Εγώ το θέλω καλομαθημένο!

Εγώ το θέλω καλομαθημένο!

Aφήστε μας να καλομαθαίνουμε ο ένας τον άλλο!

“Άστο καλέ λίγο να κλάψει δεν θα πάθει κάτι”
“Μην το έχεις αγκαλιά όλη μέρα θα το κακομάθεις”…
“Όταν του μιλάς συνέχεια θα σου βγει ζωηρό πολύ και θα τραβάς τα μαλλιά σου!”…
ΣΤΟΠ…! Τελεία.
Δικό μου είναι το παιδί ότι θέλω θα κάνω!

Της Μαρίνας Φραγκεσκίδου


Στεναχωριέμαι πολύ να το αφήνω να κλαίει και τρέχω σαν παλαβό να ικανοποιήσω την κάθε του ανάγκη, ναι το ομολογώ!

Στη σκέψη και μόνο ότι κάτι το στεναχωρεί μπορεί να γυρίσω τον κόσμο ανάποδα.

  • Θέλω να το κρατάω, να το φιλάω, να το αγκαλιάζω…
  • Να κάνουμε “ζουζουνιές”, φατσούλες…
  • Να χορεύουμε και να τραγουδάμε όλη μέρα…
  • Ναι, κουράζομαι.
  • Ναι, κλείνουν τα μάτια μου κάποιες φορές, ενώ κάνω τον κλόουν.

Ναι, κάποιες άλλες φορές θέλω να κλειστώ στο μπάνιο και να ουρλιάζω, μα δε το κάνω.

Δε το κάνω, γιατί δεν ανταλλάζω αυτό το χαμόγελο και αυτό το τσιριχτό γέλιο με τίποτα στον κόσμο. Η ευτυχία που κρύβεται πίσω από τους περίεργους ήχους και την μπάσα φωνούλα εξαφανίζει στο λεπτό κάθε ίχνος κούρασης.

Αν δεν το κρατήσω τώρα, αν δε το ζουλήξω τώρα, αν δε το χαρώ τώρα που ‘ναι μικρό πότε θα το κάνω; Κάθε μέρα μεγαλώνει… Κι όσο θα μεγαλώνει θα απομακρύνεται και θα μου φεύγει… Γι’ αυτό, ναι ρε (!) αφήστε μας να καλομαθαίνουμε ο ένας τον άλλο!

Διαβάστε ακόμη:

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *