Tα παιδιά που ξεκινούν το κολύμπι πριν την ηλικία των δύο ετών μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο κοινών βρεφικών αναπνευστικών λοιμώξεων και ίσως άσθματος και αναπνευστικών αλλεργιών μετέπειτα στην ζωή τους.
Όπως αναφέρεται στο επιστημονικό έντυπο European Respiratory Journal, ο Δρ Aλφρεντ Μπερναρντ από το Καθολικό Πανεπιστήμιο Λουβέν των Βρυξελλών διαπίστωσε ότι η χρόνια έκθεση στο χλώριο των πισινών μπορεί να επηρεάσει την αναπνευστική υγεία των παιδιών, ειδικά αν έχουν οικογενειακό ιστορικό άσθματος ή αναπνευστικών αλλεργιών όπως ο πυρετός εκ χόρτου.
Οι ειδικοί υποψιάζονται ότι η ποιότητα του αέρα πέριξ των πισινών, ειδικά των εσωτερικών, είναι ο ένοχος. Το χλώριο που χρησιμοποιείται για την απολύμανση του νερού συνδυαστικά με τον ιδρώτα, το σάλιο ή τα ούρα των κολυμβητών σχηματίζει υποπροϊόντα χλωρίου και με την πάροδο του χρόνου τα στοιχεία αυτά καταστρέφουν τους αεραγωγούς.
Στην βελγική μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το βρεφικό κολύμπι, σε εσωτερικές ή εξωτερικές πισίνες, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο βρογχιολίτιδας.
Η βρογχιολίτιδα είναι λοίμωξη των πνευμόνων και ειδικά των μικρών αεραγωγών, που συνήθως προκαλείται από αναπνευστικούς συγκυτιακούς ιούς, που είναι συχνοί στα βρέφη.
Στην παρούσα έρευνα, οι μικροί κολυμβητές που εκδήλωσαν βρογχιολίτιδα είχαν επίσης υψηλό κίνδυνο άσθματος ή αναπνευστικών αλλεργιών όταν έφτασαν στο νηπιαγωγείο.
Συγκεκριμένα, το δείγμα αποτελούνταν από 430 παιδιά που φοιτούσαν στο νηπιαγωγείο και οι γονείς τους απάντησαν σε ερωτήσεις για το ιστορικό υγείας, την κολύμβηση και άλλους παράγοντες που αφορούσαν τα παιδιά.
Όσα παιδιά είχαν εκτεθεί σε χλωριομένο νερό πισίνας (εσωτερική ή εξωτερική) πριν την συμπλήρωση του δευτέρου έτους ζωής, σε ποσοστό 36% είχαν ιστορικό βρογχιολίτιδας, συγκριτικά με το 24% των συνομηλίκων τους.
Όσα παιδιά είχαν χρησιμοποιήσει μόνο εσωτερικές πισίνες για περισσότερες από 20 ώρες πριν γίνουν δύο ετών, είχαν υπερτριπλάσιο κίνδυνο βρογχιολίτιδας, συγκριτικά με τα παιδιά που δεν είχαν επισκεφθεί ποτέ πισίνα. Ωστόσο, τα παιδιά που είχαν χρησιμοποιήσει κυρίως ανοιχτές πισίνες είχαν διπλάσιο κίνδυνο πνευμονικής λοίμωξης.
Συνολικά πάντως δεν καταγράφηκαν σημαντικές διαφορές στα ποσοστά άσθματος και αλλεργιών μεταξύ κολυμβητών και άλλων παιδιών. Αλλά όταν οι ερευνητές μελέτησαν τα παιδιά με ιστορικό βρογχιολίτιδας, μόνο όσα ήταν κολυμβητές είχαν αυξημένο κίνδυνο άσθματος και αναπνευστικών αλλεργιών.
Μεταξύ των κολυμβητών που είχαν εκδηλώσει λοίμωξη, το 15% μετέπειτα εκδήλωσε άσθμα. Το ποσοστό ήταν 4% για τα παιδιά χωρίς ιστορικό βρογχιολίτιδας. Τα ποσοστά ήταν όμοια και για τον πυρετό εκ χόρτου.
Aρα το χλώριο των πισινών μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο άσθματος και αναπνευστικών αλλεργιών καθιστώντας τους αεραγωγούς πιο ευαίσθητους στα αλλεργιογόνα αλλά και τους μολυσματικούς παράγοντες.
Ο ερευνητής συμβουλεύει τους γονείς να αποφεύγουν τις πισίνες για τα παιδιά κάτω των δύο ετών, καθώς εκτός από την πνευμονική υγεία, διακυβεύεται πάντα και η δερματική υγεία εξαιτίας των υποπροϊόντων του χλωρίου.
Εξάλλου έχει διαπιστωθεί ότι οι δημόσιες πισίνες συνήθως είναι υπερχλωριομένες κάτι που γίνεται αντιληπτό δια της οσμής, αλλά και του ερεθισμού που προκαλείται σε μάτια, δέρμα και λαιμό.
Πάντως αρκετές πισίνες απολυμαίνονται με εναλλακτικούς τρόπους όπως όζον που κυρίως χρησιμοποιείται στην Ευρώπη και πλέον όλο και συχνότερα και στις ΗΠΑ.
Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com