Με το νεογέννητο πρόωρο μωρό μου στη ΜΕΘ ξεκίνησα τον αγώνα μου για τον θηλασμό

By:
On:
In: Blog, Θηλασμός, Μωρό, Όλα
Tagged: , , ,
With: 0 Comments

Με το νεογέννητο πρόωρο μωρό μου στη ΜΕΘ ξεκίνησα τον αγώνα μου για τον θηλασμό

Διαβάζοντας τις αληθινές ιστορίες σχετικά με το μητρικό θηλασμό στο mitrikosthilasmos.com ένιωσα την ανάγκη να πω και την δική μου ιστορία! Νιώθω ότι θα με βοηθήσει και εμένα αν την εξιστορήσω…

Γέννησα το παιδάκι μου στις 30/11 με καισαρική. Ήταν πρόωρο (32 εβδομάδα) και δεν υπήρχε άλλος τρόπος να γεννηθεί αφού είχαν σπάσει τα νερά 10 ημέρες πριν και είχα εισαχθεί στο μαιευτήριο και ήμουν σε πλήρη ακινησία. Ήθελα πολύ να ζήσω το φυσιολογικό τοκετό…

Η αγωνία για το παιδί ήταν πολύ μεγάλη γιατί το υγρό στο σάκο άδειαζε και ας ήμουν ξαπλωμένη και το μπέμπη μου τον ένιωθα ότι κουνιόταν ελάχιστα τις τελευταίες μέρες πριν το τοκετό!

Την ψυχολογία μου την καταλαβαίνετε και ακόμα και τώρα που σας γράφω νιώθω την καρδιά μου να σπάει όταν τα θυμάμαι…

Πήγαν όλα καλά στη γέννα και τον έφερα στο κόσμο… αλλά από εκεί και πέρα ξεκίνησαν οι δοκιμασίες για εμένα και ειλικρινά το λέω αν δεν είχα το σύζυγό μου δεν θα κατάφερνα τίποτα στο κόσμο… ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ…

Μόλις μου τον πήραν επειδή ήταν πρόωρος, χρειαζόταν μια ειδική περιποίηση οπότε δεν τον είδα καθόλου, τον έβλεπα από μακριά που του έκαναν ενέσεις και του έβαζαν οξυγόνο.

Όταν τον τύλιξαν με την πετσετούλα του πήγαν να τον πάρουν και μες στα κλάματα τους ζήτησα να τον δω για λίγο, μου τον ακούμπησαν πάνω μου για ένα δευτερόλεπτο. Ένιωσα λες και μου ξερίζωναν την καρδιά… ότι θα μου τον έπαιρναν για πάντα. Η μαία μου είπε ότι λυπάται αλλά ο μικρός πρέπει να πάει στη μονάδα.

Το ίδιο απόγευμα κατεβήκαμε στην ώρα του επισκεπτηρίου να τον δούμε, μου φάνηκε πολύ περίεργο που θα έπρεπε να περιμένω την ώρα του επισκεπτηρίου για να τον δω. Η ψυχολογία μου ήταν χάλια…

