Τα παιδιά με προβλήματα του ουροποιητικού συστήματος ενδεχομένως να πρέπει να αποδώσουν τις ευθύνες στους γονείς τους, καθώς ολλανδική μελέτη δείχνει ότι υπάρχει σχέση κληρονομικότητας.
Όπως αναφέρεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Urology, ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης συνέκριναν 173 γονείς που είχαν παιδιά με υπερδραστήρια κύστη ή δυσλειτουργική κένωση, με 98 γονείς που είχαν αποταθεί στο νοσοκομείο για άλλα προβλήματα που αντιμετώπιζαν τα παιδιά τους.
Η υπεδραστήρια ουροδόχος κύστη είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από ισχυρή, συχνή έπειξη για ούρηση, που μερικές φορές συνοδεύεται από ακράτεια. Η δυσλειτουργική κένωση είναι πάθηση που χαρακτηρίζεται από διακεκομμένη ροή ούρησης.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι στατιστικά περισσότερες μητέρες των παιδιών με υπερδραστήρια κύστη ή δυσλειτουργική κένωση ανέφεραν ότι υπέφεραν και οι ίδιες από τέτοια συμπτώματα στην παιδική τους ηλικία, συγκριτικά με μητέρες παιδιών χωρίς ουρολογικά προβλήματα.
Τα συμπτώματα της υπερδραστήρια κύστης στη παιδική ηλικία παρέμεναν και στην ενήλικη ζωή. Ωστόσο, δεν προέκυπτε σχέση μεταξύ παιδικών προβλημάτων κένωσης και διαταραχών κένωσης στην ενήλικη ζωή.
Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που καταδεικνύει τον συσχετισμό αυτό. Τόσο η ολλανδική έρευνα όσο και δύο άλλες, αναδεικνύουν τον γενετικό δεσμό, αν και είναι πρόωρο να ληφθεί αυτό ως δεδομένο. Η επιβεβαίωση της γενετικής σχέσης θα συντελέσει και στην καλύτερη αντιμετώπιση των ασθενών.
Πάντως ένας περιορισμός της ολλανδικής έρευνας είναι ότι βασίστηκε σε αναφορές των γονέων ενώ για πιο ασφαλή συμπεράσματα απαιτείται η δια βίου παρακολούθηση των ασθενών από την παιδική μέχρι και την ενήλικη ζωή του.
Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com
