
Αν όμως συνεχίσετε να δυσκολεύεστε με τον ύπνο του παιδιού τη νύχτα, θα πρότεινα να σκεφτείτε να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό, που θα βοηθήσει κι εσάς αλλά και το παιδί.
Καλή επιτυχία!
*Αυτά τα στοιχεία είναι απλές τεχνικές ύπνου, που εφαρμόζονται συνήθως από τις πρώτες μέρες ζωής ενός παιδιού και το βοηθούν να διακρίνει τη μέρα από τη νύχτα και σιγά-σιγά να μάθει τί κάνουμε και τί δεν κάνουμε κατά τη διάρκεια της κάθε μιας. Για παράδειγμα, όταν το παιδί ξυπνάει τη νύχτα, προσπαθούμε να μην ανάβουμε φώτα, να κρατάμε τη φωνή μας σιγανή και τις κινήσεις μας περιορισμένες. Επίσης όταν το παιδί μας κλάψει, φροντίζουμε να μην πάμε τρέχοντας, καθώς είναι αρκετά συνηθισμένο για ένα μωρό να καταφέρει να ξανακοιμηθεί μόνο του. Τα μικρά” τελετουργικά” φαίνεται επίσης να βοηθούν, όπως ένα μπανάκι αμέσως πριν τον ύπνο κι ένα μασάζ ή ένα παραμύθι απ΄τη μαμά ή τον μπαμπά – κάθε βράδυ τα ίδια πράγματα, που σηματοδοτούν την ώρα του ύπνου.
μπορείτε να τις στέλνετε ΕΔΩ
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Επιστημονικός συνεργάτης του mitrikosthilasmos.com | Βιογραφικό
Η αλήθεια είναι πως κι εγω δεν καταλαβαίνω πως μπορεί ένας γονιός (συνήθως κατάκοπος) να αφήσει ένα μωρό μέσα στο βράδυ να κλαίει επειδή πεινάει, διψάει ή έστω θέλει μια αγκαλιά, δεν πιστεύω πως είναι τόσο θέμα υπομονής ή αντοχής νεύρων.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί ενώ οι ψυχολόγοι φροντίζουν για την καλή ψυχολογία των ανθρώπων είτε είναι μωρά είτε ενήλικες, ενώ μέλημά τους είναι η προστασία της ψυχούλας… εντούτοις συνέχεια προτείνουν αυτές τις τεχνικές και αυτά τα βιβλία που μόνο προστασία δεν παρέχουν αλλά προκαλούν τραύματα…
"οι μέθοδοι περιλαμβάνουν κλάμα…" σε λίγο θα χτυπάμε τα παιδιά με την εφημερίδα στον πωπώ να μάθουν σαν τα σκυλιά να μην κάνουν όπου να ΄ναι τα κακά τους…
κι αυτό "εκπαίδευση" δεν λέγεται;