Μόλις διάβασα αυτό το ποιηματάκι γραμμένο από μια ευαίσθητη μανούλα… την stella71. Το βρίσκω απλά υπέροχο και σας το παραθέτω…
Ποτέ κανείς δεν τρύγησε το στήθος μου
με τέτοιο πάθος, τόση λαχτάρα κι ηδονή…Ποτέ κανείς δε βύθισε τα νύχια του στη σάρκα μου
γυρεύοντας ακόμα περισσότερο μαζί μου να ενωθεί!Ποτέ κανείς δεν κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια μου
μιλώντας στην ουσία της καρδιάς μου…Ποτέ κανείς δεν φώτισε τον κόσμο μου σαν ήλιος
γελώντας όπως εσύ!Που μ’ έκανες Μητέρα σαν τη Γη…
Που άλλαξες το γάλα μου σε μέλι και χρυσό…Και έγινες η Δύναμη που μου έδωσε Ζωή…
Σου αφιερώνομαι και σ΄ ευχαριστώ!
Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com
υπεροχο…. γεμισαν δακρυα τα ματια μου…
μοναδικό!!! Δάκρυσα στην ψυχή μου και στα μάτια μου..σε νοιώθω τόσο πολύ που δεν μπορώ να το εκφράσω καν!
υπεροχο!!!
ετσι ειναι ακριβως!!!