Γεια σας και πάλι! Πριν περίπου 10 μήνες ανάμεσα στους θηλασμούς και τη φροντίδα της νεογέννητης κόρης μου, μοιράστηκα μαζί σας τη δική μας ιστορία…

Το σήμερα μας βρίσκει σχεδόν 15 μηνών, να συνεχίζουμε ακάθεκτες κι οι δυο το θηλασμό χωρίς πρόγραμμα και περιορισμούς!! Άλλωστε η Πηνελόπη – Παναγιώτα μπορεί πλέον και να το ζητήσει!! Λιώνω όταν έρχεται, μου τραβάει τη μπλούζα, αρχίζει να ψαχουλεύει με τα μικρά της χεράκια και μου λέει: “μαμ”!!!

Το ταξίδι μας ως εδώ δύσκολο, αλλά συνάμα μαγικό!!

Από τον 8ο μήνα δεν κοιμάται πλέον συνεχόμενα τα βράδια, περάσαμε κι έναν μήνα που ξυπνούσε ανά 1 ώρα – πρέπει να έκανε αλματάκι στην ανάπτυξή της τότε, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς… Όμως γενικά είναι ένα βολικό και χαρούμενο μωράκι…

Να τονίσω στο σημείο αυτό πως είμαι ενάντια στην τεχνική cry it out, οπότε βαδίζω με τους ρυθμούς της… Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δε μου έχει συμβεί κάποιες φορές να μην μπορώ να την πάρω αμέσως αγκαλιά με αποτέλεσμα να έχει λιγωθεί στο κλάμα…Απλά πιστεύω πως η σχετικά άμεση ανταπόκρισή μου στο κλάμα και στις ανάγκες της την έχει κάνει ένα πολύ ήρεμο και γελαστό μωρό… Κι ο θηλασμός επίσης…

Ο προηγούμενός μας στόχος ήταν οι 12 μήνες, όμως με δύναμη Θεού συνεχίζουμε!!

Υπάρχουν στιγμές που κουράζομαι με τρία παιδιά και το σύζυγο να λείπει 11 μήνες το χρόνο μιας και είναι ναυτικός, όμως αυτήν την εμπειρία (3 καισαρικές, 3 κόρες, 3 διαφορετικές ιστορίες θηλασμού) δε θα την άλλαζα με τίποτα στον κόσμο…

Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα με το θηλασμό στις μεγάλες μου κόρες μου έγιναν τα πιο χρήσιμα μαθήματα… Μακάρι να με αξιώσει ο Θεός να τους δώσω τις συμβουλές και την υποστήριξή μου όταν εκείνες θα γίνουν μανούλες… Πάντως είναι ολοφάνερο πως η καθημερινότητά μας με τη μικρή τους αδελφή, τους έχει κεντρίσει ήδη το ενδιαφέρον γύρω από τη διαδικασία.. Όλο μου κάνουν ερωτήσεις!!

Μανούλες, εμείς οι γυναίκες είμαστε από απίστευτα γερό σκαρί φτιαγμένες… Αρκεί να πιστέψουμε στον εαυτό και στις δυνάμεις μας, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο… Το σώμα μας είναι μαγικό, δημιουργεί ζωή και συνεχίζει να δίνει ζωή στα παιδάκια μας με το θηλασμό… Δεν είναι τυχαίο το ότι θεωρούν το μητρικό γάλα ζωντανό οργανισμό που προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε βρέφους, ανά περίσταση…

Οι πρώτοι δυο μήνες, για μένα τουλάχιστον, ήταν δύσκολοι, επίπονοι, όμως χαλάλι ο κόπος και ο πόνος… Άλλωστε είχα ένθερμους υποστηρικτές το σύζυγό μου, τη μαμά μου, ακόμα και τις μικρές μου κορούλες που έδειχναν κατανόηση κάθε φορά που εκείνες έμπαιναν σε 2η μοίρα έστω και προσωρινά, για να φάει και να μεγαλώσει σωστά το μπεμπάκι μας!!!

Αφού τα κατάφερα εγώ, όλες μπορείτε να προσπαθήσετε, αν μη τι άλλο…. Ακολουθήστε το ένστικτό σας, είναι αλάνθαστο, πιστέψτε με!!

Ελπίζω να μην σας κούρασα!!

Φιλιά,
Αιμιλία.

Ευχαριστούμε τη φίλη Αιμιλία που μοιράστηκε μαζί μας για μια ακόμη φορά τη δική της εμπειρία θηλασμού και αυτά τα όμορφα στιγμιότυπα! Περιμένουμε και τις δικές σας ιστορίες ή/και φωτογραφίες θηλασμού στο editor[at]mitrikosthilasmos.com