Ε, να πω τώρα πως όταν πέρυσι τέτοια μέρα έγραφα 3 χρόνια κι ακόμη συνεχίζουμε! το περίμενα ότι θα φτάναμε και τα 4 χρόνια θηλασμού είναι ψέμα! Ούτε το περίμενα, ούτε το φανταζόμουν!! Όμως έγινε και είμαι χαρούμενη και περήφανη!!
- Έχει γενέθλια το παιδάκι μου! Ναι! Έγινε πια παιδάκι! Ένα γλυκό και τρομερό βασανάκι που δεν το αλλάζω με τίποτε στον κόσμο!! Που το αγαπώ και το λατρεύω όσο δεν πάει άλλο… Που το καμαρώνω και δεν χορταίνω να το βλέπω να μεγαλώνει!!
- Μαζί του γιορτάζω κι εγώ τη μέρα που έγινα μητέρα! Δεν μπορώ να λησμονήσω τις ώρες του τοκετού και την πρώτη φορά που τον πήρα αγκαλιά μου… Όλες εκείνες τις στιγμές του πριν και του μετά… όλα εκείνα τα μοναδικά και πρωτόγνωρα συναισθήματα… Πώς να ξεχάσω τη μέρα που άλλαξε -τόσο μοναδικά και ευχάριστα- για πάντα η ζωή μου;
- Γιορτάζω όμως και τον θηλασμό μας! Που ξεκίνησε δειλά, γεμάτα περιέργεια και με μικρούς στόχους κι ελπίδες, που ξεπεράσαμε τα όποια εμπόδια του πρώτου καιρού, ξεπεράσαμε με επιτυχία την επιστροφή στην δουλειά συνεχίζοντας με αποκλειστικό θηλασμό και φτάσαμε να θηλάζει λίγο μετά το 1ο του κεράκι, να θηλάζει στα 2ο… στο 3ο… και σήμερα πια και στο 4ο!!!
Είχα δώσει μια συνέντευξη στα ΝΕΑ και τότε εισέπραξα κάτι πολύ “όμορφα σχόλια όπως:
- αμφισβητώ τη χρησιμότητα του να θηλάζει κάποιος 3μιση χρονών παιδί. Δεν θα χρησιμοποιούσα τη λέξη “αφύσικο”, ούτε “αλλόκοτο”, αλλά προς αυτή την κατεύθυνση σημειολογικά κινούμαι. Επίσης, αναρωτιέμαι ποιανού τα συμφέροντα εξυπηρετεί ο θηλασμός ενός τόσο μεγάλου παιδιού, του παιδιού ή της μητέρας;;
- Καλά η άλλη ακόμα θηλάζει το παιδί της που είναι 3,5 χρονών? Είμαστε με τα καλά μας??? Που βρίσκεται ο πατέρας του παιδιού? Αφού η γυναίκα είναι παθολογικά δεμένη στην ιδέα έχω ένα μωράκι για να το θηλάζω και να το αλλάζω γιατί δεν κάνει ένα άλλο παιδάκι να καλύπτει εκεί αυτές της της ανάγκες? Τι σόι προσωπικότητα θα διαμορφώσει αυτό το αγόρι? Πως θα μπορέσει πότε τόσο ο ίδιος όσο η μανά του να απαγκιστρωθούν ο ένας από τον άλλο. Πως θα γίνει κάποτε αυτόνομη προσωπικότητα?
- Καλησπέρα! μετά από σχόλια που αναφέρθηκαν στη δήλωσή μου, νιώθω την ανάγκη να δώσω κάποιες απαντήσεις σε όσους απορούν με τα 3,5 χρόνια θηλασμού μου και σχολιάζουν την κατ΄αυτούς δική μου υπερβολή με υπερβολικούς αστήρικτους χαρακτηρισμούς!
Είναι πολλοί αυτοί που θεωρούν τον παρατεταμένο θηλασμό υπερβολικό ή ανούσιο κλπ όμως αγνοούν αγνοούν παντελώς πως το είδος μας (άνθρωποι είμαστε, όχι μοσχάρια), είναι στη φύση του να θηλάζει επί μακρόν και να αποθηλάζει φυσικά ακόμη και μετά από 5 χρόνια!
Αγνοούν την παγκόσμια στρατηγική για την βρεφική-παιδική διατροφή που συνιστά τη συνέχιση του θηλασμού ιδανικά για τα πρώτα 2 χρόνια ή για όσο περισσότερο επιθυμούν μητέρα και παιδί!
Αγνοούν πως όλες οι επιστημονικές μελέτες αναδεικνύουν τα υπέρ της συνέχισης του θηλασμού χωρίς ημερομηνία λήξης και καμιά δεν υποστηρίζει το αντίθετο!
Δεν είναι οι χαρακτηρισμοί που με ενόχλησαν, άλλωστε όλο αυτό το διάστημα δεν είναι πρώτη φορά που ακούω τα ανήκουστα! Πολλοί με ρωτάνε με δόση ειρωνείας “μα πότε θα το κόψεις επιτέλους;;;” αλλά η λογική τους δεν του θυμίζει πως ο θηλασμός δεν είναι βλαβερή συνήθεια όπως το κάπνισμα!!!
Πιο εύκολη είναι η χλεύη από την έρευνα και την ουσιαστική ενημέρωση, πιο εύκολο είναι να είσαι ένα με τη μάζα που αποδέχεται πειθήνια ότι της πλασάρουν παρά η εξαίρεση του κανόνα που κατάφερε να διευρύνει ορίζοντες… κι όμως “φίλοι” μου… η γη γυρίζει!!!
Αυτό που ενόχλησε είναι που ο κόσμος χρειάζεται την ανωνυμία του ίντερνετ για να εκφραστεί εκ βαθέων! Γιατί κανένας δε θα μου μιλούσε έτσι κατάμουτρα (και να απαντήσω εδώ πως το “συμφέρον” μεταφράζεται σε “όφελος” στην προκειμένη περίπτωση αλλά δεν θα το αναλύσω περισσότερο).
Επίσης, δεν νομίζω κανείς να διάβασε μέσα από το δημοσίευμα αν το παιδί μου -στο οποίο και αναφέρομαι- είναι αγόρι ή αν είναι καν μοναχοπαίδι…
Τέλος θα ήθελα να περάσω το δικό μου μήνυμα για τον θηλασμό στις νέες μαμάδες: Να εμπιστευτούν το ένστικτό τους, να έχουν θέληση, υπομονή και επιμονή και πάνω απ’ όλα να αφήσουν τα μωράκια τους να τις καθοδηγήσουν μιας που αυτά αποδέχονται τη φύση τους άνευ όρων και ξέρουν πολύ καλύτερα από εμάς, τι πρέπει να κάνουν και για πόσο!!!
Μ.Π.
Ένιωσα την ανάγκη να τα παραθέσω όλα αυτά εδώ, για να προλάβω από τη μια όσους “σοκαριστούν” από τα 4 πλέον χρόνια που θηλάζω και από την άλλη για να μάθουν οι μητέρες που επιθυμούν να συνεχίσουν το θηλασμό του παιδιού τους -πέρα από τις προσδοκίες του περιβάλλοντός τους-, πως και είναι δυνατόν να γίνει και είναι και καλό, εφόσον ευχαριστεί τις ίδιες και τα μωρά τους! Άλλωστε επί της ουσίας, ο θηλασμός μόνο αυτήν τη δυάδα αφορά!!
Και για να κλείσω κάπου εδώ, θέλω να αφιερώσω -τους παρακάτω στίχους που έγραψα- στον μονάκριβό μου με αφορμή τα φετινά του γενέθλια:
Και να θυμάσαι πάντα και τους στίχους από το τραγουδάκι
που σου τραγουδάω συχνά από τη μέρα που γεννήθηκες:
ΥΓ: Πάντως φέτος μου το δήλωσε “Μαμά, θα σταματήσω να πίνω το γάλα σου όταν πάω στο μεγάλο το σχολείο…” αλλά δεν ξέρω τί να εννοεί με αυτό :)))
Μέντορας Θηλασμού,
NLP Coach Εγκυμοσύνης & Μητρότητας
Ιδρύτρια του mitrikosthilasmos.com,
μα πάνω απ’ όλα, ΜΑΜΑ x2★
Πολύ καλή συνέχεια να έχετε και να απολαύσετε κάθε στιγμή από το δικό σας ταξίδι!
