Εμπειρίες θηλασμού της Κατερίνας Χ.
 |
| Το μωρό της Κατερίνας απολαμβάνει τη ζεστασιά του στήθους της και τη γλύκα που έχει το γάλα της!! |
Έχω ξεκινήσει να γράψω αυτή την ιστορία πολλές φορές πάντα καταλήγω να κλαίω… Μα πια το πήρα απόφαση και θέλω να μοιραστώ μαζί σας δύο εμπειρίες. Κυρίως με τις μέλλουσες μανούλες αλλά και με εκείνες που είπαν “δεν μπορώ…”.
Έζησα δυο διαφορετικές εμπειρίες… έζησα το απόλυτο θαύμα και την απόλυτη απογοήτευση!
❝Έκανα δυο παιδιά και έμαθα πώς είναι να θες και να μην σε αφήνουν, αλλά και το να θες και να επιμένεις…❞
Στις 20/12/2008 γέννησα το πρώτο μου αγοράκι με μηδενική εμπειρία σε ότι αφορά τον τοκετό, το θηλασμό και τα δικαιώματά μου. Το μωράκι μου ζύγιζε 3960 και από την πρώτη στιγμή που το κράτησα πάνω μου ήθελα ενστικτωδώς να το βάλω στο στήθος μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα δυο μικρά ματάκια που άνοιγαν δειλά δειλά και εκείνα τα χειλάκια που έκαναν κινησούλες καθώς τον κρατούσα.
Εκείνο ήξερε τι ζητούσε εγώ ακόμα τότε “όχι”!
Ζήτησα να τον κρατήσω αλλά μου τον πήραν αμέσως να τον ζεστάνουν, να το εξετάσουν, να τον δείξουν έξω και όλα όσα δεν είχα προτεραιότητα εκείνη την ώρα. Και μου τον πήραν με την υπόσχεση ότι σε λίγο θα τον είχα και πάλι…
Στην αίθουσα της ανάνηψης περίμενα το μωράκι μου μα δεν ερχόταν. Κι όταν το ζήτησα δέχτηκα επίθεση με την πρόφαση ότι αυτή τη στιγμή προέχει η υγεία μου και ότι θα τον δω στο δωμάτιο!
Ανέβηκα στο δωμάτιο 3 ώρες μετά όπου με περίμεναν τα σόγια και οι επισκέψεις. Όταν μου τον έφεραν έτρωγε τα χεράκια του… συνέχισε να ζητάει με το ένστικτό του αυτό που του άνηκε δικαιωματικά.
Έμεινα μόνη με το μωράκι μου μια ώρα μετά. Τον έβαλα στο στήθος και άρχισε να θηλάζει, φυσικά αποκοιμήθηκε αμέσως και πάλι τότε ήρθαν και μου τον πήραν.
Στις 5 μέρες που έμεινα εκεί άκουσα πολλά και όλα με κοινή προτροπή να του δίνω και συμπλήρωμα γιατί “ήταν ένα μεγάλο μωρό και λογικά θα είχε πιο μεγάλες ανάγκες”. Ο παιδίατρος που τον παρακολούθησε εντός και εκτός νοσοκομείου με προέτρεπε διαρκώς να του δίνω ξένο πάντα με την ίδια δικαιολογία, ότι είναι ένα μεγάλο μωρό.
Εγώ με τη σειρά μου σπίτι έκανα μαραθώνιους θηλασμούς στην προσπάθειά μου να μην δώσω ξένο, αλλά ο παιδίατρος με προσέβαλε συχνά… με έλεγε εγωίστρια, πως αφήνω το παιδί μου να πεινάει κι ας έπαιρνε βάρος… Μου έλεγε πως όλα αυτά που ακούω είναι παραμύθια, πως ο θηλασμός είναι μόδα, πως αυτά είναι ξεπερασμένα κι άλλα τέτοια ελεεινά.
Είχα ζητήσει και βοήθειά από κάποιο φόρουμ αλλά σαν απάντηση είχα πάρει το άμεσο κλείδωμα του θέματός μου, μιας και δεν είχα κάνει σωστή αναζήτηση! Όλα συνηγορούσαν εναντίον μου…
Φυσικά μετά τις 50 μέρες, όσο κι αν πάλευα μέσα μου, οι συμβουλές που είχα πάρει, είχαν τόσο επηρεάσει το μυαλό μου, που σχεδόν το γάλα μου κόπηκε μαχαίρι και πως να μην κοβόταν, αφού η σκόνη είχε πλέον την πρώτη θέση στο πάγκο της κουζίνας μου.
Κάθε φορά που τον τάιζα έκλαιγα. Όλο έλεγα και ξανάλεγα γιατί; γιατί να μην τα καταφέρω; Και έμεινα με αυτό το γιατί και το παράπονο 4 χρόνια. Ωστόσο είχα τόση πίκρα μέσα μου που μόλις έβλεπα μανούλα να θηλάζει με έπιαναν κλάματα…
Αυτή τη φορά “θα τα καταφέρω!”
Το Μάρτιο του 2012 έμαθα πως είμαι έγκυος και πάλι! Να είναι γερο το μωρό μου είπα και αυτή τη φορά “θα τα καταφέρω!”.
Ξεκίνησα να διαβάζω στο νετ από τον πρώτο μήνα και τυχαία έπεσα πάνω σε ένα άλλο forum. Εκεί οι μανούλες πρόθυμες, απάντησαν σε κάθε απορία και με αναλυτικά παραδείγματα χωρίς να κλειδώνουν τις απορίες μου!
Με παρέπεμψαν στο site του Μητρικού θηλασμού όπου εκεί κι αν βρήκα στήριξη. Οι σύμβουλοι του θηλασμού με υποστήριξαν με καθοδήγησαν με ενημέρωσαν για τα δικαιώματά μου αλλά και για τα δικαιώματα του μωρού μου, απαντούσαν στα μηνύματά μου και ένιωθα ότι με κρατούσαν από το χέρι. Με συμβούλεψαν για τα πάντα, ακόμα και για πολλά που εγώ δεν γνώριζα καν!!!
Παρακολούθησα από κοντά σεμινάρια, μίλησα με ειδικούς και άρχισα να νιώθω πανέτοιμη πριν καν κλείσω τον 5ο μήνα!
Άλλαξα τα πάντα για να ζήσω αυτή την εμπειρία
Ένα πράγμα είχα ξεχάσει όμως… τον γυναικολόγο μου! Ο οποίος δεν ήταν και πολύ φιλικός με τον θηλασμό κι ας ήταν ένας πολύ καλός γιατρός. Έτσι 5 μέρες πριν γεννήσω άλλαξα και γυναικολόγο. Ο γιατρός μου σεβάστηκε κάθε μου επιθυμία και μου σύστησε με τη σειρά του και τον παιδίατρο μας. Άλλαξα και μαιευτήριο! Άλλαξα τα πάντα για να ζήσω αυτή την εμπειρία!
Έτσι κατάφερα και είχα από την πρώτη στιγμή που γέννησα το μωράκι μου στο στήθος, αλλά και καθ’ όλη την παραμονή μου στο μαιευτήριο είχα ισχυρή καθοδήγηση από εξειδικευμένο προσωπικό, οπού ούτε για μια στιγμή δεν μου είπαν για ξένο γάλα. Μου εξηγούσαν ξανά και ξανά το νόμο ” ζήτησης και παραγωγής”, μου εξηγούσαν τις ανάγκες του μωρού μου!
Και όλα άρχισαν να πηγαίνουν όπως τα είχα σχεδιάσει!
Η επιστροφή στο σπίτι ήταν δύσκολη… αλλά ο παιδίατρος μου ήταν (και είναι) πάντα εκεί, μέρα και νύχτα να με συμβουλεύει, να επιμένει, να με ενθαρρύνει. Και κάθε εμπόδιο έφευγε μαγικά από μπροστά μου! Με μόνη λύση πάντα το στήθος!!
Παράλληλα συνέχισα να ενημερώνομαι από το site του μητρικού θηλασμού για θέματα αποθήκευσης αλλά και πάρα πολλά άλλα. Και ακόμα κι αν κάποιες φορές πίστεψα πως δεν χορταίνει το μωρό μου ήταν όλοι εκεί να με ενημερώνουν!
Ένα απόγευμα, ο μεγάλος μου γιος με ρώτησε “μαμά έτσι έτρωγα κι εγώ όταν ήμουν μωράκι;” η καρδιά μου σφίχτηκε… του είπα “ναι” με φωνή που με το ζόρι βγήκε από μέσα μου! Εκείνος με αγκάλιασε και εγώ τον έσφιξα πάνω μου προσπαθώντας να μη ξεσπάσω σε λυγμούς… Πόσα λάθη είχα κάνει… ποιος μπορούσε να με αποζημιώσει εκείνη τη στιγμή; Ας μπορούσα να γύρναγα το χρόνο πίσω για μια στιγμή μονάχα να του δώσω όσα άξιζε κι εκείνο σαν μωράκι.
Έχοντάς και τα δυο μου παιδιά στην αγκαλιά μου σκεφτόμουν πόσο πολύ είχα αδικήσει το μεγάλο μου το αγοράκι που σφάδαζε από τους κολικούς κάθε νύχτα μη μπορώντας να ανεχτεί το στομαχάκι του το ξένο γάλα.
