Χαιρετώ τις συναδέλφισσες και τις μέλλουσες μανούλες!
Ονομάζομαι Μαρία και έχω ένα αγοράκι 16 μηνών που θηλάζει ακόμα.

Θα ήθελα να πω στις μέλλουσες μανούλες να το ψάξουν καλά το θέμα και να μην αρκούνται σε αυτά που ακούνε. Μια μάνα που έχει θηλάσει είναι ο καλύτερος σύμβουλος ακόμα και από τον καλύτερο παιδίατρο. Εμένα ο παιδίατρος μου αν και καλός επιστήμονας νεογνολόγος, μου υπέγραφε ότι δε θα τα καταφέρω γιατί οι γνώσεις του στον θηλασμό ήταν ελάχιστες. Δεν υπολόγισε τη μητέρα φύση που ξέρει να κάνει τη δουλειά της και τον βρίσκει τον δρόμο της.

Σας φιλώ, Μαρία

Η ιστορία έχει ως εξής:

Μέχρι και ένα μήνα πριν γεννήσω δεν είχα ιδέα για το θηλασμό. Θεωρούσα δεδομένο ότι παράλληλα με τον θηλασμό, δίνουμε και ξένο γάλα κτλ. 

Ψαχνόμουν καθημερινά στο internet για διάφορα θέματα αλλά αυτό δε με είχε κινήσει το ενδιαφέρον από την αρχή. Είχα αγοράσει μπουκάλια, πιπίλες, αποστειρωτή. Τελικά όταν άρχισα να ενημερώνομαι ανακάλυψα πολλά πράγματα που δεν ήξερα. Αγόρασα βιβλία και ξετίναξα όλα τα forums.

Πήγα οργανωμένη στο μαιευτήριο και με δικό μου θήλαστρο (σε περίπτωση που χρειαζόταν) και περίμενα πως και πως να το θηλάσω. 

Έλα ντε όμως που το μωράκι μου μπήκε 3 μέρες στη θερμοκοιτίδα και οι άσχετοι δε με αφήναν να του δίνω με το θήλαστρο! Την τρίτη μέρα τους πήγα εγώ με το ζόρι τα λιγοστά ml από το πρωτόγαλα και να του το δώσουν μες το σωληνάκι που το τάιζαν. 

Μόλις γυρίσαμε σπίτι παιδεύτηκα αρκετά για να μάθει να θηλάζει. Έκανα μαλάξεις το στήθος μου, έβαζα πάνω μου θερμοφόρες για να φύγει το πέτρωμα, θήλαζα 18 ώρες το 24ωρο και το μωρό δεν τρεφόταν σωστά. 

Εκεί όμως εγώ, πείσμα και υπομονή. Πήρα σύμβουλο θηλασμού και με εμψύχωσε. Πέσαν όλοι και μου λέγαν γιατί το βασανίζω το μωρό και βασανίζομαι και γω. Αλλά ήμουν ενημερωμένη και ήξερα τι έκανα πάνω απόλα. Ήξερα ότι και αυτά μέρος του προγράμματος ήταν.

Του έδινα συμπλήρωμα με σύριγγα για να μην επαναπαυτεί στο μπουκάλι και αρνείται το στήθος. Την 7 μέρα έγινε το θαύμα. Αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά μου χωρίς σταγόνα ξένο. Από κείνη τη μέρα δεν έχει πιει άλλο γάλα πέρα από το δικό μου, αν και παιδευόμουν για καιρό μετά, ούτε έχει δει μπιμπερό (είναι το απωθημένο μου που τα έσπασα όλα μετά από τη χαρά μου). 

Έπαιρνε σχεδόν 2 κιλά το μήνα μόνο από το γαλατάκι μου. Ένιωθα περήφανη που κατάφερα ΕΓΩ να θρεψω το μωρό μου και να το κάνω παιδάκι. 

Οι μαραθώνιοι θηλασμοί άργησαν να σταματήσουν και ακόμα και τώρα τρώει πολύ συχνά το βράδυ. Δε με πειράζει καθόλου όμως. Το απολαμβάνω όσο και εκείνος και το “τθιτθι” (που λέει και ο γιος μου) είναι πάντα στη διάθεσή του,στην πείνα, στην αδιαθεσία, στον πόνο, στο πιπίλισμα, στο νανούρισμα, στη χαρά.

mitrikosthilasmos.com

Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com