Μετάβαση στο παιδικό δωμάτιο. Πότε και πώς.

Μετάβαση στο παιδικό δωμάτιο. Πότε και πώς.

Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπεύτρια-Οργονοθεραπεύτρια, Βοηθός Μητρότητας-Τοκετού και λοχείας (Doula), Πιστοποιημένη Σύμβουλος Γαλουχίας IBCLC, Σύμβουλος Περιγεννητικής Αγωγής-Lamaze

Καλησπέρα σας
Έχω μία κόρη 25 μηνών και θέλω αρκετά καθυστερημένα ομολογώ να την μεταφέρω στο δωμάτιό της. Σημειώνω ότι σε συζητήσεις με άλλους γονείς μου έχουν πει ότι δεν θα είναι εύκολο να την μεταφέρω διότι έχω αργήσει πάρα πολύ.

Μάλιστα μία ή δύο φορές που της έχω πει ότι τα μωράκια κοιμούνται στο κρεβατάκι τους και στο δωμάτιό τους και όχι με την μαμά και τον μπαμπά η απάντησή της ήταν ότι φοβάται να πάει στο δωμάτιό της και ότι θα κοιμάται μαζί μας με δικά της λόγια βέβαια και όχι έτσι ακριβώς όπως σας τα γράφω αλλά το νόημα ήταν αυτό, ότι δηλαδή θα κοιμάμαι μαζί σας.

Πείτε μου υπάρχει τρόπος να την μεταφέρω όσο γίνεται πιο ανώδυνα και με ποιο τρόπο.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας.
ΘεοδώραΝίκαια, Αθήνα

17/09/2013
Αγαπητή Θεοδώρα,
να σου ξεκαθαρίσω από την αρχή πως δεν έχεις “καθυστερήσει” καθόλου να μεταφέρεις την κορούλα σου στο δωμάτιό της. Η κορούλα σου θα μπορούσε να θηλάζει ακόμη και να συνεχίζει να βρίσκεται στο κρεβάτι σας και ακόμη έναν χρόνο, μέχρι τα τρία, αν εσύ και ο άνδρας σου δεν δυσκολεύεστε με αυτό.

Αρχικά τα νεογέννητα είναι φυσιολογικό να περνούν όσο γίνεται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε επαφή με το σώμα της μαμάς αλλά και του μπαμπά, καθώς χρειάζονται χρόνο να μεταβούν από μια κατάσταση πλήρους και αποκλειστικής επαφής και συμβίωσης με τη μαμά κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης σε μια πιο αυτόνομη κατάσταση.

Αρχικά το σώμα των γονιών και κυρίως της μαμάς αποτελεί για τα μωρά προέκταση του δικού τους σώματος. Τα όρια της ύπαρξής τους είναι ασαφή ακόμη.

Σταδιακά τα πρώτα δύο χρόνια αντέχουν όλο και μεγαλύτερη απομάκρυνση κυρίως στον ύπνο χωρίς να την βιώνουν σαν εγκατάλειψη. Μέχρι τότε είναι απαραίτητο να κοιμούνται μαζί με τους γονείς ιδιαίτερα τον πρώτο χρόνο της ζωής τους.

Συνήθως το αμέσως επόμενο βήμα από το κρεβάτι των γονιών, στους 6 μήνες περίπου, είναι ένα κρεβατάκι κολλητό με το δικό σας που η μια πλευρά από τα κάγκελα θα βγαίνει για να έχει το παιδάκι πρόσβαση σε εσάς.

Παράλληλα στα 2 χρόνια, μπορεί να γίνει η προετοιμασία της μετάβασης στο δωμάτιό της. Αν δεν υπάρχει κάποιο δωμάτιο που να το γνωρίζει σαν δικό της μπορείτε να διαλέξετε κάποιο, να της ζητήσετε να διαλέξει τα χρώματα, κρεβάτι, ζωγραφιές στους τοίχους κ.λ.π. χωρίς να κάνετε κουβέντα ακόμη για το που θα κοιμάται. Χρειάζεται να περνάτε χρόνο μαζί της εκεί, να παίζετε και να χαλαρώνετε αρχικά μαζί της στο κρεβάτι της.

Κατά τον τρίτο χρόνο θα είναι έτοιμη να κοιμηθεί μόνη, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα ξυπνάει το βράδυ να σας ζητήσει και τότε θα πρέπει να ανταποκρίνεστε αμέσως πηγαίνοντας είτε εσείς είτε ο μπαμπάς της εκεί μέχρι να ξανακοιμηθεί.

Στο μεταβατικό στάδιο υπάρχουν πολλά πίσω μπρος μέχρι να προσαρμοστεί στον καινούριο χώρο. Μπορεί τότε να διαλέξει ένα κουκλάκι που θα κοιμάται μαζί της.

Αν υπάρχει αδερφάκι σε αυτό το δωμάτιο τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Τα παιδιά έχουν ανάγκη την ανθρώπινη επαφή σε όλες τις στιγμές της ζωής τους. Ο δυτικός τρόπος ζωής προάγει την μοναξιά και την απομόνωση καταπιέζοντας τα παιδιά σε μεγάλο βαθμό.

Η κορούλα σας έχει απόλυτο δίκαιο να δηλώνει πως θα κοιμάται για πάντα μαζί σας καθώς το “για πάντα” των παιδιών, καθορίζεται κυρίως από την ανάγκη της δεδομένης στιγμής.

Τώρα ακόμη χρειάζεται να κοιμάται μαζί σας, δεν μπορεί να φανταστεί πως θα είναι αλλιώς και δεν χρειάζεται να της κάνετε κήρυγμα, τα συναισθήματά της δεν της επιτρέπουν να συμφωνήσει μαζί σας και θα δημιουργήσετε θέμα εκεί που δεν υπάρχει.

Στείλτε νέο ερώτημα προς τη στήλη “Ρώτα τον Ειδικό

Σχετικά άρθρα:

Μητρικός Θηλασμός
Fun page
Υποστηρικτική Oμάδα Μητρικού Θηλασμού
Απανταχού θηλάζουσες

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *