Μαρία σε χαιρετώ.
Βρίσκω ενδιαφέρουσα την ιδέα να δημοσιεύονται ιστορίες θηλασμού, γιατί πιστεύω πως έτσι παίρνουν δύναμη όσες μανούλες θηλάζουν ή σκέφτονται να θηλάσουν το μωράκι τους. Γι’ αυτό και σου παραθέτω τη δική μου ιστορία που ξεκίνησε με την υποστήριξη του άντρα μου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. 

Σε φιλώ
Πόπη

Ο γιόκας μου ήρθε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου και με γέμισε χαρά και αισιοδοξία! Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είχα κατάθλιψη που είχε προκληθεί από οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα.

Στον έβδομο μήνα της εγκυμοσύνης και λόγω των οικονομικών, δεν είχα αγοράσει ούτε ένα ζιπουνάκι για το λουλούδι μου και ο άντρας μου με έβλεπε στενοχωρημένη και αγχωνόταν κι εκείνος. Έτσι, ένα πρωί γύρω στις 9:30 με ξύπνησε για να πάω στη δουλεία και το πρώτο που αντίκρισα ήταν μια φόρμουλα γαλάζια, ζιπουνάκια και πετσετούλες. Είχε αγοράσει τα πρώτα ρουχαλάκια του παιδιού μας και μου τα άπλωσε πάνω στο κρεβάτι! Ήταν από τα ωραιότερα πρωινά που είχα ζήσει μέχρι τότε. Συνέχισε να αγοράζει και να μου κάνει τέτοιες εκπλήξεις μέχρι που γέννησα. Όλη η προίκα του γιού μου ήταν διαλεγμένη από το μπαμπά του και είμαι περήφανη γι’ αυτό μιας κι εγώ δούλευα πάρα πολλές ώρες και δεν είχα το χρόνο και τη δύναμη να τρέξω. Έτσι κι αλλιώς έχουμε ίδιο γούστο!

Γέννησα με καισαρική γιατί ο μάγκας μου βαριόταν να γυρίσει και στη κλινική είχα τρομερή βοήθεια από τη πεθερά μου που είναι αξιαγάπητη, μιας και τη μαμά μου την είχα χάσει. Ποτέ δεν είχα σκεφτεί κάτι άλλο από το να θηλάσω το μωρό μου. Ήταν ίσως φόρος τιμής στη μαμά μου που μου το είχε περάσει μέσα από συζητήσεις .Δεν περίμενα όμως ποτέ πως θα αντιμετώπιζα όλα τα παρακάτω.

Λίγο μετά την γέννα μπήκαν στο θάλαμο και μου ζήτησαν μπιμπερό. Ρώτησα τί το ήθελαν και μου εξήγησαν πως θα έδιναν γλυκόζη στο μωρό. Για καλή μου τύχη, είχα προνοήσει να ρωτήσω την παιδίατρο που εμπιστευόμουν, την αξιότιμη κυρία Μαρία Μάνδυλα. Τους είπα πως δεν ήθελα να του δώσουν τίποτα και ζήτησα να μου τον φέρουν να τον θηλάσω. Η αντίδραση τους ήταν το λιγότερο αυθάδης και απότομη. Με κατηγόρησαν πως θα καταστρέψω το παιδί μου με το πείσμα μου και πως θα το πληρώνει για όλη του τη ζωή.

Φυσικά και επέμεινα παρ’ όλη την εξάντλησή μου και μισή ώρα μετά ο γιός μου θήλασε για πρώτη φορά. Κατά τη διάρκεια της πρώτης νύχτας και μετά από 9 ώρες από τον πρώτο θηλασμό, το λουλούδι ξαναπείνασε. Δεν πρόλαβε να βγάλει το πρώτο κλάμα και η νοσηλεύτρια, μαία (δεν ξέρω τί ήταν), όρμησε στο θάλαμο και αρκετά αυστηρή προσπαθούσε να μου επιβάλει να του δώσω γάλα σκόνη. Εννοείται πως αρνήθηκα. Μια ώρα μετά, ξανά κλάματα ο μικρός, ξανά θηλασμό, ξανά κατηγορίες από τη νοσηλεύτρια πως το γάλα μου δεν είναι καλό και αρκετό και του κάνω κακό θηλάζοντάς τον.

Υπήρχε τόση πολύ πίεση εκείνο το βράδυ που η καημένη η πεθερά μου γύρισε και με ρώτησε μήπως έπρεπε αλήθεια να το σκεφτώ να του δώσω σκόνη. Ακούγοντας όλα αυτά και μη γνωρίζοντας τα συμφέροντα που είχαν οι νοσηλεύτριες ,νόμιζε πως μιλούσαν με αγάπη και ενδιαφέρον για το Σπυρέτο μου.

Πέρασαν οι μέρες και πήγα σπίτι . Η εξάντληση μεγάλη αλλά η θέληση να θηλάσω μεγαλύτερη. Στις 20 ημέρες πληγιάζουν και οι δύο θηλές μου και ανήμπορη δεν ήξερα τί να κάνω. Γυρνούσα μέσα σπίτι με το στήθος έξω για να επουλωθούν πιο γρήγορα. Πλησίαζε ο μικρός το στόμα του και στις πληγές ένιωθα τους χτύπους της καρδιάς. Σκέφτηκα τί θα έπρεπε να κάνω και έβαλα κάτω από τα δύο στήθη μου δύο μπουκάλια και έσταζε το γάλα μέσα. Το θήλαστρο ήταν το ίδιο επώδυνο με το θηλασμό εκείνες τις ώρες. Τελικά, για δύο μέρες ο μικρός έπινε έτσι γάλα και οι πληγές επουλώθηκαν με ένα φυτικό λάδι που φτιάχνει η γιαγιά του άντρα μου στην Ήπειρο. Μετά συνέχισε με θηλές σιλικόνης για 1 μήνα περίπου μέχρι που οι θηλές είχαν αποκτήσει ελαστικότητα.

Ο γιός μου σταμάτησε να θηλάζει στους 27 μήνες και είμαι ευτυχισμένη που τα κατάφερα. Το πρώτο κιόλας μήνα πήρε 1800 γραμμάρια! Ακούω για παιδιά με προβλήματα υγείας και νιώθω τυχερή γιατί το μικρό μου δεν πήγε ποτέ του νοσοκομείο με αναπνευστικά, δεν είχε ποτέ προβλήματα δυσπεψίας ή στομαχικά, πνευμονίες, δεν έχει πάρει ποτέ ισχυρές αντιβιώσεις, δεν είναι παχύσαρκο και είναι τώρα κοντά 5 χρονών. Όλα αυτά να είναι τυχαία; Δεν νομίζω!

Αφιέρωσα 27 μήνες από την 32χρονη ζωή μου για να χτίσω μία γερή βάση για τη ζωή που έφερα στο κόσμο και αυτό δεν ξεπληρώνεται με καμία έξοδο διασκέδασης και κανένα κομπλιμέντο για τη σιλουέτα μου! Έτσι κι αλλιώς αυτός που έχει σημασία είναι ο Σπυρέτος μου!

mitrikosthilasmos.com

Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com