Θέμα: Αποθηλασμός

Καλησπέρα σας.
Καταρχήν ο μικρός είναι 19 μηνών και θηλάζουμε αποκλειστικά. Εδώ και εννέα μήνες προσπαθούμε να κόψουμε σταδιακά και να πάρει και ξένο, αγελαδινό γάλα με μπουκάλι, ποτήρι με καλαμάκι αλλά μάταια ενώ κατάφερνα κάποιες περιόδους να μην είμαστε συνεχεία στο στήθος κάθε φορά που έχει δόντια και γκρίνια έψαχνε στήθος ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί είναι αυτός… μπιμπίλα δεν πηρέ…

Πριν 3 μέρες χρειάστηκε να πάω νοσοκομείο -ξέχασα να πω ότι ο μικρός λόγο ασθένειας μικρός έχει μια εξάρτηση πάνω μου δεν πάει σε κανέναν ούτε στον μπαμπά- έμεινα για μέρα μακριά του ήταν η πρώτη μέρα μακριά μου στο σπίτι με τον μπαμπά του δεν υπήρξε μεγάλο πρόβλημα αλλά δεν κοιμήθηκε το μεσημέρι κοιμήθηκε από εξάντληση 12:30 το βράδυ την άλλη μέρα μέχρι το μεσημέρι πάλι ήμασταν μακριά το απόγευμα όμως που γύρισα ζητούσε έντονα έκλεγε και προσπαθούσα να τον απομακρύνω με τραβούσε την μπλούζα με δάγκωσε και με κτυπούσε.

Η πεθερά μου -επειδή πήρα και φάρμακα- μου είπε το έξυπνο να βάλω ξύδι οπότε να μην το θέλει. Πάνω στην απελπισία μου -πήρα και βαριά κορτιζονουχα χάπια στο νοσοκομείο και επειδή πρέπει να κοπεί γιατί τον Σεπτέμβριο θα πάει παιδικό και εγώ δουλειά- το έκανα. Την πρώτη φορά ξενίστηκε και έφυγε από κοντά μου από το στήθος και είπα τελειώσαμε σήμερα όμως το μεσημέρι από τότε τον έλεγα συνεια η μαμά φάρμακο και ενώ παλιά έλεγε μαμά τσιτσι το άλλαξε και το έκανε μαμά νάνι αλλά δεν κοιμάται πάλι θέλει στήθος το οποίο βρέχω πάλι με το ξύδι και μόνο που το μυρίζει αντιστρέφει το κεφάλι.

Το πρόβλημα είναι ότι έγινε νευρικός κλαίει πολύ και δεν μπορώ να τον ηρεμήσω και δεν κοιμάται. Έχω απελπιστεί όλοι μου λεν να μην γυρίσω πίσω τώρα να το κόψει αλλά δεν ξέρω εάν αυτό που κάνω είναι σωστό η όχι… Θα ήθελα την γνώμη σας…

Ελένη Μ., Κομοτηνή

Σημ.: έχουν δωθεί και άλλα συμπληρωματικά στοιχεία

O απογαλακτισμός του παιδιού σας είναι σημαντικό να γίνει σταδιακά και ήπια, “φυσικά”. Θα εφαρμόσετε την λογική του “δεν προσφέρω, δεν αρνούμαι”.

Το παιδί σας πέρασε μια δύσκολη περίοδο με εσάς στο νοσοκομείο, οπότε αυτές οι μέθοδοι με το ξύδι κλπ στο καπάκι δεν είναι και ό,τι καλύτερο για την συναισθηματική του υγεία. Είμαι σίγουρος ότι ακούτε διάφορα από τον περίγυρο, το ένστικτό σας όμως – για να γράψετε εδώ – μου λέει ότι είναι διαφορετικό, και πρέπει να το εμπιστευθείτε.

Δώστε ευκαιρίες στο μικρό να μην είναι μαζί σας συνέχεια, να περνάει ποιοτικό χρόνο με άλλα άτομα. Και μαζί σας, να τον πηγαίνετε βολτούλες, να του δίνετε ερεθίσματα πέραν του στήθους. Όταν όμως το ζητάει, μην το αρνείστε.

Ο μικρός με την εναντίωση το κάνει πιο πολύ ‘θέμα”, ‘ο,τι θα μπορούσε να γίνει πολύ πιο ομαλά, γίνεται με πολύ πόνο. Αν μη τι άλλο, αφήστε να περάσει λίγος χρόνος από το προηγούμενό του ζόρισμα με το νοσοκομείο, να μην του έρθουν όλα μαζί.

Δεν ξέρω γιατί πρέπει και να αποθηλάσει, είναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ να θέλει να θηλάζει 19 μηνών, το μη φυσιολογικό είναι να θέλουμε να του το κόψουμε με το ζόρι.

Ο θηλασμός με την δουλειά σας μπορεί να συνδυαστεί πολύ άνετα, αρκεί να προετοιμαστείτε. Στην ηλικία του μικρού δεν χρειάζεται καν να βγάζετε με το θήλαστρο, ο μικρός μπορεί κατά τη διάρκεια της ημέρας να τρώει τα γεύματά του στερεών τροφών.

Με την ψυχική υγεία των παιδιών θα ήταν καλό να μην “παίζουμε”, δείτε και ΕΔΩ και τα ξίδια στο στήθος είναι ιδέα από μια άλλη εποχή, τότε που κλείναμε τα παιδιά στην ντουλάπα, δεν τα επιτρέπαμε να φάνε για τιμωρία κλπ. Η εποχή αυτή πέρασε, και σκοπός μας ως γονείς είναι να γινόμαστε καλύτεροι και να φτιάχνουμε πιο υγιείς γενιές παιδιών..
.
Όταν γεννάμε, ζητούμε την βοήθεια του ειδικού μαιευτήρα. Όταν απογαλακτίζουμε το παιδί μας – κάτι τόσο κρίσιμο όσο και η γέννα, σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα – τότε πρέπει να αναζητούμε βοήθεια από ειδικό, δηλαδή από σύμβουλο γαλουχίας, ώστε να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερα.

Στέλιος Παπαβέντσης

Στέλιος Παπαβέντσης, Παιδίατρος, M.R.C.P.C.H., D.C.H., IBCLC

Τέως Επιστημονικός συνεργάτης του mitrikosthilasmos.com