Πλέον μετράω 3μιση μήνες αποκλειστικού θηλασμού χωρίς ίχνος συμπληρώματος. Το μωρό μου από 3700 που γεννήθηκε πλέον είναι 6850! Και θηλάζει κάθε όποτε θέλει χωρίς ρολόγια χωρίς κανόνες!
❝Δεν ήθελα να σας κουράσω ήθελα απλά να σας δείξω πόσο πραγματικά εύκολο είναι να θηλάσεις το μόνο δύσκολο είναι να πιστέψεις ότι μπορείς να το κάνεις!❞
Κάποτε έκλαιγα από απογοήτευση, τώρα πια βουρκώνω από χαρά καθώς τον βλέπω να κοιμάται χορτάτος και χαμογελαστός με τα χεράκια του να κρατάνε το στήθος μου! Τίποτα ξένο ανάμεσά μας! Εγώ κι αυτό! Ένα κουβαράκι ζεστό στην αγκαλιά μου που συνεχίζει να τρέφεται από το σώμα μου σαν να μην άλλαξε τίποτα από την περίοδο της εγκυμοσύνης!
Και όλα αυτά τα χρωστάω σε όλους εκείνους που με αγάπη και ενδιαφέρον με στήριξαν από την αρχή! Και τους ευχαριστώ δημόσια! Πρώτα απ’ όλα το site του Μητρικού θηλασμού, το forum και τις καλές μου φίλες που απέκτησα από εκεί, την σύμβουλο θηλασμού, τον γυναικολόγο μου, το μαιευτήριο και τον παιδίατρό μου για την ατελείωτη υπομονή του!
Μέσα σε μια μίζερη κοινωνία νιώθω η πιο πλούσια μανούλα του κόσμου γιατί…
❝αυτές οι στιγμές είναι οι πιο πολύτιμες αλλά και οι πιο σύντομες στο πέρασμα της ζωής μας. Αξίζει να τις ζούμε όπως η φύση και το αλάθητο ένστικτο της μάνας προστάζει❞
Συγνώμη αν σας κούρασα κι ευχαριστώ για το χρόνο σας.
 |
| Μητρικός Θηλασμός Fun page |
 |
| Υποστηρικτική Oμάδα Μητρικού Θηλασμού “Απανταχού θηλάζουσες“ |
Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com
Συγκινητική η ιστορία σου και με πολλές καθημερινές αλήθειες για το θέμα του θηλασμού. Εγώ πια έχω πάθει "εμμονή" με το θέμα κι όπου κι αν συναντήσω εγκυούλα και μιλήσουμε έστω και για λίγο της λέω "όλες μπορούμε, ψάξε βοήθεια από τους σωστούς ανθρώπους!" . Καταλαβαίνω τη στενοχώρια σου σχετικά με την πορεία του θηλασμού στο πρώτο σου παιδάκι, αλλά -αν μου επιτρέπεις- θεωρώ ότι η αλήθεια είναι λυτρωτική. Ίσως χρειάζεσαι κι εσύ να το επεξεργαστείς μέσα σου και να το αποδεχτείς για να μπορέσεις απλά να του πεις "δεν ήξερα τόσα πράγματα, σε θήλασα λιγότερο". Δεν είμαστε υποχρεωμένες να τα γνωρίζουμε όλα εκ των προτέρων. Εγώ θήλασα μόνο την μικρή μου μακροχρόνια κι όποτε με ρωτούσαν τα μεγαλύτερα τους έλεγα αυτή την αλήθεια:όσα είχα μάθει κι όσοι με καθοδηγούσαν δεν αρκούσαν για κάτι περισσότερο. Μην το κουβαλάς σαν δικό σου φταίξιμο, σαν δική σου αποτυχία. Είναι αληθινά απίστευτο το δέσιμο και συγκλονιστικά τα συναισθήματα που αναπτύσουμε μέσω του θηλασμού, αλλά σίγουρα δεν είναι ο μόνος τρόπος να χτίσουμε τη σχέση με τα παιδιά μας (αν και συχνά ευχόμουν να είναι κάτι τόσο απλό…). Απόλαυσέ το και να χαίρεσαι και τα δυο καμάρια σου!
Ήθελα να ρωτήσω αν επιτρέπεται η δημοσίευση του μαιευτηρίου στο οποίο αναφέρεται η φίλη Κατερίνα, διότι πολύ θα ήθελα να μάθω σε ποιο μαιευτήριο βοηθάνε ώστε μητέρα και μωρό να είναι μαζί από την αρχή. Γιατί πολλά λένε ότι είναι "φιλικά προς το θηλασμό" και μόνο αυτό δεν είναι.