Γεια σου Μαρία,
όπως σου είχα υποσχεθεί σου στέλνω και την δική μου ιστορία θηλαμού.
Αντιγράφω αρχικά από το δικό μου blog όπου είχα αναρτήσει ένα κείμενο μετά από τους πρώτους 14 μήνες θηλασμού.Καλή συχένεια εύχομαι και σε σένα και όταν με το καλό αποφασίσετε τον αποθηλασμό να πάει καλά!
Φιλικά,
Σοφία
Γέννησα σε κρατικό νοσοκομείο. Αν και από πριν ήθελα να ζητήσω αποκλειστικό θηλασμό, ωστόσο λόγω καισαρικής και λόγω της κατάστασής μου μετά τον τοκετό (κυρίως ψυχολογική) καθυστέρησα να βάλω το παιδί να θηλάσει.
Από το νοσοκομείο δε, η οδηγία ήταν να ξεκινήσουμε με τσάι και στην συνέχεια να δώσουμε στο μωρό το γάλα που πρότεινε ο παιδίατρος να αγοράσουμε!! Ούτε κουβέντα για θηλασμό! Επιπλέον, λίγα λεπτά από την γέννησή του λέγοντας μας πως το παιδί πεινάει μας ζήτησαν να τους πάμε να του δώσουν τσάι αντί να μου το δώσουν να το θηλάσω! Την πρώτη μέρα δυστυχώς το παιδί έφαγε γάλα σκόνη.
Σημείωση: Το παιδί πρέπει να μπαίνει στο στήθος, αν όχι από το πρώτο λεπτό, τουλάχιστον την πρώτη ώρα μετά στην γέννηση!!!
Την δεύτερη μέρα που αποφάσισα να βάλω το παιδί στο στήθος διαπίστωσα πως οι θηλές μου δεν ήταν έτοιμες για θηλασμό (επίπεδες). Ήταν κάτι που δεν με απασχόλησε πριν γιατί δεν ήξερα τι θα πει «επίπεδες θηλές» ενώ επιπλέον ποτέ κανένας μαιευτήρας (με εξέτασαν παραπάνω από ένας στην εγκυμοσύνη) δεν εξέτασε το στήθος μου ώστε να διαπιστώσει εγκαίρως το πρόβλημα που θα αντιμετώπιζα αργότερα.
Από το νοσοκομείο και πάλι η υποστήριξη ήταν σχεδόν μηδενική. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι περισσότεροι γιατροί και μαίες μου έλεγαν πως απλώς δεν θα είμαι η μόνη που δεν θα θηλάσει!! Για να μην είμαι άδικη υπήρξαν και γιατροί που μου είπαν πως δεν είναι αντένδειξη οι επίπεδες θηλές, χωρίς ωστόσο να με βοηθούν ιδιαίτερα.
Στην συνέχεια πήγα το παιδί σε ιδιώτη παιδίατρο για τους τυπικούς ελέγχους. Εκεί, αφού η παιδίατρος διαπίστωσε πως η αύξηση του βάρους του μωρού δεν ήταν ικανοποιητική, και χωρίς να εξετάσει τον λόγο, μου υπέδειξε να του δίνω συμπληρωματικά γάλα σκόνη. Πράγμα που έκανα, φοβούμενη πως δεν έχω γάλα και ταλαιπωρώ το παιδί μου! Έχοντας, όμως, και τύψεις γιατί αναγκαζόμουν να ταΐζω το παιδί μου με τεχνητό γάλα!
Σημείωση: Είναι σχεδόν αδύνατο να μην επαρκεί το γάλα της μητέρας για το παιδί της. Αλλά αν δεν υπάρχει η σωστή ενημέρωση – υποστήριξη από τους ειδικούς (βλέπε γιατρούς, μαίες κ.λπ.) η μητέρα καταλήγει να μην έχει γάλα. Και εξηγούμαι, το γάλα σκόνη στην ουσία «κλέβει» την παραγωγή γάλακτος. Μια και η παραγωγή εξαρτάται από την ζήτηση, όσο το παιδί τρώει από το μπουκάλι δεν τραβάει από το στήθος και άρα δεν παράγεται γάλα!!!
Μετά από προσπάθειες θηλασμού, με ερεθισμένες θηλές, με συμπλήρωμα και με κακή ψυχολογία, αποφάσισα να επικοινωνήσω με μια σύμβουλο θηλασμού, η οποία καταρχάς μου έδωσε κουράγιο αλλά και πολύτιμες συμβουλές. Πήγα σε άλλον παιδίατρο ο οποίος μου είπε να θηλάσω αποκλειστικά και μου έδωσε να καταλάβω πως ο θηλασμός δεν έχει ούτε ώρα ούτε διάρκεια. Το παιδί μέσα σε μια βδομάδα αποκλειστικού θηλασμού πήρε παραπάνω από το αναμενόμενο βάρος!
Η περιπέτεια με τους γιατρούς δεν σταμάτησε εκεί. Κατέληξα στο συμπέρασμα πως 3 γιατρούς να ρωτήσεις 5 γνώμες θα πάρεις! Επίσης ότι είτε από άγνοια (άρα εγκληματικό) είτε από συμφέρον (δυο φορές εγκληματικό) οι γιατροί δίνουν παραπλανητικές πληροφορίες στις μητέρες! Εάν δεν ψάχνουν από μόνες τους πληροφορίες, δυστυχώς πολλοί γιατροί μόνο κακό μπορούν να κάνουν!!!