Το δικό μας (για την ιστορία) ολοκληρώθηκε τελικά πέρυσι, μετά από 5 χρόνια και 9 ημέρες !!!
ΜΠ
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΓΙΝΑΜΕ 2 ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΣΑΣ ΦΤΑΣΟΥΜΕ.ΜΑ ΠΟΣΟ ΜΕ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΝΟΥΛΑ!
Χριστίνα με χαροποιούν τα λόγια σου 🙂
Καλή συνέχεια εύχομαι!
Μαρία Π.
Μαρια, το παραδειγμα σου αλλα κ η βοηθεια σου μας οδηγει. Ο μικρος μου ειναι σχεδον 6 μηνων, ετοιμαζομαστε για το μεγαλο βημα των στερεων τροφων, επλιζουμε ομως ο θηλασμος μας να εχει ακομη πολυ μελλον.
Δεσποινα, με συγκινησες… χιλια μπραβο!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ!!!!!!!!!!
Συγχαρητήρια σε όλες τις μαμάδες του κόσμου και ένα μεγάλο μπράβο σε όσες τα κατάφεραν και θήλασαν τα μωράκια τους.Εγώ με την ζουζουνίτσα μου σε λίγες μέρες κλείνουμε ένα χρόνο θηλασμού.Όταν την θηλάζω και με κοιτάει με τα ματάκια της είναι σαν να κρατάω όλο τον κόσμο αγκαλιά.Αν δεν το ζείς δεν μπορείς να το καταλάβεις.Το συναίσθημα είναι υπέροχο.
Μπράβο μας λοιπόν.Κάθε μανούλα ξέρει το πόσο θα το συνεχίσει.Υπάρχουν ορισμένες φορές και εξωτερικοί παράγοντες.
καλή συνέχεια σε όλες σας.να είναι καλά τα παιδάκια μας.
Δέσποινα είσαι απίστευτη!! Μπράβο σου!! Και σε ευχαριστώ πολύ που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μου και και όχι μόνο 🙂
Margiota λες; λες να γράφω και του χρόνου;;; :))))
Ευχαριστώ για τις ευχές!
Αγγέλικα σ΄ευχαριστώ πολύ τόσο για τις ευχές όσο και για τα σχόλιά σου 🙂
Με το καλό να έρθεις και θα περιμένουμε να μάθουμε τις εξελίξεις και τη εμπειρία σου στην Ελλάδα!!
"Αληθινό γάλα…" τρομερό :)))
Μαρία Π.
Χίλια συγχαρητήρια και να τα χιλιάσετε κι εσύ κι ο γιος σου !!!
Εγώ έχω ένα "πυγολαμπιδάκι" – όπως αποκαλώ τον μικρό μου γιο – που έκλεισε 1 χρόνο ζωής και θηλασμού πριν από 2 εβδομάδες και συνεχίζει … ακάθεκτος !!! Ζούμε στο εξωτερικό (Αγγλία), όπου η αντιμετώπιση του εκτεταμένου θηλασμού είναι κατά τι καλύτερη απ΄ό,τι στην Ελλάδα, παρόλο που κι εδώ υπάρχουν οι "περίεργοι τύποι" με τα σχόλιά τους.
Ανυπομονώ να αντιμετωπίσω τα σχόλια των διάφορων "ειδημόνων" τώρα που θα έρθουμε για διακοπές στην Ελλάδα, με πρώτη και καλύτερη την ίδια μου την μητέρα, η οποία περιμένει πώς και πώς να κατεβούμε για να "στρώσει τον μικρό" – όπως διατείνεται – και να του μάθει να πίνει "αληθινό γάλα" (εννοεί το αγελαδινό) !!!
