Ο μαστός είναι το μόνο όργανο του ανθρωπίνου σώματος το οποίο κατά την γέννηση δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένο, διαφοροποιημένο και πλήρως λειτουργικό.
Η διάπλαση του μαστού αρχίζει από την ενδομήτριο ζωή. Ήδη από την πέμπτη ως έκτη εβδομάδα της κυήσεως αναγνωρίζεται η καταβολή των μαστών στο έμβρυο. Από τότε παρατηρούνται αμφοτερόπλευρα δύο παχύνσεις του «εξωδέρματος» που εκτείνονται από τις μασχαλιαίες έως τις βουβωνικές περιοχές τις οποίες ονομάζουμε «μαστικές γραμμές» ή «ακρολοφίες».
Τα ακραία τμήματα των γραμμών αυτών ατροφούν έως την ένατη εβδομάδα της κυήσεως. Τα τμήματα της θωρακικής περιοχής αναπτύσσονται και από αυτά διαπλάσσεται ο αρχέγονος μαστός δια πολλαπλασιασμού των επιθηλιακών τους κυττάρων και σχηματισμού συμπαγών βλαστών οι οποίες καταδύονται στο υποκείμενο χόριο.
Στο τέλος του τρίτου μήνα της κυήσεως οι επιθηλιακές αυτές καταδύσεις διακλαδίζονται έχοντας σχηματίσει τις καταβολές 15 – 20 γαλακτοφόρων πόρων οι οποίοι είναι ακόμα συμπαγείς . Στο τέλος της κυήσεως οι πόροι αποκτούν αυλό και εκεί που συνενώνονται σχηματίζονται οι θηλές των μαστών.
Η ανάπτυξη των μαστών συνεχίζεται κατά την παιδική ηλικία αλλά κυρίως κατά την εφηβεία οπότε υπό την επίδραση των γεννητικών ορμονών οι γαλακτοφόροι πόροι επιμηκύνονται και διακλαδίζονται περαιτέρω.
Τότε αρχίζει και η ανάπτυξη του αδενικού στοιχείου του μαστού παράλληλα με τον πολλαπλασιασμό των τελικών τμημάτων των γαλακτοφόρων πόρων αλλά και η εναπόθεση λίπους και συνδετικού ιστού που αποτελούν το 90 % των μαστών.
Η τελική διαμόρφωση και η λειτουργική ωρίμανση του μαστού όμως, επέρχεται μόνον μετά από μια τελειόμηνη κύηση και κυρίως μετά την επέλευση της γαλουχίας.
Επίκουρος Καθηγητής,

Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com