Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τη δική μου ιστορία που είμαι σχεδόν σίγουρη ότι πολλές μανούλες μόλις τη διαβάσουν θα πουν… «μια από τα ίδια».

Έχω ήδη ένα αγοράκι 3 χρονών που θήλασα μέχρι 3 μηνών (όχι αποκλειστικά)κι αυτό γιατί κανένας μα κανένας δε μου είχε δώσει μια σωστή συμβουλή, μια σωστή καθοδήγηση σχετικά με το θηλασμό.

Σαν πρωτομαμά κι εγώ είχα το απίστευτο άγχος με το βάρος του μωρού, πόσο πίνει, αν τον χορταίνει με το γάλα μου κτλ. Η παιδίατρος μου έλεγε όσο κάθεσαι με άδεια από τη δουλειά να θηλάζεις, αλλά στις λεπτομέρειες που τη ρώταγα ήταν πολύ αόριστη στις απαντήσεις και αυτό με αποκαρδίωνε.

Μαμάδες, πεθερές, όλοι όταν έκλαιγε το μωρό μου λέγανε πεινάει δε τον φτάνει το γάλα σου, δεν έχεις γάλα πολύ κι έτσι άρχισα να μπαίνω στη «λογική» του συμπληρώματος (είπαμε.. πρωτομαμά).

Το αποτέλεσμα; Μόλις ο μικρός ξεκίνησε εξολοκλήρου ξένο γάλα παρουσίασε αλλεργία στο αγελαδινό γάλα (προφανώς την είχε αλλά με το θηλασμό ήταν ήπιας μορφής), έντονους κολικούς , παλινδρόμηση , οισοφαγίτιδα κοκ… Καταλήξαμε να πίνει φαρμακευτικό γάλα και να παίρνει φάρμακο μέχρι και την ηλικία των 15 μηνών 🙁

Μετά από όλα όσα πέρασα λοιπόν, αποφάσισα όταν έρθει και δεύτερο μωράκι με το καλό, να κλείσω τα αυτιά μου και να θηλάσω τουλάχιστον 6 μήνες αποκλειστικά. Ήρθε στο κόσμο λοιπόν το δεύτερο μου αγγελούδι και ξεκίνησα το όμορφο ταξίδι του θηλασμού.

Στην πορεία;;; ΜΑΧΗ …!!! 

Στο μαιευτήριο έκανα φασαρία για να μου φέρνουν το παιδί να το θηλάζω όποτε κλαίει (κάτι που δυστυχώς δεν έκαναν απόλυτα)… στο σπίτι οι θηλές μου πλήγιασαν απίστευτα και μέχρι για 1,5 μήνα περίπου η μια θηλή ειδικά δεν επούλωνε με τίποτα…

Η μικρή δεν έπαιρνε πολύ βάρος γιατί δεν έπιανε σωστά τη θηλή. Εκεί αποκαρδιώθηκα, πόναγα πολύ και ήμουν εξαντλημένη από την προσπάθεια, ξεκίνησαν οι γνωστές απόψεις περί ξένου γάλατος, εγώ;;; αυτιά κλειστά!!!!

Ήθελα όμως από κάπου να βρω απαντήσεις στις απορίες μου να πάρω δύναμη και να μην υποκύψω με τίποτα… μέχρι που βρήκα το site σας !! Ό,τι απορία είχα, ό,τι άγχος πήγαινε να μου δημιουργηθεί όλα εξαλείφονταν από τα άρθρα και τις απαντήσεις των ειδικών. Αυτό μου έδινε απίστευτη δύναμη να συνεχίσω.

Η μπεμπούλα; Έπαιρνε το λιγότερο δυνατό βάρος (είναι γενικά ολιγόφαγη) καθώς έπινε όσο ήθελε ίσα ίσα για να χορτάσει. Τον πρώτο καιρό είχε αρκετούς κολικούς με αποτέλεσμα να μην έχει ιδιαίτερη όρεξη τις ώρες που είχε τις ενοχλήσεις, 4ο με 5ο μήνα είχε απίστευτη γκρίνια χωρίς κάποια προφανή αιτία.

Εγώ για λόγους προληπτικούς είχα κόψει τα γαλακτοκομικά όποτε και όλα είχαν «αποδοθεί» στο ότι δε τη φτάνει το γάλα μου. Υπήρξαν φορές που θήλαζα όρθια και περπατούσα για να την κάνω να θηλάσει λίγο παραπάνω και με ηρεμία. Υπήρχαν φορές που έτρωγε μόνο από το ένα στήθος και για πολύ λίγο.

Όσοι με βλέπανε μου λέγανε ότι είμαι άξια που συνεχίζω ακόμα, κι ότι στη θέση μου θα είχαν σταματήσει. Η παιδίατρος χωρίς να με πιέσει μου είπε άμα θέλω να βάλω ένα γεύμα ξένο γάλα έτσι για να δούμε πως θα πάει από βάρος.. ακόμα κι αυτό το αγνόησα και κατηγορήθηκα ακόμα περισσότερο ότι κάνω του κεφαλιού μου.

Το μωρό έπαιρνε βάρος (το βάρος της γέννας το διπλασίασε στους 5,5 μήνες), αλλά δεν ήταν αυτό το πολύ που όλοι το έχουν ένα άγχος!!

Όλα αυτά και άλλα πολλά μικρά και καθημερινά, που θα μπορούσα γράφοντάς σας να γεμίσω σελίδες ολόκληρες, είναι γεγονότα που θα μπορούσαν κάλλιστα να με αποτρέψουν από το να προσφέρω το καλύτερο δώρο που έχω στο μωρό μου.

Ευτυχώς όμως, με τη δική σας βοήθεια, το δικό μου πείσμα, και την πίστη μου ότι μπορώ να τα καταφέρω, θήλασα αποκλειστικά 6 μήνες, συνέχισα με στέρεες τροφές και εν τέλει αποθήλασα τελείως φυσιολογικά και χωρίς φάρμακα.

Θέλω να σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα λοιπόν και να σας ευχηθώ καλή συνέχεια στο δύσκολο για τα Ελληνικά δεδομένα έργο σας. Εγώ θα συνεχίσω να σας παρακολουθώ, να ενημερώνομαι και να σας προτείνω ανεπιφύλακτα!