Είναι πολύ περίεργο να περιμένεις στο σαλόνι της ΜΕΘ μέχρι να ακουστεί το ”Οι γονείς για την 1 να ετοιμαστούν” και μετά να περιμένεις στη σειρά μαζί με άλλους γονείς που αγωνιούν για να αποστειρωθείς και να φορέσεις την πράσινη ποδιά και τη μάσκα για να πας στο παιδί σου που είναι στη θερμοκοιτίδα με οξυγόνο και ορούς χωρίς να μπορείς να το αγκαλιάσεις και να το μυρίσεις.
Τότε λοιπόν ήρθε η νεογνολόγος και μας είπε ότι ο μικρός τρέφεται με ορούς προς το παρόν και μου είπε να αντλώ το γάλα μου και να το αποθηκεύω και μόλις ξεκινήσει να τρώει γάλα θα του το δώσουν.
Με πήγαν και σε δωμάτιο που οι μανούλες είχαν τα παιδάκια τους εκεί και αυτό με τσάκισε ψυχολογικά, έκλαιγα συνεχεία και ασταμάτητα… ήμουν στα όρια της κατάθλιψης και βυθιζόμουν…
Ο άντρας μου μόλις το είδε αυτό και ενώ τα οικονομικά μας είναι χάλια με πήγε σε μονόκλινο. Εκεί ξεκίνησε ο αγώνας μου και η επιμονή μου με το μητρικό θηλασμό. Είπα ότι αφού δεν τον έχω και δεν θα το έχω για καιρό ας έχει κάτι από εμένα… 
Πήρα το θήλαστρο και έβγαζα ανά 3 ώρες, δεν κατέβαινε τίποτα τις πρώτες 2 ημέρες. Νόμιζα ότι μου είχε κοπεί από την στεναχώρια μου (είχα ακούσει πολλές τέτοιες ιστορίες). Είχα απογοητευτεί. Όλοι μου έλεγαν να μην αγχώνομαι και πως με την καισαρική καθυστερεί το βράδυ της 2 ημέρας. Κατέβηκε το πύαρ και είχα μεγάλη χαρά…
Συνέχισα με μεγάλη επιμονή ανά 3 ώρες να κάνω άντληση με το θήλαστρο και πιστέψτε με δεν είναι καθόλου εύκολο με την ψυχολογία πού είχα και με το γεγονός ότι δεν έβλεπα το παιδάκι μου.
Κατάφερνα και έβγαζα γύρω στα 30γρ και από τα δυο στήθη. Όλοι μου έλεγαν ότι γενικά είναι πολύ λίγο και ότι ίσως να μην του φτάνει και με το κάλο όταν θα βγει ίσως θα έπρεπέ να του δώσουμε συμπλήρωμα.
Συνέχισα όμως να προσπαθώ να βγάζω το γάλα μου και να του το πηγαίνω στη μονάδα πρωί και απόγευμα. Μου έλεγαν ότι το έπινε και του έκανε κάλο! 
Αυτό το έκανα για 20 ημέρες και όταν μίλησα με τη παιδίατρο του γιου μου μου είπε ότι πρέπει να είμαι πολύ υπερήφανη γι’ αυτό που κάνω και ότι είναι ”μεγάλο δώρο” για το παιδί μου… Μου έδωσε μεγάλο θάρρος αυτή η γυναίκα καθώς και ο άνδρας μου πού σηκώνονταν τα βράδια σε κάθε άντληση μου λες και είχαμε το μωρό στο σπίτι…!!
Λίγες μέρες πριν τον πάρουμε μου τον έδωσαν να τον θηλάσω… Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη μαγική στιγμή που το παιδί έπιασε τη θηλή πράγμα που μου είπαν ότι ήταν σπάνιο!!
Όταν τον πήραμε σπίτι ξεκίνησα τον αποκλειστικό θηλασμό χωρίς να ακούσω κανέναν… Με μεγάλη επιμονή και με πολύ κουράγιο, γιατί δεν είχα κατεβάσει το επιθυμητό γάλα και το παιδί πεινούσε πολύ, τον τάιζα ανά 2ωρο. 
Τα κατάφερα και τώρα τα πάμε τελεία και αρμονικά. Έχει πάρει και το επιθυμητό βάρος αν και τον πήραμε πολύ μικρούλι.
Το ξέρω ότι είναι δύσκολο και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και από τους δύο καθώς και από το περίγυρο, αλλά είναι μεγάλο δώρο και μεγάλη ευλογία για το παιδί.. ειδικά οι μαμάδες που αναγκάστηκαν να το αποχωριστούν για μεγάλο διάστημα όπως εγώ να το κάνουν, να μην χάσουν το δέσιμο που τους ενώνει με το παιδί. 
Μην αφήσετε κανέναν να σας το στερήσει…και κάντε το όσο περισσότερο μπορείτε..
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας!!!
Σοφία Μ.

Μπορείτε να στείλετε και τις δικές σας ιστορίες θηλασμού, τοκετού ή τις επιστολές, τα παράπονα και τις καταγγελίες σας στο editor[at]mitrikosthilasmos.com

Διαβάστε περισσότερες ιστορίες θηλασμού ΕΔΩ
Μητρικός Θηλασμός
Fun page
Υποστηρικτική Oμάδα Μητρικού Θηλασμού
“Απανταχού θηλάζουσες“

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *