Καλημέρα και συγχαρητήρια για την βοήθεια που μας δίνεται.Έχω μια κόρη 3 μηνών και τρέφεται με αποκλειστικό θηλασμό. Τον τελευταίο καιρό έβαζε το χέρι της συνέχεια στο στόμα και για να μην το μάθει εχθές της έδωσα για πρώτη φόρα πιπίλα το πρόβλημα είναι ότι από εκεί που έτρωγε ανά τρεις ώρες κοιμήθηκε από της εννέα το βράδυ έως της επτά το πρωί και τότε έφαγε για πρώτη φορά μετά πάλι ξανά έφαγε στης έντεκα, τέσσερις, επτά το απόγευμα και τέλος οκτώ το βράδυ και όχι με πολύ όρεξη ήταν λες και δεν το αναζητούσε καθόλου το στήθος.
Μήπως είναι άρρωστη; Γιατί τα κακά της την προηγούμενη μέρα ήταν πράσινα και είχε άσπρα λες και το γάλα ήταν κομμένο!
Τι να κάνω και γενικά δεν έχει και πολύ όρεξη .
Κατερίνα Τ., Γέρακας
Για τα χέρια, ΜΗΝ ΑΠΟΤΡΕΠΕΤΕ ΕΝΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ. Τα βρέφη 3-4 μηνών μαθαίνουν να εξερευνούν τον κόσμο μέσα από τα χεράκια τους και το στόμα τους.
Η περιοχή η υπεύθυνη για το στόμα στον εγκέφαλο ενός βρέφους είναι πενταπλάσια σε έκταση σε σύγκριση με την περιοχή εγκεφάλου στους ενήλικες.
Το παιδί πρέπει να μάθει κάθε αντικείμενο τι γεύση έχει, τι υφή και σύσταση, να το περιεργαστεί. Σε αυτήν την ηλικία αυτός είναι ο τρόπος να γίνεται πιο έξυπνο, να ακονίζει το μυαλό του. ΜΗΝ του δίνετε φτωχό υποκατάστατο για αν το μουδιάσει και να ισοπεδώσει όλα τα ερεθίσματα.
Στέλιος Παπαβέντσης, Παιδίατρος, M.R.C.P.C.H., D.C.H., IBCLC
Τέως Επιστημονικός συνεργάτης του mitrikosthilasmos.com
Ας αποποινικοποιησουμε επιτελους τη χρηση της πιπιλας, "pacifier" στα αγγλικα που σημαινει "ειρηνοποιος"!
Απο άρθρο του babyspace:
Πρέπει το παιδί να χρησιμοποιεί πιπίλα;
Τα βρέφη γεννιούνται με το ένστικτο του θηλασμού, το οποίο αφενός ικανοποιεί την ανάγκη της διατροφής, αφετέρου υποκαθιστά τη σύνδεσή τους με τη μητέρα και ως εκ τούτου τους προσφέρει μεγάλη ευχαρίστηση. Πολλές φορές ο χρόνος που χρειάζονται τα παιδιά για να ικανοποιήσουν το ένστικτο του θηλασμού ξεπερνάει το χρόνο που διατρέφονται και τότε οδηγούνται σ' αυτό που λέγετε μη τροφικός θηλασμός δηλαδή στο θηλασμό του δάκτυλου ή της πιπίλας. Η πιπίλα είναι ένας συνηθισμένος τρόπος κάλυψης της ανάγκης του θηλασμού, πού μπορεί να λειτουργήσει και προληπτικά κατά της συνήθειας θηλασμού του δακτύλου. Προσπάθεια αποφυγής της χρήσης της πιπίλας στα παιδιά που χρειάζονται να θηλάσουν οδηγεί στο θηλασμό του δακτύλου το οποίο σαν υποκατάστατο της συνήθειας έχει σοβαρότερες συνέπειες στην ανάπτυξη των γνάθων.
Η χρήση της πιπίλας είναι προτιμότερη από το πιπίλισμα του δακτύλου, διότι η συνήθεια αυτή σταματά ευκολότερα και δεν προκαλεί το ίδιο σοβαρές στοματογναθικές ανωμαλίες. Γι' αυτό εμείς οι γονείς θα πρέπει να επιμένουμε στη χρήση της και όχι να την αποφεύγουμε. Βέβαια υπάρχουν παιδιά που παρά τις οποιεσδήποτε προσπάθειες να χρησιμοποιήσουν πιπίλα προτιμούν το θηλασμό του δακτύλου.