Τα γεγονότα που περιβάλλουν την γέννηση ενός κοριτσιού μπορεί να επηρεάσουν την ηλικία που μετέπειτα στην ζωή του, θα μπει στην εμμηνόπαυση, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Epidemiology.
Η Δρ Ανν Στέινερ και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνα, στο Τσαπελ Χιλλ, έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση περισσότερες από 20.000 μεσήλικες γυναίκες από το Πουέρτο Ρίκο και τις ΗΠΑ, και διαπίστωσαν ότι η έκθεση στην μήτρα στην διαιθυλοστιλβεστρόλη (DES), όπως επίσης και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της μητέρα, έχουν μικρές επιπτώσεις στον χρόνο έναρξης της φυσιολογικής διαδικασίας της εμμηνόπαυσης.
Οι ωοθήκες εμπεριέχουν τα περισσότερα ωάρια που το θηλυκό έμβρυο φέρει όταν βρίσκεται εντός της μήτρας, περίπου πέντε εκατομμύρια στις 24 εβδομάδες κυοφορίας. Μετά την γέννα, υπάρχουν μόλις 2 εκατομμύρια. Ο αριθμός συνεχίζει να μειώνεται καθώς πλησιάζει η εμμηνόπαυση, οπότε και τα τελευταία 1.000 ωάρια αρχίζουν να εξαντλούνται, καθώς λήγει η εμμηνορρυσία και η γονιμότητα.
Η γνώση αυτή οδήγηση την Δρ Στέινερ και τους συνεργάτες της αναρωτηθούν αν η μήτρα είναι κρίσιμη περίοδος για τις γυναίκες. Μπορεί παράγοντες της μητέρας, του περιβάλλοντος ή της ίδιας της γέννας να επηρεάζουν τον αριθμό των ωαρίων με τα οποία θα γεννηθεί ένα κορίτσι; Και μπορεί αυτοί οι παράγοντες να επηρεάσουν την ηλικία της εμμηνόπαυσης;
Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Γήρανσης των ΗΠΑ, τα 51 έτη είναι ο μέσος χρόνος έναρξης της εμμηνόπαυσης. Αλλά ορισμένες γυναίκες έχουν την τελευταία εμμηνορρυσία τους στα 40 και ορισμένες πολύ μετά τα 50.
Περίπου οι μισές γυναίκες που πήραν μέρος στην παρούσα μελέτη είχαν μπει στην εμμηνόπαυση πριν την ηλικία των 52 ετών. Και οι ερευνητές παρατήρησαν ότι συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και επιρροές φάνηκαν να επηρεάζουν το χρονικό αυτό ορόσημο.
Μετά από συνεκτίμηση παραγόντων όπως η φυλή, το μορφωτικό επίπεδο, το οικογενειακό εισόδημα και το κάπνισμα, η διαιθυλοστιλβεστρόλη φάνηκε να έχει την ισχυρότερη επίδραση στην ηλικία της εμμηνόπαυσης. Η έκθεση στην ορμόνη επιτάχυνε το σημείο που η γυναίκα χάνει τα τελευταία ωάρια, κατά περίπου ένα έτος.
Δεκαετίες πριν η διαιθυλοστιλβεστρόλη συνταγογραφούνταν σε έγκυες γυναίκες για να μειώσει τον κίνδυνο αποβολής και ναυτίας.
Επίσης το χαμηλό σωματικό βάρος γέννησης και αν η μητέρα έπασχε από διαβήτη ή όχι πριν την εγκυμοσύνη, σχετίζονταν ελάχιστα με την πρώιμη έναρξη της εμμηνόπαυσης, κατά λιγότερο από έναν χρόνο.
Αν η μητέρα είχε γεννήσει το κορίτσι σε ηλικία 35 ετών και άνω, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι σχετιζόταν με την ελαφρώς καθυστερημένη εμμηνόπαυση της κόρης.
Η μεγάλη ηλικία κυοφορίας, η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου ή ο θηλασμός δεν σχετίζονταν με το χρονικό ορόσημο της εμμηνόπαυσης.
Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι άλλοι παράγοντες μπορεί να εξηγούν κάποιες από τις παρατηρούμενες διαφοροποιήσεις. Μια μεγαλύτερη μητέρα, για παράδειγμα, μπορεί απλώς να μεταβιβάσει στην κόρη την ικανότητα σύλληψης σε μεγαλύτερη ηλικία, αντανάκλαση και της αργότερης απαρχής της εμμηνόπαυσης.
Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com
