Καλησπέρα,
ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την δική μας ιστορία με σκοπό να βοηθήσω κάθε προσπάθεια υπέρ του θηλασμού.
Το κοριτσάκι μου είναι τώρα 4,5 μηνών και θηλάζει αποκλειστικά, κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο έως αδύνατο τον πρώτο καιρό.
Γεννήθηκε πριν συμπληρώσει την 36η εβδομάδα κύησης, αλλά ευτυχώς είχε αρκετό βάρος για πρόωρο, ήταν 2500 κιλά. Το πρόβλημα, όμως, δεν ήταν αυτό δυστυχώς. Το μωράκι γεννήθηκε με ατρησία ορθού, χειρουργήθηκε τη δεύτερη ημέρα της γέννησης του και έμεινε 15 ημέρες στην εντατική. Το σοκ ήταν τρομερό για όλους μας αλλά βήμα βήμα ελπίζουμε να γίνει μία μακρινή ανάμνηση.
Το διάστημα που ήταν στην εντατική το μωρό, κάθε 3 ώρες χρησιμοποιούσα το θήλαστρο και κάθε μέρα μάζευα όλο και πιο πολύ γάλα, το αποθήκευα σε σακουλάκια στην κατάψυξη και έτσι δημιούργησα μία μικρή αποθήκη για τον πρώτο καιρό.
‘Οταν το μωράκι ήρθε στο σπίτι τα προβλήματα αναφορικά με τον θηλασμό ήταν δύο. Πρώτον στην εντατική του έδιναν γάλα με μπιμπερό και δεύτερον ήταν πολύ μικρούλι και δεν μπορούσε καλά να πιάσει την θηλή και να φάει ικανοποιητικά.
Με την βοήθεια του άντρα μου ο οποίος ενημερωνόταν μέσω internet και είχε την ψυχραιμία που έλειπε από εμένα, δεν το έβαλα κάτω καθόλου παρόλο που έμοιαζε ότι δεν θα καταφέρω ποτέ να την θηλάσω αποκλειστικά.
Η ψυχολογία δεν ήταν καλή έτσι και αλλιώς και επιπλέον μου είχε δημιουργηθεί άγχος ότι το μωρό δεν τρώει καθόλου από εμένα. Την θήλαζα και μετά της έδινα συμπλήρωμα από το στοκ που είχα και αργότερα με γάλα σε σκόνη.
Το μπιμπερό που χρησιμοποιούσα είναι καταπληκτικό αφού απαιτεί από το μωρό να ρουφήξει αλλιώς δεν τρέχει, οπότε πάλι έπρεπε να προσπαθήσει Αφού έτρωγε έκανα πάλι χρήση του θηλάστρου για να ενεργοποιήσω τους γαλακτοφόρους αδένες και να κατεβάσω κι άλλο γάλα.
Για να μην σας κουράσω άλλο με την ιστορία μου, λίγο λίγο χρειαζόταν όλο και λιγότερο συμπλήρωμα και πλέον εδώ και 2,5 μήνες θηλάζει αποκλειστικά και αναπτύσσεται κανονικά, αφού έχει φτάσει ήδη τα 6,5 κιλά.
Στην δικιά μας περίπτωση δεν ίσχυσε αυτό που λένε “αν πάρει μπιμπερό τελείωσε” και τέτοια… είναι ζήτημα θέλησης και προσπάθειας ακόμα και κάτω από δύσκολες συνθήκες. Η ανταμοιβή έρχεται πλουσιοπάροχα, το δέσιμο με το μωρό είναι ανεκδιήγητο, η χαρά, η πληρότητα, η ζεστασιά που αισθάνομαι άξιζαν κάθε προσπάθεια.
Αξιοσημείωτη είναι επίσης η ευκολία του θηλασμού, που δεν πλένεις, αποστειρώνεις, βράζεις γάλα, ζεσταίνεις, παγώνεις, κουβαλάς μαζί σου χίλια πράγματα κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ…
Εύχομαι όλα τα μωράκια του κόσμου να είναι καλά και στους γονείς τους να τα χαίρονται.
Με εκτίμηση,
Μαρία
στο editor@mitrikosthilasmos.com

Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com
Μπράβο κι απο μένα και αν σου ζήσει το μωράκι σου, γερό και δυνατό. Κάτι ανάλογο είχα ζήσει κι εγώ με τη μεγάλη μου κόρη που γεννήθηκε πρόωρα στις 33 συν πέντε εβδομάδες κι είχε μπει κι αυτή στην εντατική. θήλαστρα, αυπνίες, αγωνία συμπληρώματα, μέχρι που κατάφερα να την θηλάσω αποκλειστικά και για 18 μήνες. Τώρα είναι 8 χρονών. 🙂
Καλή συνέχεια!!!
Μανουέλα
Πύργος Ηλείας
Υπέροχη ιστορία! Κάτι τέτοιες ιστορίες πρέπει να είναι πρότυπο για τις καινούριες μανούλες. Να μην αποθαρρύνονται από τις δυσκολίες!
Μπράβο σε όλους σας! Και στη μανούλα και στο γενναίο μωράκι αλλά και στο μπαμπά σας! Ο θηλασμός είναι υπόθεση όλης της οικογένειας. Οι μανούλες που θηλάζουν χρειάζονται υποστήριξη από το περιβάλλον τους.
Να σας ζήσει το μωράκι σας 🙂