Όπως λένε κι οι φίλοι μας οι Άγγλοι: "I 'd like to see her try !" Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα !!!
Πάντως, συγχαρητήρια και για το προσωπικό σου επίτευγμα και για την ιστοσελίδα που είναι Φ-Α-Ν-Τ-Α-Σ-Τ-Ι-Κ-Η !!!
Μαράκι μου, έστω και καθυστερημένα, να σου ζήσει το αγγελούδι σου και συγχαρητήρια για τον χρόνο θηλασμού.
Άντε και του χρόνου!
Καλή συνέχεια…
DESPINA τι να πω;! Συγχαρητήρια και σε εσένα κυρίως για τον χειρισμό σου. Είσαι μια εξαιρετική μανούλα. Πολύ τυχερή η κόρη σου!
Μαρία μου τελικά αποθήλασε μόνη της με σπρώξιμο βεβαίως από μένα. Και να τι εννοώ με αυτό: από το στάδιο του δεν προσφέρω δεν αρνούμαι που είναι το πρώτο που έκανα, πέρασα στο επόμενο που είναι φυσικά και δεν προσφέρω και κάποιες φορές αρνούμαι, π.χ. όχι σε δημόσιο χώρο, λέγοντας θες να φύγουμε από την ταβέρνα, την παιδική χαρά, το σπίτι της φίλης σου να πάμε σπίτι μας να θηλάσεις ή προτιμάς να περιμένεις λίγο; Η απάντηση ήταν πάντα όχι δεν θέλω να φύγουμε, και κάποιες φορές που ήταν ναι, όταν ξεκινάγαμε για να φύγουμε άλλαζε γνώμη!!!
Άλλο παράδειγμα άρνησής μου ήταν όταν βαριότανε και ερχότανε να θηλάσει, της έλεγα ωχ Μυρτώ δεν θέλω τώρα δεν έχω όρεξη, αλλά θες να παίξουμε μαζί ένα παιχνίδι;
Άλλο παράδειγμα ήταν αν ερχότανε πολύ σύντομα από τον προηγούμενο θηλασμό της αρνιόμουνα αν δεν ήθελα αν ένιωθα κουρασμένη, και της έλεγα αγαπούλα μου η μαμά πια δεν έχει πολύ γάλα γιατί έχει κουραστεί τόσο καιρό να παράγει γάλα δεν είναι καλύτερα να το φυλάξουμε για το βράδυ που θα κοιμηθείς;
Μετά πρόσθεσα και τα κόλπο δεν σε αφήνω για πολύ ώρα στο στήθος, μειώνοντας συνέχεια τα λεπτά, λέγοντάς της ότι αχ Μυρτώ μου τελείωσε αυτό αν θες κι άλλο από την άλλη και μετά τίποτα γιατί το στήθος της μαμάς πονάει πια όταν τελειώνει το γάλα. Έτσι κάποια στιγμή μειώθηκε όντως και το γάλα και το έλεγε κι αυτή μόνη της: μαμά τελείωσε από δω να πιω από την άλλη τώρα; Προς το τέλος θήλαζε για 1-2 λεπτά και έλεγε μαμά τελείωσε, έπαιρνε τα στήθος μου αγκαλιά κι αποκοιμιόταν έτσι ακούγοντας το παραμύθι της. Αυτά από πρακτικές ενέργειες.
Παράλληλα της έλεγα πόσο πολύ θέλω να εξερευνά τον κόσμο και να εμπλουτίζει τις εμπειρίες της και να δοκιμάζει κι άλλα πράγματα εκτός από τον θηλασμό που θα της προσφέρουν χαρά κι ασφάλεια, πόσο πολύ θέλω να προχωράει μπροστά και να εξελίσσεται και να μην κολλάει μόνο στα γνωστά αλλά να ανοίγει τα φτερά της και σε άγνωστα και διαφορετικά μονοπάτια.
