Είμαι η μαμά Τασούλα που δεν κατάφερε να θηλάσει το πρώτο της παιδάκι και να η ιστορία μου… 

Γέννησα σε κλινική της Θεσσαλονίκης το πρώτο μου παιδάκι το 2009 φυσιολογικά. Την πιο ακριβή, την πιο λουξ, με μεν με δεν, ξέρω και γω τι άλλο και όχι συντριβάνια, μέσα, όχι γιατρούς, από δω εξετάσεις από κει και πάει λέγοντας!

Για θηλασμό δεν είχα αποφασίσει γιατί φοβόμουν. Δεν ξέρω και εγώ ακόμη γιατί, αλλά και κανένας δεν με ενημέρωσε ότι πρέπει.

Μου έφεραν τον γιο μου 6 ώρες αφού γέννησα ταϊσμένο και μου είπαν βάλτο στο στήθος άπλα! “Τί εννοείς;” είπα. Τον τοποθέτησαν και έφυγαν με την υπόσχεση ότι θα ξαναγύριζαν να δουν πως πάω!Δεν ήρθε κανείς!

Τις υπόλοιπες 4 μέρες το μωρό ερχόταν στην ώρα του κάθε 4 ώρες ταϊσμένο, χορτάτο και κοιμισμένο σχεδόν πάντα (άσχετα αν ζήτησα αποκλειστικό θηλασμό έστω και αργά). Έκλαιγα γιατί “δεν είχα” και καλά γάλα, με το μωρό αγκαλιά και μου έλεγαν “να δω”, πατούσαν το στήθος και με καθησύχασαν ότι φτάνει και για τον καφέ τους!

Γύρισα σπίτι με ένα μωρό μπουκωμένο με πιπίλα γιατί αλλιώς έκλαιγε, με φόρμουλα στο ντουλάπι για παν ενδεχόμενο και συμβουλή να το βάζω στο στήθος με ρολόι 10 λεπτά στο ένα και άλλα τόσα στο άλλο.

Ήρθε παιδίατρος να τον δει σπίτι. Οι ίδιες και χειρότερες χαζομάρες, με αποκορύφωμα να μην το ξυπνάω το βράδυ, να τρώει ανά 4ωρο και να δίνω τσάι και μάραθο για δήθεν κολικούς! Απορώ μέχρι και σήμερα και κλαίω, πως δεν το πέθανα το παιδί από την ασιτία! Κακήν κακώς, έβαλε 1 κιλό τον πρώτο μήνα και χάρηκα ότι όλα πάνε καλά. Τον δεύτερο έβαλε πάλι και σταμάτησε εκεί για μέρες!

Η πεθερά μου έλεγε δώσε μπουκάλι (έτσι την έμαθαν οι κόρες της) μην το ξυπνάς, η μαμά μου έλεγε Τασούλα το παιδί πεινάει άσε τις δουλείες, όχι εγώ… αφού πάει καλά λέει ο παιδίατρος! Τελικά στις 64 μέρες θηλασμού άρχισε το μικρο να κουράζεται, να γλύφει, όχι να ρουφάει, να κοιμάται, να κλαίει (Θεέ μου τί έκανα στο παιδί μου, αγάπη μου, συγνώμη αγόρι μου) να μη βρέχει πάνες ούτε να κάνει κακάκια και να κάνουμε κλύσμα στις 10μερες τάχα να ανακουφιστεί!

Με κόπο, δάκρυα, πολύ κλάμα, κατάθλιψη και προσευχές και επειδή σταμάτησε να τρώει, έδωσα μπουκάλι και έκανε σαν χαζό πάνω στην θηλή! Για λίγο… 14 μέρες, με λίγα γραμμάρια μπουκαλιού και εγώ με χάπια να σταματήσει το γάλα για πέντε στρατόπεδα (έφριξε ο γυναικολόγος μου) πήγαμε σε καρδιολόγο κάναμε εξετάσεις αλλεργίας, θυρεοειδή, ένα καρό λεφτά και λίγο πριν γίνει εισαγωγή σε νοσοκομείο άρχισε να τρώει από το μπιμπερό.

Ήπιε γάλα -έστω και ξένο- 9 μήνες, από τότε δεν έχει ξαναπιεί ποτέ μέχρι σήμερα που είναι σχεδόν 3, μόνο με παρακάλια λίγες γουλιές μια φορά το μήνα “ε, θέλω” λέει!

Διαδώστε την ιστορία μου παντού, μην αφήσετε χωρίς βοήθεια άλλη μανούλα να πάθει αυτό που έκανα στο παιδί μου εγώ. Ευχαριστώ όλες σας που υπάρχετε στην ομάδα “Απανταχού θηλάζουσες” του facebook και ξέρω ότι οπότε σας χρειαστώ είστε εδώ, ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕΤΕ.

Η κόρη μου πήρε 30γρ. ξένο την πρώτη μέρα γέννησης της, έκτοτε θηλάζει αποκλειστικά εδώ και 16 μέρες εξαιτίας της σελίδας… όλων σας…ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ…ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.