Ιστορία θηλασμού της Μαρίας

Η δίκη μου ιστορία είναι αρκετά συνηθισμένη. Γέννησα σε κλινική με πρόκληση τοκετού διότι συμπληρώσαμε τις σαράντα εβδομάδες, και ύστερα από είκοσι ώρες προσπάθειας για φυσιολογικό τοκετό, ήρθε η καισαρική τομή…

Ζήτησα από τις μαίες να μου το φέρουν ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ στο δωμάτιο διότι ήθελα να το θηλάζω. Έτσι κι έγινε… ευτυχώς! Το θήλασα στο πρώτο τέταρτο της ώρας! Το είχα συνεχώς δίπλα μου για να το θηλάζω. Δεν το έδωσα καθόλου στις μαίες κι ας ήταν η εύκολη λύση… για τις επισκέψεις.

Πήραμε εξιτήριο στο τετραήμερο και συνεχίσαμε το θηλασμό στο σπίτι… όσο γνωρίζαμε από το διαδίκτυο, διότι όπως όλοι γνωρίζετε, στην Ελλάδα δεν υπάρχει συνείδηση για τέτοια θέματα συνεπώς και ούτε ενημέρωση από πουθενά!

Στη συνέχεια υπήρχαν στιγμές που ενώ το είχα θηλάσει, αυτό μετά από λίγο έκλαιγε. Έτσι θεωρήσαμε πως έχει κολικούς.

Μίλησα με τον παιδίατρο της κλινικής που γέννησα, του είπα ότι κλαίει συνεχώς παρόλο που είναι καθαρό και μόλις έφαγε! Έτσι αυτός έκανε τη διάγνωση τηλεφωνικά λέγοντας μου ότι “μάλλον το μωρό έχει πονάκιά” και “να του δώσεις πιπιλά”, αντί να μου πει “ΒΑΛΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ!” έστω και μετά από δεκαπέντε λεπτά που έφαγε! Αυτό δεν πονούσε. ΠΕΙΝΟΥΣΕ!

Κι έτσι αρχίζει το δράμα μιας νέας και ψαρωμένης μαμάς

Στις είκοσι μέρες έπρεπε να το πάμε για εξέταση. Το μωρό δεν έπαιρνε βάρος. Και ο γιατρός μας μίλησε για συμπλήρωμα διότι για αυτό ήξερε να μιλάει! Κι έτσι σιγά σιγά αρχίσαμε τα μπουκαλάκια και το γάλα μου φυσικά δεν εδραιώθηκε όπως θα έπρεπε το διάστημα που έπρεπε!

Μετά πήρα την πρωτοβουλία να κόψω τα μπουκαλάκια και το θηλαζα όλη μέρα μιας και δεν εργάζομαι. Για ένα μήνα θήλαζα συνεχώς. Αλλάξαμε παιδίατρο. Μα το παιδί και πάλι δεν έφερνε βάρος. Και αναγκαστήκαμε να του ξαναδώσουμε συμπλήρωμα.

Ψαχτήκαμε πολύ εκείνο το διάστημα και βρήκαμε έναν αξιόλογο παιδίατρο στη Θεσσαλονίκη που είναι και σύμβουλος θηλασμού ο οποίος με βοήθησε με κάποιες τεχνικές να κατέβει το γάλα μου όπως κανονικά θα έπρεπε να κάνουν όλοι οι παιδίατροι και όχι να δίνουν τα ξένα γάλατα απευθείας.

Πλέον μπήκαμε στον έκτο μήνα. Το γάλα μου έχει κατέβει και τον θηλάζω μονάχα τη νύχτα και γενικά όποτε τον “πιάνω στον ύπνο” διότι έμαθε στο μπουκάλι.

Προς όλες τις μέλλουσες μαμάδες: να πάρετε και μια δεύτερη γνώμη!

Γι’ αυτό γράφω, κυρίως προς όλες τις μέλλουσες μαμάδες, να θηλάζετε τα παιδιά σας και αν σας μιλήσει κάποιος παιδίατρος για ξένο γάλα, να πάρετε και μια δεύτερη γνώμη από “παιδίατρο-σύμβουλο θηλασμού” που είναι οι πλέον πιο εξειδικευμένοι σε τέτοια θέματα.

Λυπάμαι παρά πολύ διότι στην Ελλάδα θηλάζουμε τα μωρά μας λιγότερο από το 10% των γυναικών. Κι αυτό, εξαιτίας των επαγγελματιών υγείας”! Κάποτε πρέπει να σταματήσει αυτή η προπαγάνδα!