Κατά την κύηση ο μαστός υφίσταται τη μέγιστη ανάπτυξη και ωρίμανσή του.
Στο πρώτο ήμισι της κυήσεως επέρχεται υπερανάπτυξη των λοβίων τα οποία παίρνουν «κυψελοειδή βοτρυοειδή» μορφή (acini). Τα λόβια αυτά έχουν μεγαλύτερο μέγεθος και διαθέτουν πολλαπλάσια επιθηλιακά κύτταρα τα οποία αρχίζουν να εμφανίζουν κενοτόπια στο κυτταρόπλασμά τους (λόβια τύπου 2). Τέτοιου είδους λόβια απουσιάζουν τελείως από μαστούς άτοκων γυναικών.
Στο δεύτερο τρίμηνο της κυήσεως υπερπλάσσεται περαιτέρω η πορολοβιακή μονάδα, αυξάνει ο αριθμός των αδενοκυψελών ενώ γίνονται περισσότερο εμφανή τα κενοτόπια στα επιθηλιακά κύτταρα και έκκριμα στο ελεύθερο άκρο τους. Η ανάπτυξη των λοβίων είναι τόσο έντονη ώστε δυσχερώς διακρίνονται οι δομές τους ιστολογικά.
Στο τελευταίο τρίμηνο της κυήσεως οι αλλαγές αυτές έχουν ολοκληρωθεί μορφολογικά και παρατηρείται μεγαλύτερη εκκριτική δραστηριότητα του επιθηλίου. Ο πολλαπλασιασμός των κυψελίδων ολοκληρώνεται και επέρχεται πλέον «διαφοροποίηση» των επιθηλιακών κυττάρων με πλέον εμφανή τα κενοτόπια, οι δε πορολοβιακές μονάδες είναι διατεταμένες και πλήρεις εκκρίματος (λόβια τύπου 3).
Με τη γαλουχία επέρχεται ένα νέο κύμα μιτωτικής δραστηριότητας με αύξηση του DNA των κυττάρων του μαστικού αδένα. Η διάταση των αδενοκυψελών φτάνει στο έπακρο (με την παραγωγή γάλακτος ) όπως και η εξάλειψη του διαμέσου υποστρώματος (λόβια τύπου 4 κατά Russo).
Επίκουρος Καθηγητής,

Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com