Για να της το εξηγήσω καλύτερα αυτό, μια μέρα την πήρα αγκαλιά όπως θηλάζουν ένα μωρό της έφερα το πρόσωπο της στο στήθος μου σαν να θήλαζε και της είπα κοίτα Μυρτώ όταν θηλάζεις δεν μπορείς να δεις και πολλά πράγματα ε; είσαι στην αγκαλιά μου νιώθεις ασφαλής αλλά μπορείς να δεις μόνο εμένα και λίγο το χώρο πίσω μου και πάνω μου! Έτσι όμως περιορίζεσαι. Ενώ αν δοκιμάσουμε να σε έχω αγκαλιά, την σήκωσα όρθια και την κράτησα στην αγκαλιά μου, πάλι νιώθεις ασφαλής κι όμορφα αλλά μπορείς πια να δεις όλο το δωμάτιο κι όλα τα ωραία κι ενδιαφέροντα πράγματα που έχει στην πλευρά που κοιτάμε κι οι δυο. Μετά της κράτησα το χεράκι σφιχτά και της είπα να τρέξει γύρω μου λέγοντάς της είδες; Τώρα μπορείς να δεις και να χαρείς όλο το δωμάτιο πια!!! Καθώς έτρεχε τριγύρω μου ενώ της κρατούσα το χεράκι της έλεγα δεν νιώθεις χαρά δεν νιώθεις ασφάλεια; Δεν έχει πλάκα έτσι; Δεν έχει κι αυτό ενδιαφέρον; Αυτό θέλω να ζήσουμε μαζί, έτσι θέλω να προχωρήσουμε, δοκιμάζοντας κι άλλους τρόπους να αγαπιόμαστε εμείς οι δυο… Αυτή η φαντασία της άρεσε πολύ μου ζητούσε να της την επαναλάβω αρκετές φορές και να της την θυμίζω…
Αυτή ήταν η εμπειρία μου, έτσι έγινε με μας. Για το μόνο που λυπάμαι είναι για την ατέλειωτη σκληρή κριτική που έπρεπε να υποστώ, και να απαντώ συνέχεια στις κατακρίσεις, του πόσο κακό κάνω στο παιδί μου, στο ότι το χρησιμοποιώ για δική μου ευχαρίστηση και δεν με νοιάζει που το εξαρτώ έτσι, που του κάνω κακό συναισθηματικά, που το καθηλώνω με το ζόρι στο στοματικό στάδιο κι άλλα πολλά.
Δέσποινα καλημέρα και… τα συγχαρητήρια μου!
Όπως καταλαβαίνεις η περίπτωσή σας (σχεδόν 5 χρόνια θηλασμού) με ενδιαφέρει!! Τελικά; Αποθήλασε μόνη της; Και πώς;
Μαρία
Μακάρι η κόρη μου 6 χρονών σήμερα (θήλασε μέχρι τα 4 χρόνια και 10 μήνες) να βρει έναν άντρα που να έχει θηλάσει κι αυτός αντίστοιχα…. Τότε θα είμαι πιο ήσυχη για την ευτυχία της…. Αυτά περί εξάρτησης του αρσενικού από την μαμά λόγω παρατεταμένου θηλασμού!!!! Εξαγριώνομαι όταν εξισώνουμε τον θηλασμό με την παιδεραστία ή το υπονοούμε….
Ειρήνη κι εγώ όταν δεν ήξερα και είχα ακούσει για μια κοπέλα ότι θήλαζε τότε 2 χρόνια είχα πει "ε, όχι και τόσο!" γιατί μου είχε κάνει εντύπωση μιας που δεν το είχα ξανακούσει ποτέ… όμως δεν έφερα στο μυαλό μου άλλα σχόλια… δεν το είδα "αρρωστημένο"! Όταν βρέθηκα να το ψάχνω όμως και παράλληλα να το βιώνω, δε δυσκολεύτηκα να αποδεχτώ την πραγματικότητα, να ξεπεράσω το "κατεστημένο"…
Τώρα… κι εσύ ξέρεις και αυτό είναι σημαντικό 🙂 Να είσαι λοιπόν καλά και καλή συνέχεια και σε σένα!
Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου.
Μαρία
Να ήξερες πόσο συχνά ντρέπομαι και μετανιώνω που υπήρξα ένας τέτοιος άνθρωπος, από άγνοια και μόνο, απέναντι σε μια γνωστή μου. Μόνο τώρα που έγινα μανούλα, διάβασα, έμαθα και θηλάζουμε με το μωρό μου ένα χρόνο πια, καταλαβαίνω τι σχέση είναι αυτή! Τι δώρο! Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω τόσο. Αλλά, να σου πω αυτό που θα ήθελα να πω σ' αυτή την κοπέλα αν την ξανασυναντούσα: Έχεις τον απόλυτο σεβασμό μου! Καλή συνέχεια!
Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ 🙂
Μαρία
Εκείνη η πρώτη στιγμή είμαι μαγική …. μοναδική …. δεν ξέρω αν μπορεί καποια απο εμάς να την περιγράψει με λόγια …. όσες λέξεις και αν χρησιμοποιήσουμε πάλι φτωχά ειναι τα όσα θα πούμε!
Ευχομαι το ίδιο μαγικά και μοναδικά να είναι όλα τα χρόνια του μικρού σου άγγελου …. να τον καμαρώνεις πάντα να χαμογελά …. και να σε κανει καθε μέρα περήφανη!!!
Να τον χαίρεσαι ….
Και συνέχισε αυτό το "δεσιμο" με το παιδί για όσο χρόνο επιλέξει αυτος …. κερδισμένοι βγαινετε και οι δυο σας!
Να εισαι παντα καλα Μαρια!
Μπράβο σου! Μαην ακούς κανέναν! Θα καταλάβετε κι εσύ και το παιδί μια χαρά πότε πρέπει να σταματήσει ο θηλασμός.
Εγώ θήλαζα μέχρι τα 3 μου-με την υποστήριξη της νονάς μου που ήταν και παιδίατρός μου. Μπορώ να πω ότι και μια χαρά φυσιολογικό παιδί ήμουν και δε δυσκολεύτηκε η μαμά μου να μου το κόψει όταν πια κουράστηκε..Επίσης παρόλο που δεν έκανα πολλά εμβόλια-πάλι η νονά μου δεν συμφωνούσε με ότι της πλασάρανε τότε- δεν αρρώσταινα συχνά και όταν πήγα σχολείο όλα μου τα τεστ για αντισώματα έβγαιναν θετικά χωρίς να έχω το εμβόλιο ή να έχω αρρωστήσει από την αντίστοιχη πάθηση. Εϊχα γερό ανοσοποιητικό χάρη στη μαμά μου. Ούτε αλλεργίες, δυσπεψίες, κολικούς κλπ που φέρνει το ξένο γάλα.
Τέλος-ως διαιτολόγος- πάντα προτείνω στις μητέρες να θηλάσουν και να συνεχίσουν τον θηλασμό όσο αντέχουν, όχι μόνο γιατί έτσι μπορούν οι ίδιες να χάσουν τα κιλά της εγκυμοσύνης πιο εύκολα- αλλά κι επειδή σύμφωνα με πολλές μελέτες φαίνεται πως το μητρικό γάλα και ο θηλασμός δρουν προστατευτικά για το παιδί στην εμφάνιση της παιδικής ή εφηβικής παχυσαρκίας.
Μπράβο σου! συνέχισε να κάνεις αυτο που λέει η καρδιά σου,το ενστικτό σου και πανω απ΄όλα το μωρό σου! μην ακούς τι λέει ο κόσμος γιατί για ότι και αν κάνουμε κάτι θα βρούν να πούν!
Εμείς θηλάζουμε εδω και 8 μήνες και με την εμπειρία μου ως σήμερα εχω να πω οτι ο θηλασμός ειναι Μαγεία!!
Ευχομαι όλες οι μανούλες να κάνουν αυτο το δώρο στα παιδάκια τους.
Βίκυ.
Μήπως εννοεί το Λύκειο???
:-))))
Εμείς είμαστε στους 14-15 μήνες και συνεχίζουμεεεεεε!!!!!
Να σου ζήσειιιι!!!!
:-))