Όταν ήμουν έγκυος στο πρώτο παιδί, έκανα μαθήματα τοκετού στο τοπικό κέντρο υγείας από μία μαία κι εκεί έμαθα για τα οφέλη του θηλασμού, για σωστές στάσεις και για τους κινδύνους που εγκυμονεί η διατροφή με ξένο γάλα.

Αν δεν ήταν εκείνα τα μαθήματα ακόμα θα ήμουν σε πλήρη άγνοια. Δυστυχώς δεν αρκούσαν όμως, ούτε όλο το ψάξιμο που έκανα στο διαδίκτυο ώστε να είμαι καλύτερα προετοιμασμένη.

Το πρώτο μου παιδάκι γεννήθηκε το 2011 με καισαρική υγιές. Παρόλο που ξεκίνησα από την πρώτη στιγμή το θηλασμό δυστυχώς δέχτηκα πολλές λάθος συμβουλές με κορυφαία στιγμή όταν η παιδίατρος άκουσε ότι θηλάζω αποκλειστικά και με φοβέρισε ότι το παιδί μου θα πάθει γαστρεντερίτιδα και θα φταίω εγώ που δε του δίνω ξένο γάλα.

Την τρίτη μέρα είχε ήδη φωλιάσει η αμφιβολία και ο φόβος μέσα μου οπότε άρχισα να του δίνω μπουκάλι παράλληλα με το θηλασμό. Αποτέλεσμα είχε να μπω σε ένα φαύλο κύκλο μικτής διατροφής.

Τις επόμενες εβδομάδες προσπαθούσα ανεπιτυχώς να εγκαταστήσω αποκλειστικό θηλασμό και κάθε φορά που έδινα μπουκάλι αισθανόμουν τόσο αποτυχημένη διότι είχα τη γνώση να ξέρω πως αυτό δεν ήταν το φυσιολογικό.

Αυτό που θυμάμαι έντονα ακόμα και τώρα με πόνο είναι που ξυπνούσε στις 3 το βράδυ το μωρό και έτρεχα με το μάτι μισάνοιχτο να ετοιμάσω γάλα. Να προσπαθώ με το μυαλό θολό να βάλω τα σωστά ml νερού, τις σωστές μεζούρες, να φέρω το γάλα στη σωστή θερμοκρασία και μετά να πλύνω και να βάλω μπουκάλια να αποστειρώνονται για να μην ξεμείνω. Φυσικά σε κάθε έξοδο με το παιδί κουβαλούσα και την απαραίτητη ογκώδη προίκα.

Όλο αυτό κράτησε τρεις μήνες, ο θηλασμός κινδύνευε να κοπεί κι εγώ δεν άντεχα άλλο. Κάθισα διάβασα βιβλίο για επαναγαλακτισμό και ακολουθώντας τις συμβουλές (θηλασμός συνέχεια, επαφή δέρμα με δέρμα, χάπια μαγιάς μπύρας και σταδιακή μείωση του ξένου γάλακτος) μετά από ένα μήνα εγκατέστησα αποκλειστικό θηλασμό κι ανάσανα.

Πήγαμε διακοπές με το παιδί και πήρα μόνο ρούχα και πάνες! Το βράδυ που συνέχιζε να ξυπνάει δε σηκωνόμουν καν από το κρεβάτι, τον έπαιρνα και θήλαζε στο κρεβάτι και μετά ύπνο πάλι. Θηλάσαμε περίπου 11 μήνες και μετά σταδιακά αποθηλάσαμε χωρίς χάπια φυσικά.

Όταν ήμουν έγκυος στο δεύτερο παιδί, προετοιμάστηκα καλύτερα! Πήρα βιβλία, διάβασα πολύ και πήγα πιο προετοιμασμένη να γεννήσω. Μόλις μου έφεραν το κοριτσάκι μου το έβαλα αμέσως δίπλα μου και το θήλαζα με κάθε ευκαιρία.

Ομολογώ με ντροπή ότι και πάλι αναγκάστηκα να δώσω λίγο ξένο γάλα τον πρώτο μήνα, διότι πάλι συνάντησα πολλά εμπόδια μέσα στο νοσοκομείο κυρίως, αλλά ευτυχώς αυτή τη φορά είχα περισσότερη αυτοπεποίθηση κι επιμονή να συνεχίσω.

Ειδικά όταν είδα ότι τους πρώτους δύο μήνες έβαλε βάρος και ύψος και γενικά είχε μια πολύ καλή ανάπτυξη όποια αμφιβολία είχα ότι μπορεί να μην τρέφεται καλά από εμένα εξανεμίστηκε. Τώρα είναι σχεδόν τριών μηνών και ήδη από τις πέντε εβδομάδες θηλάζει αποκλειστικά.

Η διαφορά με το πρώτο μου παιδί είναι απίστευτη! Παρόλο που και αυτή είναι γκρινιάρα και δεν κοιμάται πολύ (σοβαρό πρόβλημα που είχα και στο πρώτο παιδί) είμαι πιο ξεκούραστη! Θηλάζω καθιστή ή ξαπλωμένη ανάλογα πως βολεύομαι κι επειδή δεν κοιμάται πολύ μέσα στη μέρα το μεσημέρι που τη θηλάζω κοιμάμαι κι εγώ θηλάζοντας!! Το καλύτερο μου φυσικά είναι το βράδυ όπου μόλις ξυπνήσει τη βάζω στο στήθος και συνεχίζω τον ύπνο μου!!