Σημείωση: Όσα αναφέρονται στις σημειώσεις είναι γνώσεις που απέκτησα στην πορεία, αφού ταλαιπωρήθηκα, απογοητεύτηκα, πέρασα μέρες με νεύρα και κλάματα, επειδή δεν μπορούσα να ταΐσω όπως επιθυμούσα το παιδί μου, και αυτό γιατί επειδή αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την ενημέρωση των μητέρων είναι ανάξιοι να το κάνουν!
Στο επόμενο παιδάκι μου (όταν με το καλό έρθει) θα ξέρω πλέον τι θα πρέπει να κάνω.
Οι δυσκολίες πάντα θα υπάρχουν, η υπομονή και η επιμονή είναι αυτές που χρειάζονται για να επιτύχουμε αυτό το τόσο σημαντικό έργο που είναι η διατροφή και ανατροφή των παιδιών μας.
Σήμερα, ο γιός μου είναι τριών ετών και κάτι, σταματήσαμε τον θηλασμό όταν έκλεισε τα τρία! Καταρχάς είμαι πολύ χαρούμενη που καταφέραμε τελικά να φτάσουμε ως εδώ! Ακόμη και τώρα είχα αμφιβολίες για το αν έπρεπε να σταματούμε. Από την μια προτιμούσα να πίνει το δικό μου γάλα παρά το αμφιβόλου προέλευσης κονσερβοποιημένο. Από την άλλη ήταν φορές (και όχι πάντα το τονίζω αυτό) που με κούραζε. Πάντως είμαι ικανοποιημένη που θήλασε για 3 χρόνια!
Η αλήθεια είναι ότι όλες οι εμπειρίες του θηλασμού που έζησα θα μπορούσαν να γράψουν ολόκληρο βιβλίο, ωστόσο για να μην σας κουράσω θα σταματήσω εδώ. Αφού αναφερθώ όμως λίγο στο θέμα του αποθηλασμού.
Από πριν φοβόμουν ότι θα μας παιδέψει, δεν ήταν όμως τελικά τόσο δύσκολο. Από πριν άρχισα να του λέω ιστοριούλες για τα ζωάκια, τις γατούλες κλπ που όταν είναι μωράκια τρώνε μόνο γαλατάκι ενώ μετά όταν μπορούν να φάνε άλλα πράγματα σταματάνε το γάλα, ότι το ίδιο κάνουν και τα παιδάκια κλπ… Σε αυτό με βοήθησε και η φίλη μου η Ρόζα που μου έδωσε συμβουλές για το θέμα.
Όταν ήρθε η ώρα να σταματήσουμε του είπα πως τώρα έγινε μεγάλο παιδί και τα “μεμέ” το κατάλαβαν αυτό και θα σταματήσουν να κάνουν γάλα. Λέγαμε επίσης για τα παιχνίδια που είναι για μωράκια και τα άλλα παιχνίδια που είναι για μεγάλα παιδιά και τώρα που έγινε μεγάλο παιδί θα μπορεί να παίρνει και τα άλλα παιχνίδια κλπ κλπ… Όχι σαν ανταμοιβή επειδή σταμάτησε να θηλάζει, αλλά σαν εξέλιξη.
Τις πρώτες ημέρες ερχόταν συνέχεια και έψαχνε, εγώ ένιωθα τύψεις ότι τον απορρίπτω αλλά ουσιαστικά δεν είναι απόρριψη και δεν πρέπει να το βλέπουμε έτσι. Με τον καιρό άρχισε να ζητάει όλο και πιο λίγο μέχρι που περνούσαν μέρες και δεν ζητούσε σχεδόν καθόλου. Τώρα έρχεται κάπου κάπου και μου λέει λίγο να δοκιμάσω αν έχει, ή να το χαϊδέψω. Τον άφηνα να έχει την φυσική επαφή αλλά όχι να θηλάσει γιατί θα γυρίσουμε πίσω.
Το πρόβλημα στην αρχή ήταν με το θέμα του ύπνου, επειδή είχε συνηθίσει να κοιμάται θηλάζοντας. Δοκιμάσαμε στην αρχή να κάθομαι μαζί του μέχρι να κοιμηθεί (τις πρώτες μέρες με γκρίνιες και κλάματα) και τώρα κοιμάται με τραγουδάκια.
Θέλει υπομονή και σταθερότητα, να περάσουν οι πρώτες δύσκολες μέρες!

Συντακτική ομάδα mitrikosthilasmos.com
Ξέρω, τον ίδιο έρωτα είχε, και εξακολουθεί να έχει είναι η αλήθεια, και ο δικός μου! Κι εγώ αρχικά έλεγα να τον αφήσω να αποθηλάσει μόνος του αλλά επειδή είδα ότι δεν το είχε σκοπό είπα να δοκιμάσω!
Σοφία καταρχήν σ΄ευχαριστώ πολύ που θέλεις να μοιραστείς την εμπειρία σου με τους αναγνώστες του blog!
Είναι σπουδαίο που με τα όσα στραβά αντιμετώπισες τελικά έφτασες να θηλάσεις 3 χρόνια!!
Ευχαριστώ και για την ευχή σου! μακάρι να πάει καλά!
Είναι αλήθεια πως δεν έχω αποφασίσει ακόμη να αποθηλάσω αλλά κάνω προσπάθειες (μάταιες…) να κόψουμε το βραδινό!
Πάντως αν δεν αποθηλάσει από μόνος του… θα έχουμε θέμα!! έχει έρωτα!!! ολημερίς κι οληνυκτίς…