Σχεδόν ένα στα δέκα επτάχρονα και οκτάχρονα παιδιά ακούνε “φωνές” που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, όμως τα περισσότερα δεν τις βρίσκουν ενοχλητικές και δεν διαταράσσουν τις σκέψεις τους, σύμφωνα με μια νέα ολλανδική επιστημονική έρευνα.
“Οι φωνές έχουν γενικά μειωμένη επίπτωση στην καθημερινή ζωή των παιδιών”, δήλωσε η ερευνήτρια Άνια Μπάρτελς-Βελθούις του Ιατρικού Κέντρου του πανεπιστημίου του Γκρόνιγκεν, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, η οποία καθησύχασε τους γονείς ότι δεν πρέπει να ανησυχούν υπερβολικά, αν τα παιδιά τους ακούνε “φωνές”. “Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι φωνές απλώς θα εξαφανιστούν. Θα τους συμβούλευα να καθησυχάσουν το παιδί τους και παράλληλα να το παρακολουθούν στενά”, πρόσθεσε.
Σύμφωνα με την έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο “The British Journal of Psychiatry” (Βρετανικό Περιοδικό Ψυχιατρικής), το οποίο εκδίδεται από το Βασιλικό Κολλέγιο Ψυχιάτρων της Βρετανίας, μέχρι το 16% των διανοητικά υγιών παιδιών και εφήβων μπορεί να ακούσουν “φωνές”. Αν και κάτι τέτοιο μπορεί να αποτελεί ένδειξη για αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης σχιζοφρένειας και άλλων ψυχωτικών διαταραχών αργότερα στη ζωή, η μεγάλη πλειονότητα των νέων που εμφανίζουν τέτοια συμπτώματα, δεν παρουσιάζουν ποτέ κάποια ψυχική νόσο.
Οι ερευνητές μελέτησαν περίπου 3.900 παιδιά του δημοτικού και τα ρώτησαν αν άκουγαν φωνές που κανείς άλλος δεν μπορούσε να ακούσει. Το 9% των παιδιών απάντησαν θετικά και, από αυτά, το 15% είπε ότι υπέφερε εξαιτίας των “φωνών”, ενώ το 19% δήλωσε ότι οι “φωνές” δημιουργούσαν πρόβλημα στις σκέψεις τους.
Αγόρια και κορίτσια είναι εξίσου πιθανό να πέσουν θύμα αυτών των ακουστικών παραισθήσεων, όμως τα κορίτσια είναι πιθανότερο να αισθανθούν ότι βασανίζονται από αυτές τις “φωνές”. Επίσης διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά της επαρχίας ακούνε συχνότερα τις “φωνές” σε σχέση με τα παιδιά των πόλεων (αν και οι ερευνητές περίμεναν ότι θα συμβαίνει το αντίθετο), όμως τα τελευταία είναι πιθανότερο να έχουν πρόβλημα, καθώς τείνουν να ακούνε περισσότερες φωνές ταυτόχρονα, οι οποίες μιλάνε για περισσότερη ώρα μέσα στο μυαλό τους.
Αν και περασμένες έρευνες έχουν συσχετίσει αυτές τις “φωνές” με επιπλοκές στην μήτρα κατά την εγκυμοσύνη ή στη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων ζωής του βρέφους, η νέα μελέτη δεν διαπίστωσε τέτοιες συσχετίσεις, αν και παραδέχτηκε ότι λίγα πράγματα είναι γνωστά για την αιτία αυτών των ακουστικών παραισθήσεων.
Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com
Στην παραψυχολογία από την άλλη λένε πως οι φωνές αυτές συχνά είναι υπαρκτές και προέρχονται από τον παράλληλο κόσμο, τον κόσμο των πνευμάτων που μόνο τα παιδιά που είναι αθώα μπορούν να αντιληφθούν κι όχι οι μεγάλοι… αλλά περνάμε σε άλλο θέμα με αυτή την προσέγγιση!
Έχω διαβάσει σε ένα άρθρο, χωρίς να θυμάμαι την πηγή, πρέπει όμως να ήταν από περιοδικό ψυχιατρικής/ψυχολογίας, ότι αυτές οι φωνές συνήθως εμφανίζονται σε παιδιά στα οποία οι γονείς δεν δίνουν την κατάλληλη προσοχή, και αυτά έχουν ανάγκη κάποιον "φανταστικό φίλο" που να τους ακούει και να τους συμβουλεύει. Σε αυτά τα παιδιά συνήθως οι φωνές φεύγουν μετά από κάποιο διάστημα. Φυσικά όμως μπορεί και να είναι σημάδι σχιζοφρένειας. Μια επίσκεψη σε παιδοψυχίατρο μπορεί να βοηθήσει…