H έναρξη του θηλασμού κατά τα πρώτα λεπτά ή την πρώτη ώρα της ζωής του βρέφους αρχίζει με τη σωματική επαφή και βοηθά τη μητέρα και το παιδί, να βρουν τον καλύτερο τρόπο θηλασμού.
Όταν υγιή παιδιά τοποθετούνται πάνω στην κοιλιά και το στήθος της μητέρας τους αμέσως μετά τον τοκετό, παρουσιάζουν αξιοσημείωτες ικανότητες. Βρίσκονται σε εγρήγορση. Μπορεί να μπουσουλήσουν και με την απαλή φροντίδα της μητέρας τους να φθάσουν από την κοιλιά στο στήθος της. (βλ. breast crawl).
Εκεί αρχίζουν να αγγίζουν και να μαλάσσουν το στήθος. Το πρώτο απαλό άγγιγμα του μητρικού στήθους από το χέρι ή το κεφάλι του νεογνού απελευθερώνει την ωκυτοκίνη, μια ορμόνη της μητέρας που ταυτόχρονα, διευκολύνει τη ροή του μητρικού γάλακτος και ενισχύει την αγάπη της για το μωρό.
Μετά, το νεογνό μυρίζει, βάζει στο στόμα του και γλύφει τη μητρική θηλή. Τέλος, βρίσκει την καταλληλότερη θέση και αρχίζει να καταπίνει το γάλα. Αυτή η σειρά των πράξεων είναι σημαντική για την επιβίωσή του.
«Αρχίζει με τη γέννηση. Η πρώτη μας κίνηση μετά τον τοκετό είναι να αναζητήσουμε το στήθος της μητέρας μας. Είναι μια πράξη στοργής και συμπόνιας. Χωρίς αυτή την πράξη δε μπορούμε να επιβιώσουμε. Είναι ξεκάθαρο… Έτσι είναι η ζωή, η πραγματικότητα»
Δαλάι Λάμα και Howard C. Cutler «Η τέχνη της ευτυχίας – Ένα εγχειρίδιο για τη ζωή», 1998.
Διαβάστε επίσης:
Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com
