Ιστορία τοκετού/θηλασμού της μαμάς Σταυρούλας

Διαβάζοντας τόσο όμορφες ιστορίες θηλασμού, αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας και τη δική μου ιστορία!

Σαν χθες θυμάμαι το βράδυ που πήγα στο μαιευτήριο για να ξεκινήσει η διαδικασία της πρόκλησης τοκετού, αφού το μωράκι μου ήταν ψηλά.

Μετά από 18 ώρες γέννησα φυσιολογικά το μικρό μου αγγελούδι και πέταγα στα σύννεφα. Ο άντρας μου ήταν δίπλα μου στην αίθουσα τοκετού και μόλις ακούσαμε το κλάμα του παιδιού μας, κλαίγαμε και οι δύο από συγκίνηση και ευτυχία.

Μόλις το κράτησα στην αγκαλιά μου και το θήλασα αισθάνθηκα μαγικά και αδυνατούσα να συνειδητοποιήσω το θαύμα που συνέβαινε μέσα μου 9 μήνες.

Ήθελα πολύ να θηλάσω αλλά στην πραγματικότητα δεν είχα ιδέα από θηλασμό. Έτσι στο μαιευτήριο έδωσα ξένο γάλα γιατί φοβόμουν πως δεν χορταίνει μόνο με το δικό μου και ούτε κάποια μαία μου είπε πως κάνω λάθος.

Αντίθετα, η βοήθεια από τις μαίες ήταν ελάχιστη και ο παιδίατρος του μαιευτηρίου μας συνταγογράφησε ξένο γάλα στη περίπτωση που ένα βράδυ είμαι κουρασμένη, καθώς επίσης μου είπε να το ταΐζω κάθε 3 ώρες και στο ενδιάμεσο αν πεινάσει να δώσω χαμομήλι. Και αυτές τις οδηγίες τις έδωσαν και στις κοπέλες στο ίδιο δωμάτιο που θήλαζαν αποκλειστικά.

Όταν έφτασα σπίτι η παιδίατρος που είχαμε επιλέξει, δεν ασχολήθηκε με το αν θηλάζει το παιδί γιατί η άποψή της ήταν ότι δεν χρειάζεται πέραν του εξαμήνου και επιπλέον όσο το θήλαζα ήθελε να δίνω ξένο γάλα για να χορταίνει. Δεν το έκανα. Το ένστικτό μου, μου έλεγε ότι δεν μπορούσα να την εμπιστευτώ.

Με όλη αυτή τη παραπληροφόρηση, το αποτέλεσμα ήταν ματωμένες θηλές, πόνος απίστευτος και ο θηλασμός φαινόταν ακατόρθωτος. Το στήθος μου πέτρωσε και εγώ φοβόμουν να θηλάσω γιατί δεν άντεχα τον πόνο.

Τότε λοιπόν αποφάσισα να φωνάξω μία σύμβουλο θηλασμού,η οποία αφού παρακολούθησε το πως θηλάζω, μου έδειξε τη σωστή τοποθέτηση του παιδιού στο στήθος και γενικά με ενημέρωσε για τα θαυμαστά οφέλη του θηλασμού.

Άρχισα λοιπόν να διαβάζω βιβλία, να παρακολουθώ τη σελίδα σας που παρέχει πολύτιμες πληροφορίες, άλλαξα παιδίατρο και φυσικά το ξένο γάλα που το είχα για μια ώρα ανάγκης το πέταξα στα σκουπίδια.

Και τότε ξεκίνησε το θαυμαστό ταξίδι του θηλασμού. Ένα ταξίδι που κρατάει 26 μήνες προς το παρόν. Με πολύωρους θηλασμούς τους πρώτους μήνες, με σχεδόν πλήρη αϋπνία, το παιδί για αρκετό διάστημα κοιμόταν μόνο στην αγκαλιά μου, όμως εμένα δεν με ένοιαζε γιατί η αίσθηση που είχα όταν κρατούσα αγκαλιά τον γιο μου και τον θήλαζα ήταν απλά μοναδική.

Φυσικά και εγώ όπως πολλές μαμάδες είχα και έχω πολλούς επικριτές και ξερόλες δίπλα μου, όμως είχα από την αρχή δίπλα μου και τον πιο υποστηρικτικό σύζυγο του κόσμου και αυτό μου έφτανε.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά την ομάδα του μητρικού θηλασμού για τη πολύτιμη βοήθειά της, τη σύμβουλο θηλασμού που αν δεν είχε έρθει εκείνες τις πρώτες μέρες θα είχα εγκαταλείψει τον θηλασμό, τον γυναικολόγο μου που με βοήθησε πολύ στο να γεννήσω φυσιολογικά όπως ονειρευόμουν, τον άντρα μου και το μικρό μου αγγελούδι που με έκανε να ζήσω μία από τις ωραιότερες στιγμές της ζωής μου.

Τέλος, ο θηλασμός είναι μια μοναδική εμπειρία αλλά δεν είναι όλα εύκολα. Εκτός από τα αρχικά λάθη της απειρίας, το εχθρικό περιβάλλον που αντιμετωπίζει μία θηλάζουσα μαμά, ειδικά αν θηλάζεις για καιρό…, έπαθα 2 φορές μυκητίαση στήθους. Την πρώτη φορά μου κράτησε 6 μήνες και τη δεύτερη περίπου 4.

Επίσης δεν το κρύβω ότι μετά από 26 μήνες θηλασμού αισθάνομαι πολλές φορές κουρασμένη για να συνεχίσω. Όμως συνεχίζω, γιατί ο θηλασμός είναι ένα δώρο ζωής από τη μητέρα στο παιδί της και θέλω να σταματήσει όταν θα είναι έτοιμος, χωρίς κλάματα και φασαρίες. Και αυτό γιατί όταν κρατάω το μικρό μου αγοράκι στην αγκαλιά μου είναι η στιγμή που μου χαρίζει απλόχερα τα πιο όμορφα χαμόγελα. Και αυτό ομορφαίνει την κάθε μου στιγμή.