Στις φετινές μας διακοπές πήρα λίγα ρούχα και στις βόλτες μας παίρνω ένα μικρό τσαντάκι με τις πάνες και είμαι καλυμμένη. Είναι απίστευτη ελευθερία το γεγονός ότι το γάλα είναι πάντα έτοιμο και διαθέσιμο! Επίσης το στήθος μου δε με πόνεσε σχεδόν καθόλου ενώ στο πρώτο παιδί ήταν πιο πρησμένο και με ενοχλούσε περισσότερο και φυσικά έχασα πιο γρήγορα τα κιλά της εγκυμοσύνης!

Ομολογώ ότι στην αρχή παιδεύτηκα αρκετά μέχρι να εγκατασταθεί ο θηλασμός. Πολύ κλάμα από το μωρό και από μένα, μαραθώνιοι θηλασμοί, πολλές αμφιβολίες, πολλές “σειρήνες” δίπλα μου να με αποθαρρύνουν και γενικά πολύ ζόρι. Έχανα πολλές φορές το κουράγιο μου κι απελπιζόμουν τώρα όμως που τα πράγματα μπήκαν σε μια σειρά είναι απίστευτα καλύτερα.

Κάνοντας κατάχρηση της στήλης θέλω επίσης κι εγώ να καταγγείλω τους επαγγελματίες υγείας που βάζουν τρομερά εμπόδια στο θηλασμό μέσω ψυχολογικής πίεσης.

Το κοριτσάκι μου όταν γεννήθηκε είχε χαμηλή γλυκόζη και της έδωσαν ζαχαρόνερο από το στόμα πριν μου τη δώσουν. Στο πρώτο 12ωρο ήρθε η μαία και όταν έμαθε ότι θηλάζω αποκλειστικά μου είπε να δώσω στο παιδί 60γρ γάλα (!!) διότι σίγουρα είναι πεινασμένο. Όταν μάλιστα της ανέφερα και τη χαμηλή γλυκόζη μου είπε να δώσω οπωσδήποτε και τσάι στο παιδί διότι μπορεί να πάθει υπογλυκαιμικό σοκ και να πεθάνει! Αναγκάστηκα να μαζέψω όλο το κουράγιο μου και να της πω με δάκρυα στα μάτια ότι αναλαμβάνω όλη την ευθύνη εγώ αν πάθει κάτι το παιδί!

Όταν τις επόμενες ημέρες ανέβασε ίκτερο μου είπαν να διακόψω τελείως το θηλασμό και να δώσω ξένο γάλα. Πάλι στα κρυφά συνέχισα το θηλασμό κι έδινα 2 μερίδες την ημέρα για τρεις μέρες μέχρι να πέσει ο ίκτερος.

Εύχομαι στο μέλλον να αποβάλλουμε όλη αυτή την κουλτούρα που μας κάνει να αμφιβάλλουμε για την ικανότητα μας να θρέψουμε τα μωρά μας, την ποιότητα του γάλακτος που παράγουμε και την ντροπή που νοιώθει μια γυναίκα όταν θηλάζει σε δημόσιο χώρο.

Εύχομαι οι νέες μανούλες να δέχονται τη σωστή υποστήριξη στο θηλασμό από τους ειδικούς και όχι πόλεμο.

Συμβουλεύω τις νέες μανούλες ή τις μελλοντικές να μη το βάζουν κάτω με το θηλασμό! Πριν αποφασίσουν αυθαίρετα να δώσουν μπουκάλι επειδή κλαίει πολύ το παιδί ας το βάλουν στο στήθος κι ας δώσουν λίγο χρόνο στο θηλασμό! Να ενημερωθούν σωστά και πλήρως και τουλάχιστον να δοκιμάσουν σωστά το θηλασμό πριν αποφασίσουν ότι δεν κάνει για αυτές. Μετά από τις πρώτες δυσκολίες περιμένει μια πολύ γλυκιά ανταμοιβή για τη μανούλα!

Επίσης από τη δική μου εμπειρία θέλω να φωνάξω να μη δεχτείτε να σας πουν ότι το γάλα σας δεν είναι καλό, ότι αυτό φταίει που κλαίει – γκρινιάζει – δεν κοιμάται – δεν έχει πρόγραμμα το παιδί. Δοκίμασα και μικτή διατροφή και αποκλειστικό θηλασμό και μπορώ να πω με σιγουριά ότι ούτε κοιμόταν καλύτερα το παιδί με ξένο γάλα ούτε πιο ήρεμο ήταν ούτε πρόγραμμα διατροφής-ύπνου είχε. Ήταν αυτό που ήταν!

Τελευταία να πω, πόσο με βοήθησαν τα βιβλία για το θηλασμό, γνωστών Ελλήνων παιδίατρων, που μου έδωσαν πολύ κουράγιο τις δύσκολες μέρες στο μαιευτήριο και μετά στο σπίτι όταν κινδύνευα να χάσω την πίστη μου σε αυτό που κάνω!

Μπορείτε να στείλετε και τις δικές σας ιστορίες θηλασμού, τοκετού ή τις επιστολές, τα παράπονα και τις καταγγελίες σας στο editor[at]mitrikosthilasmos.com

Μητρικός Θηλασμός Fun page

Υποστηρικτική Oμάδα Μητρικού Θηλασμού “Απανταχού θηλάζουσες“