Ήταν πιο εύκολο από όσο νόμιζα τελικά!

Ήταν πιο εύκολο από όσο νόμιζα τελικά!

Ιστορία θηλασμού/αποθηλασμού της μαμάς Δέσποινας Μ.

Από την πρώτη στιγμή που έμαθα ότι μέσα μου μεγαλώνει ένα μικρό ανθρωπάκι είχα την πεποίθηση ότι θα του προσφέρω το γάλα μου για όσο διάστημα μπορέσω. 

Έλεγα ότι με τη βοήθεια του Θεού θα το παλέψουμε όσο μπορούμε και οι δύο (μαμά και γιος) και έτσι και έγινε. Για να πω την αλήθεια ο Βασιλάκης μου ήταν ο καλύτερος συνεργάτης και συνοδοιπόρος.

Στην αρχή όσο ήμασταν στην κλινική μόλις τον έβαζα στο στήθος κοιμόταν. Είχα ζήτηση αποκλειστικό θηλασμό αλλά είμαι σίγουρη πως κάτι του έδιναν. Δεν με πείραζε όμως γιατί μου τον έφερναν συχνά και έβλεπα ότι το μωρό θα μπορέσει να ανταποκριθεί στο θηλασμό. Η κλινική ήταν άψογη  και οι μαίες με βοηθήσανε παρά πολύ και τις ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου.

Βγήκαμε από την κλινική σε δύο μέρες. Τα δύο πρώτα βράδια στο σπίτι ήταν κολλημένος πάνω στο στήθος μου. Δεν κοιμήθηκα καθόλου. Μόλις τον άφηνα ανησυχούσε. Μετά όμως βρήκαμε ρυθμό. Έπιασε πολύ καλά τη θηλή και έτρωγε αρκετά. Το πρόγραμμα μας ήταν θηλασμός κάθε δύο ώρες.

Η ώρα του θηλασμού ήταν βέβαια κάτι το οποίο δεν μπορεί να το καταλάβει κάποιος αν δεν το έχει κάνει. Μοιράζεσαι κάτι μοναδικό με το σπλάχνο σου. Κάτι που δεν θα του το δώσει κανένας άλλος και εσύ ρουφάς από το μωράκι σου τόσα πολλά συναισθήματα.

Αυτό συνεχίστηκε μέχρι τον 14ο μήνα. Φυσικά αρχίσαμε να τρώμε και τροφές αλλά τον θήλαζα πρωί – βράδυ και το μεσημέρι για να κοιμηθεί. Όμως δυστυχώς κατά τη διάρκεια του 13-14 ου μηνά άρχισε να μου πληγώνει τις θηλές .

Προσπάθησα με κρέμες, με σπαθόλαδο, μήπως μπορέσω να τις επουλώσω και να συνεχίσουμε αλλά μάταια. Αρχικά προσπάθησα να του κόψω τα γεύματα που έκανε κατά τη διάρκεια της νύχτας. Φοβόμουν παρά πολύ πως θα αντιδράσει ο μικρούλης μας αλλά τελικά μέσα σε τρεις νύχτες το κατορθώσαμε. Έπειτα τον έβαζα μόνο στο ένα στήθος για να κλείσει το άλλο. Μόλις έκλειναν οι πληγές από το ένα και τον έβαζα  αμέσως άνοιγαν. Πονούσα τρομερά.

Ο άντρας μου που είναι και αυτός υπέρ του θηλασμού και με βοήθησε πάρα- πάρα πολύ,  δεν άντεχε να με βλέπει να θηλάζω και να μην μπορώ να πάρω ανάσα από τον πόνο. Όλοι μου έλεγαν ότι πρέπει να το σταματήσω γιατί δεν κάνει καλό ούτε σε μένα ούτε στο μωρό. Ότι υποφέρει και αυτό μαζί μου.  Αλλά εγώ ήθελα να εξαντλήσω κάθε δυνατότητα και πιθανότητα. Ήθελα να αποφασίσουμε μαζί με τον Βασιλάκη μου πότε είναι έτοιμος να σταματήσουμε. Δεν ήθελα να νιώσει ότι η μαμά του στερεί κάτι που επιθυμεί τόσο πολύ ο ίδιος.

Ώσπου κάποια στιγμή από τον πόνο, έφτασα στο σημείο να πω τέρμα.  Την ημέρα που κλείσαμε τον 14ο μήνα του έδωσα για πρώτη φορά ξένο γάλα. Άρχισα να του δίνω ξένο γάλα το βράδυ και τον θήλαζα μονό το πρωί και σιγά σιγά μέσα σε λίγες μέρες κόψαμε και το πρωινό. Το δέχτηκε πάρα πολύ καλά και σταμάτησε να μου ζητάει στήθος. Έτσι κι εγώ ένιωσα ότι τελικά ήταν η σωστή στιγμή.

Για να πω την αλήθεια αν δεν είχα αυτή την περιπέτεια θα συνεχίζαμε κι άλλο τον θηλασμό. Δεν ξέρω μέχρι πότε. Δεν μπορώ να θέσω κάποιο όριο. Επίσης αυτό που ξέρω είναι ο Βασίλης μου με βοήθησε τόσο πολύ σε όλο αυτό και στο να τα θηλάσουμε αλλά και στο να αποθηλάσουμε ομαλά. Είναι ένα εκπληκτικό μωρό.

Ελπίζω και στο δεύτερο μωράκι μου, όταν με το καλό έρθει, να τα πάμε το ίδιο καλά. Πάντως ένα είναι σίγουρο ότι θα το παλέψουμε.

Μπορείτε να στείλετε και τις δικές σας ιστορίες θηλασμού, τοκετού ή τις επιστολές, τα παράπονα και τις καταγγελίες σας στο editor[at]mitrikosthilasmos.com

Διαβάστε περισσότερες ιστορίες θηλασμού ΕΔΩ
Μητρικός Θηλασμός
Fun page
Υποστηρικτική Oμάδα Μητρικού Θηλασμού
Απανταχού θηλάζουσες
Image: birthologie

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *